Bijzondere film, die de ontwikkelingen verkent tussen een jonge mannelijke sekswerker en een oudere vrouw die weduwe geworden is en bij haar man nooit een goede seksuele relatie heeft gehad. Maar dat zijn alleen de zaken aan de oppervlakte, daaronder speelt nog veel meer. Ik vond het leeftijdsverschil té tenenkrommend, waardoor ik de film een beetje icky vond.
Category Archives: drama
Good Luck to You, Leo Grande (2022)
Enola Holmes 2 (2022)
Een leuke film, Enola Holmes 2. Gebaseerd op een waar verhaal, blijkbaar. Enola wil net haar detectivebureau opdoeken, als een jong meisje haar hulp inroept. En als Enola op zoek gaat naar het vermiste zusje, ontketend ze daarmee de nodige machten en krachten. Met al haar familie en vriendin moet ze vechten om de boosdoeners een stapje voor te blijven.
The Royal Hibiscus Hotel (2017)
The Good Liar (2019)
Azali (2018)
Azali, een Ghanese film over een veertienjarig meisje dat door haar moeder, onder druk van de oma, verkocht wordt om buitenshuis geld te gaan verdienen. Of haar te laten trouwen met een oude man. De moeder denkt haar dochter en zichzelf een betere toekomst te geven en gaat na lang aandringen overstag. Maar de bemiddelaar heeft andere plannen en je ziet de bui al hangen: dat gaat niet goed. Trieste film met jammer genoeg een verhaal dat voor veel arme gezinnen in Afrika, Azië maar ook Oost-Europa de realiteit is.
Instant Family (2018)
Uit pure verveling keek ik de film Instant Family, met Mark Wahlberg. Een man en vrouw die hun leven helemaal op de rit hebben, vinden het tijd om een gezin te stichten maar in plaats van zelf aan kinderen te beginnen, besluiten ze te gaan adopteren. En daarmee krijgen ze een instant gezien met 3 kinderen tussen de 4 en 15. Daar gaat hun goed georganiseerde leventje.
The Keeper of Lost Causes (2014)
Ik dacht te beginnen met een nieuwe Scandinavische tv-serie maar het bleek een verfilming van een boek van Jussi Adler-Olsen. Een scherpe maar niet-subtiele politieagent wordt geparkeerd op een cold case afdeling. Ook daar trekt hij zich van alle conventies niets aan en weet een bijzondere verdwijning van een vrouw op te lossen.
Moonlight (2016)
Moonlight is een indrukwekkende film, het coming of age verhaal van een eenzame zwarte jongen die worstelt met zijn leven: drugsverslaafde moeder, continu pesten op school en zijn geaardheid. De enige jongen die hem begrijpt en hem zijn eerste seksuele ervaring geeft is ook degene die hem voor de pesters in elkaar slaat.
Enola Holmes (2020)
Enola Holmes is een leuke feelgood film. Het jonge zusje van Sherlock en Mycroft wordt op haar zestiende verjaardag door haar moeder achtergelaten in hun enorme, vervallen huis. Mycroft vindt dat Enola opgevoed moet worden als een dame. Enola is het daar niet mee eens en ontvlucht haar broers. Enola is net zo slim als Sherlock, overleeft grote stad Londen en redt en passant ook nog een markies.
Otherhood (2019)
Eigenlijk wilde ik een serie kijken maar het werd de film Otherhood. Een feelgood movie over 3 moeders die zich op moederdag verwaarloosd voelen door hun volwassen zoons en besluiten die zoons onverwacht en onuitgenodigd te bezoeken. En dat kan natuurlijk niet goed gaan. Over en weer worden de nodige frustraties uitgewisseld. Maar een feelgood film zou geen feelgood heten als het aan het einde niet toch op z’n pootjes terechtkomt.
The Green Book (2018)
Omdat een vriendin de film graag wilde zien, liet ik me overhalen om te gaan. Mijn voorkeur gaat namelijk uit naar harde actiefilms en niet naar Oscar-bekroonde kwaliteitsfilms. Maar wonder boven wonder vond ik The Green Book echt goed. Een briljante zwarte muzikant speelt in de jaren zestig piano in het zuiden van Amerika. Om dat veilig te kunnen doen heeft hij een potige chauffeur nodig. Die vindt hij in de persoon van een rasechte Italiaanse uitsmijter die net zijn baan kwijt is. De racistische vooroordelen tussen hen verdwijnen langzaamaan. Maar dat is zeker niet het geval voor de wereld om hen heen. Mooi, gevoelig, heel licht aangezet en toch vreselijk indringend.
Creed II (2019)
Met mijn neefje naar de bios. Gelukkig hebben we grotendeels dezelfde smaak in films. Hij is dan ook enorm verbaasd als ik Dolf Lundgren in beeld zie komen en zag: Drago. Dat ik vroeger de Rocky Balboa-films verslond vindt hij maar raar, geloof ik. Creed II levert wat het beloofd: boksen, een krappe verhaallijn en gewoon simpel vermaak. De lispelende Sylvester Stallone, dat moest alleen niet meer mogen!
Tienminutengesprek (2018)
Als het van Renske de Greef komt, vind ik ‘t meestal leuk. Of het nu columns, getekende strips zijn of boeken. Dus keek ik zojuist ook het NPO3 Kort-filmpje Tienminutengesprek. Over een leerkracht die na 40 jaar in het onderwijs, net dat ene verwijtende gesprek met een moeder niet meer trekt.
Tomb Raider (2018)
Het is lang, lang geleden dat ik Tomb Raider dagelijks voorbij zag komen. Een goeie 23 jaar zelfs schat ik in, toen mijn ex-vriendje elke dag uren aan het spel zat. Maar dit keer is het de film en vind ik het ook leuk. En dat komt natuurlijk ook door het gezelschap. De film is een leuk combi van verhaal en actie, met flink wat (nogal ongeloofwaardige) actiescènes. En al zijn ze ongeloofwaardig, de scenes waarin ze onder water raakt zijn realistisch genoeg om mij al benauwd te maken bij de aanblik alleen. Mocht je een actiefilm willen pakken, dan is deze echt wel leuk!
Barbershop. The next cut (2016)
Waar ik me vorige Barbershops vooral herinner als komedies, is dit vooral een sterk staaltje van ‘moraal van het verhaal’ door zo’n beetje de hele who’s who van de African American film- en muziekwereld. Goed, dat is wat overdreven maar de meeste comedians komen voorbij, net als bijvoorbeeld zangeressen Eve, Niki Minaj en zanger Common. De strijd tegen het steeds crimineler worden van Chicago wordt door Ice Cube en collega’s niet onaardig neergezet, maar een komedie is het niet meer, zelfs de titel drama wordt weggedrukt door het belerende toontje. Jammer.
47 meters down (2017)
Net voor ik ga duiken, hoef ik films over haaien niet te zien maar net na een duikvakantie is ‘t wel grappig. Dus als je neefje 47 meters down op Netflix kijkt, dan kijk je automatisch mee. In dezelfde lijn als The Shallows is ook deze film niet heel realistisch. Als je ziet dat ze drie kwartier hysterisch rondhopsen, op 47 meter diep met maar 17 bar aan lucht dan is dat niet heel geloofwaardig. Maar je kent mij, alles met water en diepte en niet weten wat er ‘out there’ is, vind ik eng genoeg!
Bladerunner 2049 (2017)
Ik merkte eerder al op dat ik niet een fervent fan ben van scifi en toch belandde ik op eigen initiatief bij Bladerunner 2049. De eerste helft van de film snapte ik niet en na de pauze vond ik de film zo saai, dat ik bijna voortijdig de zaal verlaten heb. De tweede helft is geen actiefilm meer maar een psychologisch geneuzel waar ik bijna bij in slaap viel. Al met al vond ik de film een flinke tegenvaller, zeker gezien de goede kritieken die de film kreeg.
Pirates of the Caribbean. Salazar’s Revenge (2017)
Ik stelde mijn neefje voor om Pirates of the Caribbean. Salazar’s Revenge met een vriendje te gaan kijken, omdat ik de film eigenlijk niet wilde zien. Maar mijn plan mislukte en dus eindigde ik met niet één maar twee tieners bij een film over dode piraten, dronken piraten en piratenvloeken. De verhaallijn was nogal ingewikkeld zonder referentiekader (want de andere films heb ik niet gezien). Maar desondanks vond ik de film verrassend vermakelijk. Voor de liefhebber is de film misschien zelfs goed te noemen. In ieder geval was ‘t een gezellig avond met jongens die zich nog niet schamen om met een oude tante op stap te zijn.
Fantastic Beasts and Where to Find Them (2016)
Uitgenodigd door een vriendin kom ik bij een film die ik zelf nooit gekozen zou hebben: de film Fantastic Beasts and Where to Find Them van de hand van J.K. Rowling, bedenker van Harry Potter. En de film doet me ook veel denken aan de eerste (twee) Potters die ik gezien heb. Fantasierijk, met een mooie verhaallijn maar uiteindelijk té veel fantasy voor mij. Vooral het eerste half uur uit de film vind ik leuk, op het moment dat een halve stad verwoest wordt en enorme ‘krachten’ een stad verwoesten, haak ik een beetje af. Vermakelijk dus, en voor liefhebbers van fantasy vast bijzonder de moeite waard. Ik vind het gewoon een leuke, vermakelijke film.
Whiskey Tango Foxtrot (2016)
Getipt door een collega ging ik Whiskey Tango Foxtrot in zonder precies te weten waar de film over ging, anders dan dat Tina Fey een tweederangsreporter speelt die in de ‘tweederangsoorlog’ in Afghanistan gestationeerd wordt en daar verslaafd raakt aan de kick van nieuwe verhalen. Nu ben ik niet echt fan van oorlogsfilms maar deze stelt absoluut niet teleur. Het verhaal begint als komedie, en met Fey is dat ook een logische verwachting, maar het verhaal ontwikkelt zich tot een mooi drama. Een aanrader!