Le Lavo//Matik & Spot 13 – Parijs, Frankrijk

Inmiddels kom ik hier al voor de tigste keer maar de trap naast Le Lavo//Matik en sinds een jaar of 1,5 a 2 ook Spot 13 aan de voet ervan en onder de opgangen naar de snelweg ernaast stellen nooit teleur. Er is weer volop mooie nieuwe kunst, van bekende maar ook onbekende kunstenaars. En ondanks de miezerende regen is het genieten!

Coming Soon – LaFayette Anticipations, Parijs, Frankrijk

Een keer eerder zag ik een best interessante expositie in de LaFayette Anticipations maar deze expositie, Coming soon, snap ik niet. De expo zou gaan over de relatie van de mens met het onbekende in de toekomst. De kunstwerken die er hangen zijn weinig inspirerend en de enige vraag die ze oproepen: hoe hangt dit samen met het thema. Het kan gebeuren, dat iets je niet aanspreekt. Jammer. Gelukkig is het café wel aangenaam.

Hors Cadre – Le Cabinet d’Amateur, Parijs, Frankrijk

Le Cabinet d’Amateur is al een kleine exporuimte met maar één zaaltje, maar de expo Hors Cadre valt me toch nog tegen. De enige werken die me opvallen zijn kleine werkjes van Melanie Busnel. De genoemde werken van anderen, zoals Codex Urbanus, zie ik niet of zijn zo vaag of nondescript. Jammer van de lange trek hier naartoe. Maar door een heel erg mooie Alo Art expositie jaren geleden, had ik hier meer van verwacht.

Crystal Oud. Silina Syan – Institut des Cultures d’Islam, Parijs, Frankrijk

In de hal van het Institut des Cultures d’Islam in Parijs is een erg kleine expo te vinden van Silina Syan. Ze zoekt naar identiteit, door de verhalen van haar Armeense moeder en Bangladeshi vader en haar jeugd in de buitenwijken van Parijs.In foto’s van winkels en schoonheidsproducten uit de wijk Goutte d’Or (waar ook het Institut des Cd’I zit) probeert ze die verbinding tot stand te brengen. Het was erg klein en niet heel erg indrukwekkend, maar wel leuk om het werk van jonge artiesten uit de wijk terug te zien.

La Rose de Jericho. Aurélia Zahedi – Institut des Cultures d’Islam, Parijs, Frankrijk

In de groen betegelde in onbruik geraakte hammam van het Institut des Cultures d’Islam in Parijs is een expositieruimte gecreëerd. Op het moment van mijn bezoek was er een expositie van Aurélia Zahedi over de onsterfelijke roos van Jericho. In sculpturen en een film vertelt de kunstenares een verhaal over Palestine dat verscheurt wordt door de waanzin van de mens.

Jardin des Plantes – Parijs, Frankrijk

Als je eens wat anders wilt dan Jardin de Luxembourg, dan is de tuin bij het natuurhistorisch museum een leuk alternatief. De tuinen zijn minder groot maar bieden een fijne omgeving, omgeven door prachtige oude gebouwen, voor een warme dag. Onder een stralende zon zijn ze natuurlijk mooier dan het grauwe weer op mijn heenweg er doorheen. Maar dat maakte de terugweg onder een stralend blauwe hemel weer goed. Vaak zijn er ook exposities in de open lucht, dus een leuk adresje om in de gaten te houden, zeker als je net een kopje Marokkaanse muntthee voorzichtig hebt opgeslobberd in het theehuis van La Grande Mosquée de Paris want dat ligt er net tegenover.

Musée de la Sculpture en Plein Air

Sowieso is de kade van de Seine een leuke plek om te wandelen, zoals bijv. de pontons waarop de Niki de St Phalle tuinen zich bevinden, die water met land verbinden. Maar ook de een stuk lager gelegen Musée de la Sculpture en Plein Air is leuk. Een groen beplant stukje kade met sculpturen verspreid door de tuin. De werken zijn allemaal van voor mij onbekende artiesten, maar dat mag de pret niet drukken. Zeker met warm weer is dit volgens mij een leuk stukje Seinekade om wat tijd door te brengen.

Aux sources de l’imaginaire de Sofia El Kyari – Bibliotheque de l’Institut du Monde Arabe, Parijs, Frankrijk

Ik had er meer van verwacht, van de multimediale expositie van Sofia el Khyari. Het bleek uiteindelijk een hoekje te zijn in de bibliotheek van het IMA, Institut du Monde Arabe. De tekeningen zijn nog het interessantst omdat zij gebruikt worden voor haar animaties. Maar verder zag het er vooral uit als werk van een jonge amateurtekenaar.

Etienne Dinet, passions algériennes – Institut du Monde Arabe, Parijs, Frankrijk

De Franse Étienne Dinet werkte jaren in Algerije. In die tijd sprak hij zich uit tegen Orientalisme, tegen kolonisatie en bekeerde hij zich tot de islam. Zijn kleurrijke schilderijen portretteren de woenstijnvolken, de gezichten van vrouwen vol tatoeages, de mannen en vrouwen in traditionele dracht. Wat er vooral uitspringt zijn de erotische schilderijen uit de prostitutiewijken, wijken die de kolonisten bedienden maar gezien de schilderijen ook de lokale bevolking. Een bijzondere, niet al te grote expositie over de vroege jaren van de 20e eeuw.

Papers on the Wall – Galerie Brugier Rigail, Parijs, Frankrijk

De Galerie Brugier-Rigail is al vaker onder mijn aandacht gekomen. Dus toen ik er toevallig langs liep moest ik er wel even naar binnen natuurlijk. En al zegt de website dat ze werken van AR Penck hebben, Ladislas Kineno (ook bij Le Cabinet d’Amateur), Yves Klein en anderen, erg indrukwekkend vond ik de expo niet. Het meest opvallend, erg genoeg, waren de werken van Mr.Chat, de knalgele kat die in de street art vaker voorkomt.

Hervé Yamguen – Afikaris Gallery, Parijs, Frankrijk

De expositie van de Kameroense Hervé Yamguen is bijzonder, op het surreële af. De werken lopen van sculpturen tot schilderijen, van schedels met dingen die eruit groeien tot surreële natuurschilderingen waar mensenhoofden uit groeien.

Verder was er in de gallery een separate expo van Marco Posso, Une constellation divine, waar ik helemaal niets mee kon. Vage beelden met fake kaarsen verspreid over de vloer, waardoor het een beetje occult aanvoelde.