Een paar keer twijfelde ik of ik de verzamelde columns van Sylvia Witteman moest kopen. Dat gold zeker voor Plastic Rozen, vooral omdat de reviews aangaven dat er (veel) verhalen in stonden die al eerder gepubliceerd waren. Maar ook na het lezen van Plastic rozen valt het me 100% mee. Ik heb maar twee verhalen ontdekt die ik al kende. Dus het was gewoon weer lekker genieten van de, soms recht voor z’n raap, verhalen van Witteman. Lekker!