Zaterdagavond was ik bij Marmer van Andries Tunru in Hof88. Een emotioneel verhaal, over zijn jeugd. Iets minder humor dan de vorige keer. Dan voel ik me bezwaard dat ik denk: al die cabaretiers met hun aandoeningen, moeilijke jeugd of verslavingen… ik kom om te lachen! Maar een boom van een man naast me pinkte meermaals tranen weg. Het resoneerde dus wel bij mensen

Vanavond bij De Ramadanconference. Leuke voorstelling met Anuar, Fuad Hassen, Mouna Laroussi en Jörgen Rayman.

Het is de tweede keer dat ik bij Enschede Lacht ben. Dit keer zijn er acht verschillende cabaretiers. Twee zijn er erg leuk, ene Jet (geloof ik) die moeite heeft het publiek aan te kijken maar als ze eenmaal op dreef is, hilarisch is op de manier zoals Pepijn Lanen dat ook kan zijn. En een Enschedeër die voor het eerst op het podium stond maar ook erg grappig was. Daarnaast waren er twee die ik echt niet leuk vond, de overige vier waren niet onaardig. Leuke opbrengst dus voor een avondje uit.

Op de derde donderdag van de maand is er in het Vestzaktheater in Enschede een open mic night, sort of… Westsaïd presenteert er dan een aantal beginnende of al wat langer bezig zijnde stand up comedians. En deze eerste keer dat ik er was, was dat de moeite waard. Van de 7 mensen vond ik er twee leuk, drie best aardig maar ook twee echt vreselijk. Al met al een leuk avondje lachen.

Said el Hassnaoui is voor mij een nieuwe cabaretier. In het kleine Vestzaktheater begint de show met een voorprogramma van twee andere cabaretiers. De eerste zijn naam krijg ik niet mee. Niet zo erg, omdat ik ‘m toch niet erg leuk vond. De tweede act, Maartje Mikx is wel heel erg leuk. Het is jammer dat ik niets kan vinden over optredens waarbij zij alleen optreed. En Said Lacht, deze eerste tryout, is ook de moeite waard. Na een tijdje ben je gewend aan de hoge pitch van el Hassnaoui’s stem en leidt die niet meer af en kun je gewoon lekker lachen om de inhoud. Aanrader.