De serie Grownish kijk ik af en toe met kromme tenen. Ook in het tweede seizoen. Op de één of andere manier is de serie niet oninteressant maar in tegenstelling tot de humor in Blackish, waar dit een spin-off van is, lijkt de serie niet ‘in evenwicht’. Zoë heeft last van alle zaken waar  (Amerikaanse) teenagers maar last van kunnen hebben: vriendjes die fout voor haar zijn, vriendinnen die ze dan wel, dan niet kan vertrouwen, overmatig drugsgebruik, onzekerheid, zwart versus blank etc. Ik kijk de serie dus wel, maar vind ‘m bij lange na niet zo sterk als Blackish.