Leegstand is een bundeling van poëzie, proza en foto’s die Aafke Romeijn’s depressie verwoorden. Haar gevecht om te voelen, om haar gevoelens op de rit te krijgen en de twijfels die depressie met zich mee brengt over de wissel die haar depressie trekt op de mensen om haar heen zijn… deprimerend. Maar tegelijkertijd geeft het een inkijkje in een belevingswereld die niet je eigen is, en dat maakt het dus ook mooi. Het is geen dik boek maar ik heb de 65 pagina’s in één ruk uitgelezen.