Category Archives: humor
Fortune and Glory – Janet Evanovich (2020)
Hij is nog maar net uit, maar Evanovich’s Stephanie Plum reeks staat altijd garant voor lekker simpel vermaak, dus heb ik het boek maar meteen uitgelezen. De verhalen zijn meestal te fantasievol om maar enigszins waar te kunnen zijn en de moeite met kiezen tussen twee mannen wordt wel heel simpel opgelost door de ene relatie even op pauze te zetten, maar dat mag de pret niet drukken.
Je kunt het ook nooit goed doen – Carmen Felix (2019)
Vlot geschreven grappig, cynisch, onderzoekend boek over de dilemma’s van deze tijd: groen leven, singleschaamte, vliegschaamte, druk, druk, druk en meer. Carmen Felix kadert het af ‘voor dertigers’ maar ze blijven herkenbaar, ook als je niet tussen de 33 en 39 bent, zoals zij schrijft. En een enkel hoofdstuk is een eye-opener. Of eigenlijk: iets dat je al wist maar waar het besef nog even van moest landen. Leuk dus, al merk ik dat de ‘vlotte manier’ van schrijven, niet helemaal mijn ding is. Maar dat komt vast omdat ik een paar jaartjes ouder ben, haha.
Twisted Twenty-Six – Janet Evanovich (2019)
Hoogstandjes zoals in het begin van deze reeks, levert Evanovich niet meer. Alles is per slot van rekening al eens bedacht en geschreven maar toch blijft de serie vermakelijk en lees ik de boeken over de niet-erg-vaardige bountyhunter en haar sidekick Lula graag. En in dit boek gaat het werk haar eens gemakkelijk af maar is het haar privéleven (nee, niet haar liefdesleven) die het haar moeilijk maakt.
Gekke wijven – Sylvia Witteman (2014)
In het Lindaboek Gekke wijven van Sylvia Witteman gaat het dadwerkelijk alleen maar over ‘gekke wijven’. Het is teveel van het goede, zo bijeen gebracht en dit vind ik dan ook het minst leuke boek uit de lange rij boeken die ze heeft uitgebracht. Maar met het uitlezen van dit boek ben ik wel helemaal bij met alle boeken van haar hand.
My Sister the Serial Killer – Oyinkan Braithwaite (2018)
Ik heb My Sister the Serial Killer al een aantal keren in de boekhandel zien liggen, om het boek op te pakken en toch niet te kopen. Maar gisteravond heb ik de epub maar opgepakt. En het is een enorm leuk boek. Tegen de achtergrond van het gegoede Lagos beschrijft een zus haar onvoorwaardelijke trouw aan haar jongere zusje, die de gewoonte heeft haar geliefden te vermoorden. De trouw komt aan het wankelen, als de jongere, bloedmooie Ayoola haar oog laat vallen op de man waar Korede, de oudere zus, verliefd op is. Op eenvoudige, humoristische manier zet Oyinkan Braithwaite een tragisch verhaal neer.
Het zal je broertje maar zijn – Anuar (2019)
Wat een worsteling om het boek Het zal je broertje maar zijn van comedian Anuar uit te lezen. Zijn vorige boek deed, ondanks de wat onbenullige titel, veel meer verwachten. In dit nieuwste boek zijn de verhalen langdradig, overdreven, vergezocht en onzinnig. Terwijl de verhaallijn, een jonge Marokkaan die voor zijn zus een echt best potentie heeft. Jammer genoeg wordt dat niet waargemaakt en heb ik mezelf moeten dwingen het boek uit te lezen. Blegh.
Look alive Twenty-Five – Janet Evanovich (2018)
De boeken van Janet Evanovich bieden altijd lekker hersenloos vermaak. En Look Alive Twenty-Five is daarop geen uitzondering. Als managers van een delicatessen spoorloos verdwijnen, met achterlating van één schoen, komt premiejager Stephanie in actie. Niet omdat ze dat wil maar omdat de eigenaar van het bail bond kantoor waar ze voor werkt, ook de eigenaar is van de delicatessen. Zonder Morelli en Ranger redt ze het niet, dus ‘t is weer een boek vol semi-actie en semi-romantiek. Gewoon lekker simpel!
Anuar – Op zoek naar mijn voorhuid (2016)
Cabaretier Anuar, uit de stal van Najib Amhali publiceerde in 2016 ‘t boek Op zoek naar mijn voorhuid. Een provocerende titel terwijl de inhoud er amper naar verwijst. De hoofdpersoon van het boek heeft zomervakantie van zijn studie en de vader van zijn vriend vraagt hem om samen naar Marokko te rijden. En daar kan hij geen nee tegen zeggen. Het verhaal schets een stukje geschiedenis met die vriend en gaat door tot net na aankomst in Marokko. Vermakelijk en makkelijk leesbaar. En humoristisch.
Klimmen naar kruishoogte – Tosca Niterink (2011)
Na de teleurstellende theatervoorstelling heb ik me aan het boek gewaagd. Het is niet zo sterk als Niterink’s boek over dementie maar het is aardig genoeg. Langs de scheldwoorden en zogenaamd grappige woordspelingen die vooral het midden van het boek teisteren, moet je maar even heen lezen. Verder schetsen de verhalen volgens mij aardig de situatie, althans, voor wat ik heb kunnen opmaken uit één iemands Insta-account dat ik tijdelijk volgde. Als ze in de show meer deze draad had weten vast te houden, had ik die waarschijnlijk ook leuk gevonden.
Laughing all the way to the mosque – Zarqa Nawaz (2014)
Laughing all the way to the Mosque van Zarqa Nawaz schetst op humoristische wijze haar levensverhaal in losse verhalen: hoe ze faalt in sciences en dus geen dokter wordt, hoe ze haar ouders de les leert door een vromer moslim te zijn dan zij en hoe ze op onverwachte wijze scoort met haar documentaires over haar visie op de islam in Canada. Als het niet om het religieuze element zou gaan, dan is het boek te vergelijken met die van Tina Fey: veel zelfspot, cynisme, sarcasme en vooral humor. En wat helemaal een verrassing is: ze is het creatieve brein achter de erg grappige serie Little Mosque on the Prairie, een komedieserie die moslims laat zien als mensen, in allerlei varianten. Een fijn boek dat een inkijkje geeft in het vage hoofd van Nawaz maar ook in haar beleving van haar religie.
Hardcore Twenty-Four – Janet Evanovich (2017)
Hardcore Twenty-Four is, zoals de titel al zegt, het 24e boek in de Stephanie Plum-reeks van Janet Evanovich. Haar boeken missen de kracht en de verrassing van de vroege boeken maar al is de verhaallijn niet meer bijzonder sterk en soms zelfs flink corny, ze schrijft nog steeds op een aansprekende wijze, met personages die gegroeid zijn en die ze keer op keer goed weet neer te zetten. En dus lees ik elke nieuwe Plum weer met veel plezier!
Jullie zijn zelf gek – Sylvia Witteman (2017)
Een week nadat Jullie zijn zelf gek is uitgekomen, zie ik pas dat het nieuwste boek van Sylvia Witteman er is. Meteen naar de boekhandel dus om een avondje lekker te genieten van haar columns. Meestentijds lees ik haar columns in de Volkskrant niet, zodat ik één keer in de zoveel tijd van het verzameld werk kan genieten. In een riedeltje na elkaar zijn haar observaties en kritische pen voor mij namelijk nog leuker. Jammer dat het boek, ondanks de kleine 200 pagina’s, alweer uit is!
Wie (niet) reist is gek! – Ap Dijksterhuis (2017)
Een geweldig boek! Laat ik daar mee beginnen. Psycholoog en fanatiek reiziger Ap Dijksterhuis onderbouwt met uitstekende argumenten waarom veelvuldig reizen goed is voor een mens terwijl hij tegelijkertijd erg leuke anekdotes aanvoert om zijn argumenten te onderbouwen. Hij benoemt zóveel aspecten die ik precies hetzelfde ervaar, bijvoorbeeld bestemmingen op je verlanglijstje hebben, alleen op basis van hun naam. Maar ook de formule voor ‘euforisch ontheemd’ zijn: (intensiteit/intensiteit recente ervaringen) x exoticiteit! Dat klopt helemaal. Of de opmerking dat de valkuil is dat je van overdaad blasé wordt. Ook die klopt maar die valt te ondervangen door afwisseling, is mijn uitgangspunt. Wat ook weer aansluit bij de formule van euforisch ontheemd zijn. En als laatste, een argument dat al mijn schuldgevoel wegneemt: een mens wordt gelukkiger van ervaringen dan van bezittingen. Een vrijbrief om geld uit te geven dan om, bijvoorbeeld, geld te sparen voor een eventueel volgend huis. Lekker, zo’n boek dat je eigen argumenten onderbouwt en je ook nog eens nieuwe excuses geeft om ongebreideld aan je reislust toe te geven!
Krijg nou tieten – Claudia de Breij (2009)
Niet zwanger en toch Krijg nou tieten van Claudia de Breij lezen. Tja, ik vond haar andere boeken leuk én ik vond dit boek voor next-to-nothing op een boekenmarkt. En ik heb nog gelachen ook. In het kort: van bevruchting tot een maand na de bevalling krijg je met bijna wekelijkse updates alle voordelen én alle ellende van zwangerschappen door de bril van de Breij te horen. Zo makkelijk leesbaar dat je er in een mum van tijd door bent. Grappig boek!
Turbo Twenty Three – Janet Evanovich (2016)
Janet Evanovich gaat stug door met haar reeks over bounty hunter Stephanie Plum. De kwaliteit van de verhalen gaat er niet altijd op vooruit en sommige karikaturen worden wel erg sterk overtrokken, máár… toch lees ik de boeken nog altijd met plezier. Wat een anti-climax is, is dat er al jaren gezinspeeld wordt op een vleselijk relatie tussen Stephanie en Ranger en die wordt nu in één zin weggemoffeld. Daar viel volgens mij een veel betere verhaal op te bouwen dan nu gebeurd. Dus al met al een leuk boek dat zo weer uit is, zonder een hoogstandje in z’n genre te zijn.
Sara Kroos rekent af – Sara Kroos (2008)
Bij de lokale kringloopwinkel kocht ik de verzamelde columns van Sara Kroos voor 50 cent. Een goed bestede 50 cent. De columns die voor Viva geschreven zijn amusant: of het nu gaat over het feit dat ze moeilijk is om mee samen te leven, haar onzekerheden, haar biseksualiteit of de excessen in haar leven, ze zet het allemaal op een mooie toon neer. Grappig waar het grappig moet zijn, confronterend als dat nodig is. Een leuk boek!
Thuis mag ik niet meer zeuren – Sylvia Witteman (2016)
Ik kan altijd enorm genieten van de verzamelde columns van Sylvia Witteman. Ik lees ze bewust niet in de Volkskrant, zodat ik een keer in de zoveel tijd in één ruk het boek uit kan lezen. En ook deze keer stelt ‘ie niet teleur. Soms wordt er schamper gedaan over Witteman als columniste (of stukjesschrijver, zoals ze het zelf noemt) maar ik kan genieten van de observaties: vaak scherp, hier en daar flink overtrokken, grappig, aanzettend tot nadenken en soms gewoon lekker simpel vermaak. Het is alleen een beetje jammer dat Witteman ‘gewoon’ in Amsterdam woont, haar boeken met de columns uit verschillende buitenlanden waren namelijk óók erg leuk!
Agnes and the hitman – Jennifer Crusie & Bob Mayer (2007)
Het boek Agnes and the hitman doet een beetje denken aan een bouquetreeksromannetje: een vrouw die in de problemen zit, wordt gered door een stoere man die haar en passant ook nog eens helemaal geweldig vindt. In de tussentijd vallen er doden bij de vleet, gaat alles mis wat er mis kan gaan. Leuk, maar niet noemenswaardig!
Curious Minds – Janet Evanovich & Phoef Sutton (2016)
Over het algemeen ben ik niet bijzonder enthousiast over Evanovich’s uitstapjes met andere schrijvers. En ook Curious Minds mist net dat, wat Evanovich in de Plum- en Motormouth-series wel heeft: humor en ‘gevoel’ bij de belangrijkste karakters. Curious Minds voelt als een trucje dat te vaak is uitgehaald en daardoor zijn effect mist. Niet een onaardig boek, maar gewoon jammer!