Intussen alweer het negentiende boek van J.B. Lynn over Hitwoman Maggie, die zo onhandig is dat ze haar moordklussen altijd door pure klunzigheid weet af te ronden. Dat ze met haar hele menagerie kan praten, helpt daar ook een handje bij. Grappig en absurd. Ik blijf ze maar lezen, de boeken in deze serie.

De helft van de tijd komt Maggie, soort van per ongeluk hitwoman voor een maffiabaas, in de ellende door haar conman-vader. Als een uit de gevangenis ontslagen crimineel op zoek is naar Maggie’s vader, komt er heel wat chaos Maggie’s kant op. Absurdistisch, steeds een beetje meer absurdistisch zelfs, maar grappig en zalig simpel vermaak.

Maggie, de per-ongeluk-hitwoman die inmiddels al lange tijd geen hit meer uitgevoerd heeft, zit zoals gewoonlijk weer verwikkeld in allerlei narigheid. En die narigheid zit in dit geval verpakt tussen zure komkommers. Hilarisch, absurdistisch maar zalig simpel leesvermaak.

Ik had hoge verwachtingen van dit boek. En hoewel de verhaallijn niet onaardig is, had ik moeite het boek uit te lezen. De stupiditeit van Finlay Donovan om telkens contact te houden of op te zoeken met de twee mannen die haar leven met haar kinderen op het spel kunnen zetten, vreselijk. Of de ‘perfecte’ Vero, die overal de slack van Finlay oppakt alsof ze superwoman is. En leuk, een boekdeal, maar als de realiteit het verhaal dat je schrijft inhaalt, gaat je goeie boekdeal dan nog door. Te veel losse eindjes voor mij. En net geen vlees of vis: niet echt spannend, niet echt humoristisch en het romantische komt ook niet echt van de grond. Boek twee of drie ga ik dan ook niet lezen.

Hij is nog maar net uit, maar Evanovich’s Stephanie Plum reeks staat altijd garant voor lekker simpel vermaak, dus heb ik het boek maar meteen uitgelezen. De verhalen zijn meestal te fantasievol om maar enigszins waar te kunnen zijn en de moeite met kiezen tussen twee mannen wordt wel heel simpel opgelost door de ene relatie even op pauze te zetten, maar dat mag de pret niet drukken.

Hoogstandjes zoals in het begin van deze reeks, levert Evanovich niet meer. Alles is per slot van rekening al eens bedacht en geschreven maar toch blijft de serie vermakelijk en lees ik de boeken over de niet-erg-vaardige bountyhunter en haar sidekick Lula graag. En in dit boek gaat het werk haar eens gemakkelijk af maar is het haar privéleven (nee, niet haar liefdesleven) die het haar moeilijk maakt.