Op zoek naar het boeket met tulpen van Jeff Koons kwam ik onverwacht (en foutief) in het gratis toegankelijke Petit Palais terecht. De tuin, waar best veel influencers enthousiast over zijn, viel me een beetje tegen. Te druk, te weinig zitplekjes, chaos. Maar het interieur daarentegen was bijzonder indrukwekkend. Niet mijn smaak, tijdperk etc. maar desalniettemin erg mooi.
Category Archives: 17e eeuws
Petit Palais, Parijs, Frankrijk
Rembrandt’s Vaandeldrager. Rijksmuseum Twenthe – Enschede
Permanente collectie. Musée des Beaux-Arts. Rouen, Frankrijk
Joyce Vlaming. Act II, 12 portraits – Centraal Museum, Utrecht
In het Centraal Museum val ik in het ene nieuwe perspectief na het andere. De expositie van Joyce Vlaming: Act II, 12 Portraits focust op de zwarte bijrollen in 16e en 17e eeuwse schilderijen. Veelal gebruikt als exotische aankleding van het schilderij bleven deze personen onbekend. Joyce Vlaming ging op zoek en gaf ze een naam en deed onderzoek naar hun achtergrond. Dat lukte niet bij alle figuranten in de schilderijen, maar waar het wel lukte, schetst het een naargeestige achtergrond van tot slaaf gemaakten of bedienden. In ieder geval geeft het de schilderijen, die ik überhaupt niet goed bekeek omdat dit tijdperk mij niet aanspreekt een dimensie die ik niet eerder zag. Een heel goede en effectieve expositie!
Museo di Capodimonte – Napels, Italië
Het Museo Capodimonte is enorm en ligt in een goed onderhouden park ten noorden van het stadscentrum, op een mooie zonnige dag als deze een fijn uitje. Ik kies ervoor in het museum alleen de modernere kunst te bekijken, omdat de eerdere eeuwen mij niet aantrekken. Maar wat natuurlijk niet te missen is, is de Flagellazione di Cristo van Caravaggio, het pronkstuk van het museum. En één van de weinige stukken in zijn soort waar geen mollig, bloot Jezusje op staat. De bovenste verdiepingen bieden vrijwel allemaal enkele werken: Louise Bourgeois (een hand en een vrouwengezicht op stelen), een vrouwenprofiel van Umberto Manzo, een werk van Sergio Fermariello dat eruit ziet als een groot grijs vlak maar van dichtbij uit ontelbare kriebeltjes bestaat en niet te missen: Vesuvius van Andy Warhol.
Permanente collectie – Städel Museum, Frankfurt am Main, Duitsland
Het Städel Museum ligt onder de Main en is een minuutje of 20 lopen vanaf het MMK en het Schirn. In een schitterend oud gebouw zijn de exposities over meerdere verdiepingen verdeeld. Er zijn een flink aantal interessante werken van diverse kunstenaars. Uiteenlopend van de ingetogen impressionistische werken van Sisley tot de fauvistische werken van Kirchner. Maar ook Munch, Nolde, Degas, Renoir, Beckmann, Warhol en Vuillard. Of sculpturen van Rodin, Arp, Giacometti en Max Ernst. Een portret van de hand van Paula Modersohn-Becker en een fraai naakt van Pierre Bonnard. Maar favoriet was toch eigenlijk wel The Lamb van Paul Klee uit 1920: weer heel anders dan andere werken en eigenlijk ook weer niet. Het gedeelte met kunst vanaf ca. 1600 tot bovengenoemde exposities heb ik overgeslagen, omdat mijn interesse daar niet ligt. Maar ook van de oude meesters hangen er ongetwijfeld fraaie werken.
Wolvecamp & De Weerd. Geestdrift voor de schilderkunst – Rijksmuseum Twenthe
Op een luie zaterdagmiddag is een bezoek aan de expositie van Wolvecamp & De Weerd in het Rijksmuseum Twenthe een mooie activiteit. Het is niet bijzonder druk in het museum. Je begint bij een expositie met kinetische installaties. Die kunnen mij niet echt bekoren, op de op zeebellen lijkende intallatie na die zo hard draait dat de ‘zeepbellen’ op knappen lijken te staan. De expositie waar ik voor kwam is voor mij daarentegen wél de moeite waard. Fraaie werken in een mooie chronologische opbouw, met voldoende achtergrond om het nog interessanter te maken. Aan het einde kan ik het niet laten even binnen te poppen bij een aantal oude bekenden in de andere zalen. Tot hilariteit van de kassamedewerkers had ik wel gezien dat er twee Breitners naast elkaar hingen maar niet gelezen dat er één een vervalsing was. Dat ik de echte er feilloos uitpikte, was voor mij dan wel weer een geruststelling.
Museum voor Schone Kunsten – Gent, België
In een weekend Gent mag een bezoek aan het Museum voor Schone Kunsten niet ontbreken. In het statige museum tegenover het SMAK sieren zo’n 450 werken de zalen, zo’n 5% van de collectie trouwens, maar een groot deel spreekt me niet direct aan omdat ze de middeleeuwen tot de vroege twintigste eeuw bestrijken. En mijn interesse rijkt niet veel verder dan de laatste 100 jaar daarvan. Maar desalniettemin is het een interessant museum. Meteen in de entree zijn de wanden beschilderd door immigrante Parastou Forouhar met kalligrafisch Farsi in het werk Written Room. Het moet mensen aanzetten te denken over migratie en (verlies van) identiteit. Erg fraai!
In het museum kom ik veel voor mij nieuwe namen tegen, zoals Edgard Tytgat en Gustave van de Woestyne. Ik hangen werken van meesters die ik van naam ken maar waarvan ik nog niet veel heb gezien, zoals Theo van Rysselberghe, James Ensor, Erich Heckel en Constant Permeke. Ik word al blij als ik een Jawlensky denk te herkennen maar het blijkt een Frits van den Berghe (zie afbeelding). Interessant! En dan zijn er natuurlijk de kunstenaars die mij altijd wel aanspreken, zoals Kirchner, Modersohn-Becker of Rodin. Voor elk wat wils, in het MSK. Een bezoek waard! Een praktische tip: je kunt sinds kort combikaarten kopen voor MSK en SMAK!
National Museum of Western Art – Tokyo, Japan
Vlakbij mijn hotel in Ueno, Tokyo zie ik bordjes wijzen naar het National Museum of Western Art. Als ik op het internet lees dat het museum vooral impressionistische schilders in huis heeft én het de volgende dag weer blijkt te regenen, is de keuze snel gemaakt: ik ga! En de collectie is indrukwekkend. Buiten op het plein voor het museum vind je al een aantal mooie sculpturen van Rodin. Je komt binnen bij 17e tot 19e eeuwse schilders, waaronder een heel groot aantal oude Nederlandse meesters maar die hebben niet direct mijn interesse. Maar als ik dan bij de laat 19e eeuwse en 20e eeuwse schilders kom, ben ik blij verrast. Schitterende werken van Manet, Monet, Derain, Bernard, Toulouse-Lautrec, Picasso. Geweldig. Maar het meest ben ik nog verrast door het feit dat er twee Kees van Dongen’s hangen, waarvan de vrouw met tulband heel erg fraai is. Een absolute aanrader, hoe bizar het ook lijkt om dit museum op deze plek te bekijken.
Rubens, Van Dyck en Jordaens. De Vlaamse Barok – Rijksmuseum Twenthe, Enschede
Hoewel de stijl van de Vlaamse barok me niet direct aanspreekt, vond ik dat ik deze expositie zo dicht bij huis niet mocht missen. De schilderijen van Rubens, Van Dyck en Jordaens, aangevuld met nog een aantal andere schilders vormen samen een mooie expositie en zijn nog te zien tot eind september in het Rijksmuseum Twenthe.
Mauritshuis – Den Haag
Het geheel vernieuwde Mauritshuis in Den Haag is op 27 juni geopend en bij een bezoekje aan Den Haag kun je het museum natuurlijk niet overslaan. Nu hebben werken uit de Gouden Eeuw (lees: ca. 17e eeuw) niet direct mijn voorkeur maar het Meisje met de parel mag natuurlijk niet ontbreken in de rij van schilderijen die je up close and personal gezien hebt. Dus via het Binnenhof naar het museum, waar ons op de trap naar de lager gelegen ingang al verteld werd dat we het goed getimed hadden omdat de ergste drukte (rijen voor het schiderij) inmiddels over was. En inderdaad, toen we, vrijwel als laatste halte de zaal met het Meisje met de parel bezochten, hadden we vrij baan. En het schilderij is inderdaad bijzonder mooi. Maar niet alleen dit schilderij, ik vond verbazingwekkend veel schilderijen fraai: vooral portretten en een paar stillevens. Een aanrader dus!