Category Archives: art
The time is always now. Artists reframe the black figure – National Portrait Gallery, Londen, Engeland
Standing on the shoulders of giants. Saatchi Gallery – London, Engeland
Le Lavo//Matik & Spot 13 – 13 arrondissement, Parijs, Frankrijk
Inmiddels kom ik hier al voor de tigste keer maar de trap naast Le Lavo//Matik stelt nooit teleur. En ook Spot 13, vanaf de trap van Le Lavo//Matik tot aan de opritten naar de snelwegen iets verderop is altijd indrukwekkend. Er is weer volop mooie nieuwe kunst, van bekende maar ook onbekende kunstenaars. En ondanks de miezerende regen is het genieten!
Coming Soon – LaFayette Anticipations, Parijs, Frankrijk
Een keer eerder zag ik een best interessante expositie in de LaFayette Anticipations maar deze expositie, Coming soon, snap ik niet. De expo zou gaan over de relatie van de mens met het onbekende in de toekomst. De kunstwerken die er hangen zijn weinig inspirerend en de enige vraag die ze oproepen: hoe hangt dit samen met het thema. Het kan gebeuren, dat iets je niet aanspreekt. Jammer. Gelukkig is het café wel aangenaam.
Hors Cadre – Le Cabinet d’Amateur, Parijs, Frankrijk
Le Cabinet d’Amateur is al een kleine exporuimte met maar één zaaltje, dus de verwachtingen waren al niet hoog gesprannen. Maar de expo Hors Cadre valt me toch nog tegen. De enige werken die me opvallen zijn kleine werkjes van Melanie Busnel. De genoemde werken van anderen, zoals Codex Urbanus, zie ik niet of zijn zo vaag of nondescript. Jammer van de lange trek hier naartoe. Maar door een heel erg mooie Alo Art expositie jaren geleden, had ik hier meer van verwacht.
Espace Dali – Parijs, Frankrijk
Misschien wel 25 jaar geleden bezocht ik in Figueras het Dali-museum en dat maakte flinke indruk. Ik had dus goede hoop bij Espace Dali, al was ik er in al mijn bezoeken aan Parijs nog nooit geweest. De Espace Dali is meer een veredelde galerie voor de verkoop dan een showcase voor de werken an sich, en voor mij nogal teleurstellend. Nu vind ik de druipende klok sowieso een vreselijk werk, maar hier kwam ie in soorten en maten terug. Een paar mooie sculpturen, maar die kwamen in de volgepropte ruimte ook niet echt tot hun recht. Jammer, zeker omdat het bezoek 14 euro kost en ik met minder dan een kwartier weer buiten stond.
New Works. Richard Deacon – Galerie Thaddaeus Ropac, Parijs, Frankrijk
Omdat ik toch bij de Galerie Thaddaeus Ropac was, liep ik ook door naar de verdiepingen waar het werk van Richard Deacon stond. Onder de eenvoudige titel: New Works, worden sculpturen tentoon gesteld die allemaal behoorlijk abstract zijn. En mij daarnaast ook nog eens helemaal niet aanspreken. Het werd dus een kort bezoekje, maar jezelf af en toe blootstellen aan nieuwe kunstenaars is natuurlijk altijd goed. Daar was deze tour langs art galleries in de eerste plaats natuurlijk ook voor bedoeld.
Robby Müller. Polaroids – Galerie Marian Goodman, Parijs, Frankrijk
De tweede expositieruimte van de Marian Goodman Galerie is kleiner dan de andere ruimte en stelt een fotoexpositie ten toon. Uitvergrote polaroids van Robby Müller vullen de ruimte. Het is maar een selectie van zijn archief van 2000 polaroids. Ze geven een tijdbeeld weer, van het Amerika van de vorige eeuw. Een leuk inkijkje.
On paper. Diverse artiesten – Galerie Max Hetzler, Parijs, Frankrijk
Na mijn bezoeken vorig jaar aan de Max Hetzler galleries in Berlijn, waren mijn verwachtingen van alle expo’s in Parijs misschien wel het hoogst gespannen voor de expo On Paper. Uiteindelijk was het een interessante expositie, maar het wow-effect dat ik verwacht had, bleef uit. Ik keek het meest uit naar werken in het echt van Grace Weaver (mooi, maar rustiger dan verwacht) en Barry Flanagan (op papier heel veel rustiger dan zijn opvallende sculpturen). Al met al een mooie expositie maar niet de mooiste van deze dagen in Parijs.
Annette Messager – Galerie Marian Goodman, Parijs, Frankrijk
De werken van de Franse Annette Messager in de Galerie Marian Goodman zijn een beetje bizar en heel gevariëerd. Het meeste indruk maakt op mij één wand, die volhangt met zwarte, voodoo-aandoende poppetjes in grote aantallen. Maar ook de overige werken spreken tot de verbeelding. Ze speelt met vormen, met kleur én met licht in haar installaties. Een mooie expo in een galerie verstopt achterin de courtyard waar ook de Galerie Mitterand zich bevindt.
Twelve Tickets. Chibuike Uzoma – Galerie Mitterand, Parijs, Frankrijk
De expositie Twelve Tickets van de Japanse Chibuike Uzoma is de eerste solo expo van de artiest in Frankrijk. Naast schilderijen maakt de artiest ook foto’s, tekeningen en video’s maar deze expo brengt twaalf indrukwekkende, grote en abstracte schilderijen bijeen. Al lopend door de Marais kwam ik deze expositie toevallig tegen. Wat een geluk! En wat bleek, de binnenplaats waar Galerie Mitterand aan zit geeft ook toegang tot de belangrijkste, grootste expositieruimte van Galerie Marian Goodman.
KraftPlus+. Frederic Platéus. Ruttkowski;68, Parijs, Frankrijk
De iindustrieel aandoende ontwerpen van Frederic Plateus die ik toevallig tegenkwam in mijn speurtocht naar andere art galeries, zijn niet helemaal mijn ding. Geometrische vormen, sculpturen aan de muur met grafische elementen, elementen uit de industrie, autowereld, motorsport etc., ze geven een abstract beeld. Leuk om even binnen te lopen maar ik zou er een volgende keer zeker niet voor omlopen.
Quelques nouvelles. Fabrice Gygi – Galerie Chantal Crousel, Parijs, Frankrijk
In de press release licht de kunstenaar zijn werken toe. Ik word er, zeker in het Frans, niet echt wijs uit. Maar een zin geeft richting aan het geheel, namelijk: Wat nieuws. Wat nieuws uit geel, het geel van diegenen die opgroeien, gestempeld met het zegel van het motto ‘Lux’ enzovoorts. En geel, dat is de expositie wel. De grote werken hangen ruim geëxposeerd en dat maakt ze extra indrukwekkend: grote, heldere, gewaagde werken waarin geel de boventoon voert. Mooie expo.
Robert Mapplethorpe curated by Edward Enninful – Galerie Thaddeus Ropac, Parijs, Frankrijk
De Thaddaeus Ropac Galerie heeft uitgever Edward Enninful, Ghanees van geboorte, gevraagd om de expositie te cureren. Omdat de uitgever gewend is in spreads van 2 pagina’s te werken, biedt de expositie een bijzondere samenhang tussen beelden, die je normaliter niet perse bij elkaar zou verwachten. En dat biedt een nieuwe blik op de werken. Een mooie expo, de moeite van een bezoek waard!
Louis Soutter: Peinture au doigt – Galerie Karsten Greve. Parijs, Frankrijk
De werken van Louis Soutter bij de Karsten Greve Galerie spreken me meteen aan. De werken van zwarte, naieve figuren op een grijsbeige achtergrond zijn kinderlijk eenvoudig. Ze zijn dan ook vingervervend gemaakt, een intuïtieve manier van werken, gemaakt tussen 1930 en 1942.
Accrochage. Diverse kunstenaars – Galerie Karsten Greve, Parijs, Frankrijk
De Galerie Karsten Greve heeft twee ingangen. Bij de eerste ingang hangen werken binnen de expo Accrochage (of eigenlijk gewoon: de ophanging) vind je werken van veel bekende artiesten maar ik vind ze redelijk nietszeggend. De sculptuur van Louise Bourgois (soort van twee penissen in een klem) is herkenbaar. Maar de werken van Cy Twombly lijken potloodkrabbels die niets uitdrukken. Een werk wat wel mooi is, is bijv. een schilderij van Georgia Russell een artiest die ik nog niet kende. Haar abstracte werk is kleurrijk en als je lang kijkt, zie je telkens nieuwe dingen. Verder hangt er een onopvallende Pierre Soulages en werken van Georgia Russell , Joel Shapiro (sculptuur), Pierrette Bloch.
Crystal Oud. Silina Syan – Institut des Cultures d’Islam, Parijs, Frankrijk
In de hal van het Institut des Cultures d’Islam in Parijs is een erg kleine expo te vinden van Silina Syan. Ze zoekt naar identiteit, door de verhalen van haar Armeense moeder en Bangladeshi vader en haar jeugd in de buitenwijken van Parijs.In foto’s van winkels en schoonheidsproducten uit de wijk Goutte d’Or (waar ook het Institut des Cd’I zit) probeert ze die verbinding tot stand te brengen. Het was erg klein en niet heel erg indrukwekkend, maar wel leuk om het werk van jonge artiesten uit de wijk terug te zien.
La Rose de Jericho. Aurélia Zahedi – Institut des Cultures d’Islam, Parijs, Frankrijk
In de groen betegelde in onbruik geraakte hammam van het Institut des Cultures d’Islam in Parijs is een expositieruimte gecreëerd. Op het moment van mijn bezoek was er een expositie van Aurélia Zahedi over de onsterfelijke roos van Jericho. In sculpturen en een film vertelt de kunstenares een verhaal over Palestine dat verscheurt wordt door de waanzin van de mens.
Musée de la Sculpture en Plein Air – Quai Saint Bernard, Parijs, Frankrijk
Sowieso is de kade van de Seine een leuke plek om te wandelen, zoals bijv. de pontons waarop de Niki de St Phalle tuinen zich bevinden, die water met land verbinden. Maar ook de een stuk verderop gelegen Musée de la Sculpture en Plein Air is leuk. Een groen beplant stukje kade met sculpturen verspreid door de tuin. De werken zijn allemaal van voor mij onbekende artiesten, maar dat mag de pret niet drukken. Zeker met warm weer is dit volgens mij een leuk stukje Seinekade om wat tijd door te brengen.
Aux sources de l’imaginaire de Sofia El Khyari – Bibliotheque de l’Institut du Monde Arabe, Parijs, Frankrijk
Ik had er meer van verwacht, van de multimediale expositie van Sofia el Khyari. Het bleek uiteindelijk een hoekje te zijn in de bibliotheek van het IMA, Institut du Monde Arabe. De tekeningen zijn nog het interessantst omdat zij gebruikt worden voor haar animaties. Maar verder zag het er vooral uit als werk van een jonge amateurtekenaar.