Van buiten is het Heyder Aliyev Center al enorm indrukwekkend. Van ver af zie je het gebouw al glimmen en glanzen. De architectuur van Zaha Hadid is oogverblindend. Naarmate dat je dichterbij komt, zie je de kleine barstjes in de façade. Letterlijk. Maar wat een spetterend gebouw. Van binnen biedt het meerdere verdiepingen met exposities. Van Azerbeidzjaanse muziekinstrumenten tot kleding. En natuurlijk een aantal kunstwerken zoals de glimmende zilverkleurige sculptuur van Tony Cragg voor de deur, of de Yayoi Kusama sculptuur meteen na de entree. De binnenkant moet je, alleen al voor de ervaring, niet overslaan. Maar combineer het met de exposities, dat maakt de ervaring ‘af’.
Category Archives: orientaals
Heydar Aliyev Center – Baku, Azerbeidzjan
Vaste collectie – Museum of Islamic Art (MIA), Doha, Qatar
Het Museum of Islamic Art in Doha, Qatar is wereldberoemd. Het gebouw, ontworpen door eveneens wereldberoemd architect Pei valt mij in realiteit tegen, van buiten dan, omdat het een vrij simpel ogende blokkendoos is. Maar van binnen is het gebouw overweldigend: een bijzonder mooie inrichting van de ruimte met een schitterende manier om de werken tot hun recht te laten komen. En de werken zijn ook mooi: uit allerlei windstreken zijn werken van islamitische kunst bij elkaar gebracht, de beschrijvingen zijn in het Engels en bieden achtergrond. Al met al is het MIA een museum dat je niet wilt missen, als je Doha bezoekt.
Museum DKM – Duisburg, Duitsland
Het Museum DKM is een wat schizofreen museum: enerzijds zijn er de soms al eeuwenoude werken van de Oriënt tot het verre oosten. Anderzijds de moderne werken van Duitse kunstenaars. Althans, dat denk ik. In het museum zijn geen bordjes opgehangen en je kunt alleen aan de hand van een (ook nog verkeerd gevouwen) boekje door de zalen navigeren. Waardeloos, vond ik.
De expositie Ernst Hermanns und sechs Preisträger aus siebzig Jahren sprak me niet erg aan. Andere werken van bijvoorbeeld Song Dong, Hayato Goto, Richard Long en Erwin Wortelkamp waren best aardig. De zaal met drie werken van Ai Wei Wei was trouwens wel weer interessant: Drie foto’s waarop hij een vaas vasthoudt en vervolgens laat vallen. Een plank met allerlei pastelkleurige vazen en één enorme witte sculptuur in de vorm van een ei. Het werk van Blinky Palermo vond ik niet, and not for a lack of trying. Maar goed. Er waren daarnaast ook nog interessante beelden, foto’s en figuurtjes uit Gandhara (Afghanistan/Pakisten), Ayutthaya en Cambodja. Als je weinig tijd hebt, zou ik eerder de andere twee museum bezoeken maar mocht je een drie kwartier over hebben, dan is ‘t wel de moeite waard.
Tokyo National Museum – Tokyo, Japan
a mijn mislukte poging om in Osaka het museum te bezoeken en niet het om de hoek liggende keramiekmuseum aan te doen was het tijd om wél Japanse kunst te gaan bewonderen. Het Tokyo National Museum ligt verspreid over een aantal bijzonder grote, klassieke Westerse gebouwen om een groot plein net naast het Ueno-koen (Ueno-park) en op loopafstand van mijn hotel. Het museum is dusdanig groot, dat wordt aangeraden om de expositie in de Honkan-ruimte te gaan bekijken omdat deze een overzicht van de Japanse geschiedenis biedt. Nu ben ik daar, na het bekijken van die expo, niet helemaal van overtuigd omdat ik niet echt een rode draad kon ontdekken, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen. De expo biedt eeuwenoude beeldjes, harnassen, kimono’s, schilderijen (waaronder enkele (mooie) van Hiroshige), zwaarden, keramiek en kabuki-kostuums. Interessant, maar voor mij niet direct een schets van de Japanse geschiedenis. Daarvoor ontbrak achtergrond, inkadering.
Bodhan & Varvara Khanenko Museum of Arts – Kiev, Oekraïene
In twee Renaissance panden aan een groot, statig plein is het Bodhan & Varvara Khanenko Museum gevestigd. In het ene pand huist de collectie Europese kunst, in het tweede pand de collectie Oriëntaalse kunst. De collectie omvat kunstwerken in brede zin: van Japanse schilderijen en netsukes tot Turkse, Iraanse en Oezbeekse voorwerpen zoals schalen, kleden enz. Maar ook veel voorwerpen van ivoor, diverse boeddha’s, Tibetaanse kunstvoorwerpen en diverse meubelen. Een kleine doorgang verbind inpandig het Oriëntaalse gedeelte met het gedeelte met Europese kunst. Ik was verrast door een hele zaal met Nederlandse en Vlaamse kunst, met zowaar een Rembrand. Een bescheiden maar indrukwekkend museum dat zeker de moeite waard is, als je Kiev bezoekt.
Museu Calouste Gulbenkian – Lissabon, Portugal
Ook dit museum is op zondagochtend gratis. Het museum heeft een indrukwekkende collectie. Van Egyptische en Europese kunst tot Oosterse-Islamitische en Armeense kunst. Van schalen, wand- en vloerkleden tot mozaïeken en Engelse en Frans impressionistische schilderijen. Ook is er een collectie haarspelden en meer van Lalique (een negenhoofdig serpent de meest enge). Maar uiteindelijk kwam ik voor de expositie Islamic Heritage in Portugal, hoewel ik ook een mooi impressionistisch schilderij niet oversla. Niet alles in het museum is even interessant maar het museum is een bezoek meer dan waard, zelfs als je selectief komt kijken.
Museu do Oriente – Lissabon, Portugal
Op een zeer moeilijk bereikbare plek, aan de weg van centraal Lissabon naar Belém, ligt het indrukwekkende museum voor oriëntaalse kunst Museu do Oriente. De tijdelijke exposities bestaan uit fotoreeksen over India en China en een hele reeks propagandaposters die mensen onder Mao richting moesten geven. Een schildering van Mao op de muur was indrukwekkend. De rest van het museum vond ik ietwat tegenvallen. In pikdonkere zalen (die best spooky aanvoelen als je in je eentje door ‘t enorme museum doolt) worden tientallen schaduwpoppen geëtaleerd. Niet alleen schaduwpoppen maar ook sieraden, bijbels en andere producten uit landen waar Portugal een koloniaal verleden heeft, worden tentoongesteld, zoals Macau en Oost-Timor. Op vrijdagavond na 6 uur is ‘t museum gratis (en verlaten).