Geweldig museum met fijne kunst, een bijzondere expositie van Marise Merz en ook nog art brut en een mooie beeldentuin.
Category Archives: 20e eeuw
Ecouter ‘espace. Marisa Merz & vaste collectie. Lille Metropole Musee d’art moderne, d’art contemporain et d’art brut
Muzeul National de Arta al Romaniei – Boekarest, Roemenië
Omdat je keuzes moet maken in beperkte tijd, bezocht ik in dit museum alleen de moderne kunst uit Roemenië en dat was al véél. Veel werken die erg tradtioneel (west) europees overkwamen. Zoals bijvoorbeeld dit werk van Nicolae Tonitza
Art is Work. Act II Milton Glaser – Cartierul Creativ Amzei, Boekarest, Roemenië
Milton Glasser’s works, the exhibition, the evolution of the role of a graphic designer in the creative industries and world of art, and the ways this type of work manifests and interconnects with other mediums.
Express yourself. Gerard Wessel en André Bogaerts – Rijksmuseum, Amsterdam
Fotoexposities van jonge mensen, Gerard Wessels fotografeerde in het uitgaansleven in discotheken zoals de IT en fetishfeesten, André Bogaerts fotografeerde met name op school in het voortgezet onderwijs.
Painting as a last resort. Matthew Wong – Van Gogh Museum, Amsterdam
Galerija Umjetnina. Museum of Fine Arts – Split, Kroatië
Mestroviçeve Crikvine Kastilac – Split, Kroatië
Galerija Ivan Mestroviç – Split, Kroatië
Espace Dali – Parijs, Frankrijk
Misschien wel 25 jaar geleden bezocht ik in Figueras het Dali-museum en dat maakte flinke indruk. Ik had dus goede hoop bij Espace Dali, al was ik er in al mijn bezoeken aan Parijs nog nooit geweest. De Espace Dali is meer een veredelde galerie voor de verkoop dan een showcase voor de werken an sich, en voor mij nogal teleurstellend. Nu vind ik de druipende klok sowieso een vreselijk werk, maar hier kwam ie in soorten en maten terug. Een paar mooie sculpturen, maar die kwamen in de volgepropte ruimte ook niet echt tot hun recht. Jammer, zeker omdat het bezoek 14 euro kost en ik met minder dan een kwartier weer buiten stond.
New Works. Richard Deacon – Galerie Thaddaeus Ropac, Parijs, Frankrijk
Omdat ik toch bij de Galerie Thaddaeus Ropac was, liep ik ook door naar de verdiepingen waar het werk van Richard Deacon stond. Onder de eenvoudige titel: New Works, worden sculpturen tentoon gesteld die allemaal behoorlijk abstract zijn. En mij daarnaast ook nog eens helemaal niet aanspreken. Het werd dus een kort bezoekje, maar jezelf af en toe blootstellen aan nieuwe kunstenaars is natuurlijk altijd goed. Daar was deze tour langs art galleries in de eerste plaats natuurlijk ook voor bedoeld.
Robby Müller. Polaroids – Galerie Marian Goodman, Parijs, Frankrijk
De tweede expositieruimte van de Marian Goodman Galerie is kleiner dan de andere ruimte en stelt een fotoexpositie ten toon. Uitvergrote polaroids van Robby Müller vullen de ruimte. Het is maar een selectie van zijn archief van 2000 polaroids. Ze geven een tijdbeeld weer, van het Amerika van de vorige eeuw. Een leuk inkijkje.
On paper. Diverse artiesten – Galerie Max Hetzler, Parijs, Frankrijk
Na mijn bezoeken vorig jaar aan de Max Hetzler galleries in Berlijn, waren mijn verwachtingen van alle expo’s in Parijs misschien wel het hoogst gespannen voor de expo On Paper. Uiteindelijk was het een interessante expositie, maar het wow-effect dat ik verwacht had, bleef uit. Ik keek het meest uit naar werken in het echt van Grace Weaver (mooi, maar rustiger dan verwacht) en Barry Flanagan (op papier heel veel rustiger dan zijn opvallende sculpturen). Al met al een mooie expositie maar niet de mooiste van deze dagen in Parijs.
Annette Messager – Galerie Marian Goodman, Parijs, Frankrijk
De werken van de Franse Annette Messager in de Galerie Marian Goodman zijn een beetje bizar en heel gevariëerd. Het meeste indruk maakt op mij één wand, die volhangt met zwarte, voodoo-aandoende poppetjes in grote aantallen. Maar ook de overige werken spreken tot de verbeelding. Ze speelt met vormen, met kleur én met licht in haar installaties. Een mooie expo in een galerie verstopt achterin de courtyard waar ook de Galerie Mitterand zich bevindt.
Twelve Tickets. Chibuike Uzoma – Galerie Mitterand, Parijs, Frankrijk
De expositie Twelve Tickets van de Japanse Chibuike Uzoma is de eerste solo expo van de artiest in Frankrijk. Naast schilderijen maakt de artiest ook foto’s, tekeningen en video’s maar deze expo brengt twaalf indrukwekkende, grote en abstracte schilderijen bijeen. Al lopend door de Marais kwam ik deze expositie toevallig tegen. Wat een geluk! En wat bleek, de binnenplaats waar Galerie Mitterand aan zit geeft ook toegang tot de belangrijkste, grootste expositieruimte van Galerie Marian Goodman.
Robert Mapplethorpe curated by Edward Enninful – Galerie Thaddeus Ropac, Parijs, Frankrijk
De Thaddaeus Ropac Galerie heeft uitgever Edward Enninful, Ghanees van geboorte, gevraagd om de expositie te cureren. Omdat de uitgever gewend is in spreads van 2 pagina’s te werken, biedt de expositie een bijzondere samenhang tussen beelden, die je normaliter niet perse bij elkaar zou verwachten. En dat biedt een nieuwe blik op de werken. Een mooie expo, de moeite van een bezoek waard!
Louis Soutter: Peinture au doigt – Galerie Karsten Greve. Parijs, Frankrijk
De werken van Louis Soutter bij de Karsten Greve Galerie spreken me meteen aan. De werken van zwarte, naieve figuren op een grijsbeige achtergrond zijn kinderlijk eenvoudig. Ze zijn dan ook vingervervend gemaakt, een intuïtieve manier van werken, gemaakt tussen 1930 en 1942.
Accrochage. Diverse kunstenaars – Galerie Karsten Greve, Parijs, Frankrijk
De Galerie Karsten Greve heeft twee ingangen. Bij de eerste ingang hangen werken binnen de expo Accrochage (of eigenlijk gewoon: de ophanging) vind je werken van veel bekende artiesten maar ik vind ze redelijk nietszeggend. De sculptuur van Louise Bourgois (soort van twee penissen in een klem) is herkenbaar. Maar de werken van Cy Twombly lijken potloodkrabbels die niets uitdrukken. Een werk wat wel mooi is, is bijv. een schilderij van Georgia Russell een artiest die ik nog niet kende. Haar abstracte werk is kleurrijk en als je lang kijkt, zie je telkens nieuwe dingen. Verder hangt er een onopvallende Pierre Soulages en werken van Georgia Russell , Joel Shapiro (sculptuur), Pierrette Bloch.
Musée de la Sculpture en Plein Air – Quai Saint Bernard, Parijs, Frankrijk
Sowieso is de kade van de Seine een leuke plek om te wandelen, zoals bijv. de pontons waarop de Niki de St Phalle tuinen zich bevinden, die water met land verbinden. Maar ook de een stuk verderop gelegen Musée de la Sculpture en Plein Air is leuk. Een groen beplant stukje kade met sculpturen verspreid door de tuin. De werken zijn allemaal van voor mij onbekende artiesten, maar dat mag de pret niet drukken. Zeker met warm weer is dit volgens mij een leuk stukje Seinekade om wat tijd door te brengen.
Etienne Dinet, passions algériennes – Institut du Monde Arabe, Parijs, Frankrijk
De Franse Étienne Dinet werkte jaren in Algerije. In die tijd sprak hij zich uit tegen Orientalisme, tegen kolonisatie en bekeerde hij zich tot de islam. Zijn kleurrijke schilderijen portretteren de woenstijnvolken, de gezichten van vrouwen vol tatoeages, de mannen en vrouwen in traditionele dracht. Wat er vooral uitspringt zijn de erotische schilderijen uit de prostitutiewijken, wijken die de kolonisten bedienden maar gezien de schilderijen ook de lokale bevolking. Een bijzondere, niet al te grote expositie over de vroege jaren van de 20e eeuw.