Ik kan er kort over zijn: wat een baggerslechte film is A Simple Favor! Ik vermoedde al dat de combi van thriller en komedie geen goede zou zijn maar dat was een understatement. Op één of twee wat leukere scenes na vond ik de film saai, voorspelbaar, stereotiep en overdreven tegelijk. Waste of time and money! Dus wees wijs en ga er niet naartoe!
Category Archives: komedie
I feel pretty (2018)
Omdat de vriendin waarmee ik naar de bios ging de starttijd voor Ocean’s 8 niet had gecheckt, kwamen we terecht bij I Feel Pretty. Het laat zich raden wat voor film het was: een chick flick van de flauwste soort: een nogal gewoon mollig meisje stoot haar hoofd en vindt zichzelf daarna beeldschoon en gedraagt zich ernaar, ze krijgt de baan zie de altijd wilde maar vervreemdt van haar vrienden. Ik heb ergere films gezien maar of dat nu de aanprijzing is die een film hebben wil?
The Other Woman (2014)
Eindelijk eens een grappige film die niet vol zit met grove scheldwoorden en Amerikaans overdreven drugs- en drankgebruik: The Other Woman met een leuke rol van Cameron Diaz. Een juriste komt er achter dat de man waar ze voor valt, getrouwd blijkt te zijn. Als zijn vrouw er achter komt, vormen ze een onwaarschijnlijke vriendschap. Helemaal als blijkt dat hij er nog een vriendin op na houdt. Met z’n drieën zetten ze hem zijn overspeligheid betaald. Lekker simpel vermaak waarbij ik af en toe hardop heb gelachen!
Friday After Next (2002)
Ik ben enigszins hardnekkig met het kijken van films ‘for old times sake’. Eigenlijk vallen ze altijd tegen. Bij Friday After Next is dat niet anders. Ice Cube speelt een niksnut uit the ghetto die voor de kerst een bewakingsbaantje krijgt. En dat gaat natuurlijk vreselijk mis. Ik vraag me af hoe ik de flauwe, overdreven humor ooit leuk heb kunnen vinden. Maar ja, de film is dan ook al 16 jaar oud, en belangrijker: ik ben 16 jaar ouder!
Barbershop. The next cut (2016)
Waar ik me vorige Barbershops vooral herinner als komedies, is dit vooral een sterk staaltje van ‘moraal van het verhaal’ door zo’n beetje de hele who’s who van de African American film- en muziekwereld. Goed, dat is wat overdreven maar de meeste comedians komen voorbij, net als bijvoorbeeld zangeressen Eve, Niki Minaj en zanger Common. De strijd tegen het steeds crimineler worden van Chicago wordt door Ice Cube en collega’s niet onaardig neergezet, maar een komedie is het niet meer, zelfs de titel drama wordt weggedrukt door het belerende toontje. Jammer.
Bad Moms 2 (2017)
Bad Moms 2 is niet direct een film die ik zelf zou uitkiezen maar een gezellig avondje met een vriendin én het feit dat er geen andere acceptabele films draaien, maakten dat ik toch bij Bad Moms 2 belandde. En zoals verwacht is de film weer over the top en gevuld met humor op z’n Amerikaans: grof, banaal en af en toe wel gewoon leuk. Hier en daar moest ik wel lachen maar ‘t overgrote deel van de film lijkt vooral gericht op tieners of puriteinen die zich willen laten shockeren. Ik vind die obsceniteiten en het gevloek zonder functie eigenlijk alleen maar triest. Maar een gezellig avondje was ‘t wel.
The Kingsman. Golden Circle (2017)
Met de kortingskaartjes van het Kruidvat is het leuk naar de bios gaan. Eens niet naar een vreselijk foute chickflick gaan maakt het nog leuker! The Kingsman Golden Circle is nog fantasierijker dan de eerste film maar het vechtwerk is nog steeds leuk, de humor in de film is goed en dat is voldoende voor een simpele, lekkere actiefilm. En in zo’n actiefilm moet het team van good guys natuurlijk de grote boze bad guy verslaan, die in dit geval een vrouw is. Een rol die Julianne Moore heel aardig neerzet.
Girls Trip (2017)
Wat van tevoren een leuke, grappige film leek werd door de behoefte van Amerikaanse filmmaatschappijen om zo grof en shockerend mogelijk te zijn, weer niet meer dan een platvloerse vertoning. Gelukkig bleek de film na de pauze een stuk aardiger dan voor de pauze, waarin grof vloeken, obsceen gedrag, clichématig of zelfs karikaturaal neergezette African American vrouwen de hoofdmoot vormden. Erg jammer want zeker met actrices als Jada Pinkett en Queen Latifah had deze komedie ook gewoon echt grappig kunnen zijn. Want nee, beste Amerikanen, een vrouw die als een soort leeglopende waterslang urineert boven een feestend publiek is niet het toppunt van humor. Maar goed, ik doe het mezelf natuurlijk aan, door telkens te denken dat zij leren van hun fouten, terwijl ik dat overduidelijk zelf níet doe.
Girls’ night out (2017)
Een avondje gezellig met mijn beste vriendin en haar dochter naar de bios, naar een ‘meidenfilm’. Dat heb ik geweten! Hoe grof en lomp kunnen de Amerikanen het verzinnen zonder smakeloos te worden? Goede vraag, het is ze met Girls’ night out in ieder geval niet gelukt. Kromme tenen, vooral het eerste half uur waarin schuttingtaal, seksuele toespelingen en drugs je om de oren vliegen. Maar gelukkig slaat de film nog om en zitten er best grappige stukken in. De manier waarop een groep vriendinnen op een vrijgezellenfeest per ongeluk de stripper vermoorden en vervolgens proberen zich van zijn lichaam te ontdoen wordt nog best komisch. Niet helemaal een verspilling van tijd maar ik zou ‘m ook niemand aanraden! On the positive side: de 12-jarige dochter van mijn vriendin vond ‘m wel erg leuk, en daar doen we het voor!
Bad Moms (2016)
Door de trailer had ik natuurlijk kunnen weten dat Bad Moms geen hoogdravende film is, maar de Amerikanen verrassen me de laatste tijd wel vaker met een soort van seksuele en drank/drugsrevolutie of sorts. En dus is een heel deel van Bad Moms grappig, misschien een beetje voorspelbaar zelfs. Maar een ander gedeelte is platvloers, ordinair zelfs, met grof en expliciet seksueel taalgebruik en huismoeders die openlijk hun drugsgebruik ‘bekennen’. Al met al had ik deze film dus beter over kunnen slaan.
Whiskey Tango Foxtrot (2016)
Getipt door een collega ging ik Whiskey Tango Foxtrot in zonder precies te weten waar de film over ging, anders dan dat Tina Fey een tweederangsreporter speelt die in de ‘tweederangsoorlog’ in Afghanistan gestationeerd wordt en daar verslaafd raakt aan de kick van nieuwe verhalen. Nu ben ik niet echt fan van oorlogsfilms maar deze stelt absoluut niet teleur. Het verhaal begint als komedie, en met Fey is dat ook een logische verwachting, maar het verhaal ontwikkelt zich tot een mooi drama. Een aanrader!
Central Intelligence (2016)
Zoals de poster al laat zien (Saving the world takes a big Johnson) is de film Central Intelligence geen cinematografisch hoogstandje. Maar dat de film zo flauw was, dat had ik niet verwacht. Dwayne Johnson a.k.a. The Rock speelt de highschool nerd die in het laatste jaar vernederd is op school, maar inmiddels een supermooie, gespierde CIA-agent is. Maar dan nog steeds een nerd. Zijn fanny pack is daarvoor al tekenend. Jammer, want op zich had de film best potentieel, maar nu was ‘t vooral plaatsvervangende schaamte dat Dwayne Johnson deze rol wilde spelen. Brrrr.
Absolutely Fabulous (2016)
Jaren na het succes van Ab Fab alsnog een film uitbrengen, ik snap het niet helemaal. Het is een beetje vergane glorie, de grappen zijn allemaal al eens gemaakt en zijn hun kracht kwijt. Het is geen vervelende film om te kijken, en soms maakt de film best een lach los, maar voor mij zijn ze járen te laat. Wat wel indrukwekkend is, is hoe Joanna Lumley Patsy blijft neerzetten. De actrice blijkt al 78 jaar oud te zijn. Petje af!
Keanu (2016)
Op aanraden van een vriendin kijk ik de komedie Keanu. Ik was gewaarschuwd: het verhaal slaat nergens op. En dat klopt: de film is vermakelijk, soms zelfs echt grappig maar een oorlog tussen twee drugsgangs en een brave huisvader en zijn nietsnut-vriend allemaal om een kitten, dat is wel erg vergezocht. En dat het tegen de achtergrond van George Michael muziek speelt, maakt het er niet beter op. Voor wat lekker hersenloos vermaak op een vrijdagavond is de film erg geschikt!
Deadpool (2016)
Om niet ‘s avonds om zes uur te liggen slapen op mijn derde dag in Riga besloot ik naar de bios te gaan. In een enorm theater had ik keuze uit Deadpool, the Brothers Grimsby en Hail, Cesar. Dus Deadpool. En natuurlijk kies ik de meest vreselijke film: met een voice-over door de hoofdrolspeler, hier en daar overdreven ‘schunnige’ stukjes om op z’n Amerikaans te choqueren was de film wat mij betreft ondermaats. Hadden ze het gewoon gehouden bij een stevige actiefilm, dan was het wel een leuke film geweest, maar al die rare fratsen, die hadden ze voor mij achterwege mogen laten.
The Exes, seizoen 4 (22 afl.)
De komedieserie The Exes heeft in het vierde seizoen wel z’n houdbaarheidsdatum bereikt. De laatste beetjes humor worden geperst uit het feit dat een single advocate onderdak verleent aan drie niet-meer-zo-recent gescheiden mannen, die alledrie hun eigenaardigheden hebben. En toch kijkt de serie makkelijk weg en is, voor je het weet, ook het vierde seizoen afgerond.
Hart of Dixie, seizoen 4 (10 afleveringen)
De laatste aflevering van seizoen 4 over de New Yorkse Zoë Hart die in de zoektocht naar haar vader terecht komt in een klein dorp in het zuiden van Amerika is een culminatie van vier seizoenen liefde, hartzeer en drama. Een terecht en passend einde want na 4 seizoenen is de serie uitgemolken, qua verhaallijn. Nog best amusant om te kijken, maar dan meer omdat je al 3 seizoenen gezien hebt en wilt weten hoe het eindigt dan vanwege de ontwikkeling van de karakters. En voor iedereen een happy end, passender kon het niet!
Younger, seizoen 1 (12 afl.)
Younger gaat over een vrouw van 40 die na haar scheiding, zonder werkervaring, niet de baan kan krijgen die ze zoekt. Ze besluit zich voor te doen als 26 en daarmee gaan allerlei deuren voor haar open. Maar de deceptie is niet makkelijk, ze verspreekt zich regelmatig, is niet thuis in ‘t wereldje van twintigers en ze raakt volkomen in de stress als een jonge man interesse in haar toont. Leuker naarmate de serie vordert.
Spun Out, seizoen 1 (12 afl.)
Komedieserie over een tekstschrijver bij een reclamebureau die het niet lukt om een relatie te krijgen, terwijl hij erg graag wil. En dus speelt zijn leven zich af tussen zijn collega’s en zijn kamergenote. Niet bijzonder sterk, maar amusant genoeg.
Suburgatory, seizoen 2 (22 afl.)
Het is misschien ernstig dat ik een tienerserie af en toe best vermakelijk vind, maar de perikelen van de alleenstaande vader George en zijn ‘stoere’ dochter in de suburbs is grappig genoeg om af en toe even een paar afleveringen van de te kijken. Net als de dochter redelijk gesetteld lijkt, wordt de relatie van George met de buurvrouw serieuzer en dat zorgt voor een flinke barst in hun relatie. Simpel vermaak, in kleine doses…