Black Panther (2018)

Door wat berichtjes op Facebook ging ik met erg lage verwachtingen met Bart naar Black Panther. En ik vond het zowaar een leuke film: natuurlijk, het verhaal slaat nergens op en rammelt, in één omgeving heel cultureel Afrika op één hoop gooiend verdient misschien ook geen schoonheidsprijs maar kom op, het is een Marvel film dus realistisch zou het toch al niet zijn. En als je partner in crime naast je zit te genieten van de actie, dan kun je niet anders dan zelf ook genieten. Ik heb me dus prima vermaakt, bij Black Panther.

Bladerunner 2049 (2017)

Ik merkte eerder al op dat ik niet een fervent fan ben van scifi en toch belandde ik op eigen initiatief bij Bladerunner 2049. De eerste helft van de film snapte ik niet en na de pauze vond ik de film zo saai, dat ik bijna voortijdig de zaal verlaten heb. De tweede helft is geen actiefilm meer maar een psychologisch geneuzel waar ik bijna bij in slaap viel. Al met al vond ik de film een flinke tegenvaller, zeker gezien de goede kritieken die de film kreeg.

The Dark Tower (2017)

Voor iemand die niet houdt van horror én niet van scifi zit ik de laatste tijd vaak bij precies dat soort films. The Dark Tower is, op enkele stukken na, niet echt eng. Wel spannend. En dan is er natuurlijk het feit dat Idris Elba een hoofdrol heeft. Al met al best een aardige film die tot het einde spannend is.

Lucy (2014)

lucyIk ben een fan van Luc Besson films en dus was Lucy, met in de hoofdrol Scarlett Johansson, een welkome nieuwkomer. Omdat ik gek ben op actiefilms, sprak de omschrijving ‘a woman transforms into a merciless warrior’ me wel aan maar bereidde me niet voor op de inhoud van deze film: fantasy, scifi-achtige actie die mij niet overtuigt en ook filmtechnisch niet bijzonder sterk overkomt. En toch is de film op een wonderbaarlijke manier boeiend genoeg om tot het einde door te kijken. En het einde is dan, in tegenstelling tot wat iemand me vertelde, het minst bizar van de hele film!

Jumper (2008)

jumper Standvastig weigeren om tv-shows als ‘jongens tegen de meisjes’ of iets anders vreselijks te kijken wierp geen vruchten af, tot ik toegaf aan het kijken van de film Jumper. Een film die me absoluut niet tegenviel. Als een jongen bijna verdrinkt en ontdekt dat hij kan teleporteren loopt hij weg bij zijn slechte vader en berooft hij een paar banken om het goede leven te kunnen leiden. Uiteindelijk wordt hij opgespoord en dan begint de ellende en vooral het razendsnel teleporteren pas echt. Niet eens een slecht verhaal en ook nog best aardig uitgevoerd, dus ik heb me wel vermaakt met deze film.