Na mijn bezoeken vorig jaar aan de Max Hetzler galleries in Berlijn, waren mijn verwachtingen van alle expo’s in Parijs misschien wel het hoogst gespannen voor de expo On Paper. Uiteindelijk was het een interessante expositie, maar het wow-effect dat ik verwacht had, bleef uit. Ik keek het meest uit naar werken in het echt van Grace Weaver (mooi, maar rustiger dan verwacht) en Barry Flanagan (op papier heel veel rustiger dan zijn opvallende sculpturen). Al met al een mooie expositie maar niet de mooiste van deze dagen in Parijs.
Category Archives: europees
On paper. Diverse artiesten – Galerie Max Hetzler, Parijs, Frankrijk
Crystal Oud. Silina Syan – Institut des Cultures d’Islam, Parijs, Frankrijk
In de hal van het Institut des Cultures d’Islam in Parijs is een erg kleine expo te vinden van Silina Syan. Ze zoekt naar identiteit, door de verhalen van haar Armeense moeder en Bangladeshi vader en haar jeugd in de buitenwijken van Parijs.In foto’s van winkels en schoonheidsproducten uit de wijk Goutte d’Or (waar ook het Institut des Cd’I zit) probeert ze die verbinding tot stand te brengen. Het was erg klein en niet heel erg indrukwekkend, maar wel leuk om het werk van jonge artiesten uit de wijk terug te zien.
Musée de la Sculpture en Plein Air – Quai Saint Bernard, Parijs, Frankrijk
Sowieso is de kade van de Seine een leuke plek om te wandelen, zoals bijv. de pontons waarop de Niki de St Phalle tuinen zich bevinden, die water met land verbinden. Maar ook de een stuk verderop gelegen Musée de la Sculpture en Plein Air is leuk. Een groen beplant stukje kade met sculpturen verspreid door de tuin. De werken zijn allemaal van voor mij onbekende artiesten, maar dat mag de pret niet drukken. Zeker met warm weer is dit volgens mij een leuk stukje Seinekade om wat tijd door te brengen.
Getekend: Rotterdam! Urban Jungle. Kunsthal Rotterdam
Expo van kunstenaars die de stad observeren en hun reflecties in tekeningen verbeelden: de stadstekenaars. Dit jaar hebben Xaviera Altena, Johan Kleinjan en Nuno Orlando de taak de spanning tussen stad en natuur in beeld te brengen. Kunsthal Rotterdam toont het eindresultaat in de tentoonstelling ‘Getekend: Rotterdam! Urban Jungle’, te zien vanaf zaterdag 14 oktober.
NN Art Award 2024. Kunsthal Rotterdam
Verschillende werken van jonge kunstenaars, zoals Maaike Kramer, Peim van der Sloot, Jan van der Pol en Monica Mays. Vorig jaar heb ik de expo gemist, maar ik zag dat de winnaar van vorig jaar, Monali Meher, in de jury zat. En van haar zag ik twee jaar geleden een expo in Het Atelier in Brugge, toevallig in de straat waar mijn guesthouse zat.
Cobra. De vrijheidsschreeuw. Cobra 75. Cobra Museum voor Moderne Kunst. Amstelveen
Mooie expositie, die volgens mij heel anders is dan de vorige keer dat ik het Cobramuseum bezocht. Met werken van bekende maar ook bekende schilders van Cobra, en schilders die tot aanverwante stromingen gerekend worden: Karel Appel, Constant, maar ook Christian Dotremont etc.
Van Gogh aan de Seine. Van Gogh Museum, Amsterdam
Schitterende expo van Van Gogh en tijdgenoten Seurat, Bernard, Signac en Angrand, die allen werkten aan de oevers van de Seine, net buiten de stad Parijs. Vooral Asnières was populair, ondanks de industrialisering van het gebied na verloop van tijd. In de expo van de schilders zie je de ontwikkeling in de tijd. Erg de moeite waard.
Celébration Picasso, la collection prend des couleurs. Musée Picasso, Parijs, Frankrijk
It is fifty years since Pablo Picasso died, on 8 April 1973 at Notre-Dame-de-Vie, his home in Mougins. The body of work that he left behind had a profound impact on the entire 20th century.
For this anniversary year, the Musée National Picasso-Paris has invited the British designer Sir Paul Smith, known for his work with colour, tailoring and unexpected details, to lead the artistic direction of an exceptional exhibition showcasing the museum’s collection.
This exhibition created in collaboration with Sir Paul Smith is curated around masterpieces from the collection. The designer’s unique approach to the works invites the public to view them through a contemporary lens and underlines the continuing relevance of Picasso’s work in today’s world. The visions of these two artists sometimes converge, for example around their shared love of objects, dress and playfulness, thus leading to comparisons and a spectacular, highly inventive approach to the presentation of the works.
Also on show throughout the exhibition are works by contemporary international artists. In their shared desire to open up new interpretations to Picasso’s work, Guillermo Kuitca, Obi Okigbo, Mickalene Thomas and Chéri Samba interrogate his image and putting their own slant on some of his artistic innovations.
Kees van Dongen. Singer, Laren
Van Dongen is een van de meest bekende kunstenaars van de twintigste eeuw, samen met grootheden als Matisse, Braque en Picasso. Hij was enorm ambitieus. In de tentoonstelling krijgt u een compleet beeld van de kennis en kunde van deze publiekslieveling van Singer Laren. U wordt stap voor stap meegenomen op de weg die Van Dongen aflegt richting succes.
Sammlung Scharf-Gerstenberg – Berlijn, Duitsland
Kleine maar fijne expositie van het Berggruen Museum in de Sammlung Scharf-Gerstenberg.
While the Museum Berggruen is closed for major renovations, and a large section of the collection is on tour, the Sammlung Scharf-Gerstenberg has made museum space available on it’s first upper level to show a small but representative selection of Berggruen works. In addition to Alberto Giacometti’s Katze (Cat, 1951), which found its place inside the Stüler building entrance, works by Pablo Picasso, Paul Klee, Henri Matisse and Paul Cézanne now hang on the walls around Giacometti’s Große stehende Frau III (Large Standing Woman III, 1960).
Early Contact with the Surrealists
Three of these artists – Giacometti, Picasso and Klee – were in contact with the Surrealists, who are now the main emphasis of the Sammlung Scharf-Gerstenberg. In works such as Klee’s Frau R. auf Reisen im Süden (Frau R. Travelling in the South, 1924) and Picasso’s Bildnis Nusch (Portrait of Nusch, 1937), the eyes ‒ which the Surrealists paid special attention to like hardly another part of the body ‒ are the focus of the images.
Portraits of Women
Another small group of works takes portraits of women as its subject: Cézanne’s Junges Mädchen mit offenem Haar (Young Girl with Loose Hair, 1873‒74), Picasso’s Frau in einem Sessel (Woman in an Armchair, 1939), Klee’s Rotes Mädchen mit gelbem Topfhut (Red Girl with Yellow Pot Hat, 1919) and Matisse’s portrait of Lorette (1917).
Wolvecamp in stof en verf. Rijksmuseum Twenthe – Enschede
Marinetti en het futurisme. Rijksmuseum Twenthe – Enschede
Rembrandt’s Vaandeldrager. Rijksmuseum Twenthe – Enschede
Collectie. Emil Schumacher Museum – Hagen, Duitsland
Bij een bezoek aan het Osthaus Museum Hagen ontdekte ik dat in hetzelfde gebouw aan de overkant van de hal het Emil Schumacher Museum gevestigd is. Na een wat vage ruimte waar gebruiksartikelen gecombineerd werden met Schumacher’s werken, kwam ik in een zaal waar ik erg enthousiast van werd, namelijk met werken uit respectievelijk Tunesië, Egypte en Marokko. En die waren verrassend mooi. Eenvoudig en sereen. Een mooie toevallige vondst dus!
Collectie. Osthaus Museum Hagen – Hagen, Duitsland
Het Osthaus Museum staat al minstens 5 jaar op mijn to-do-lijstje maar nog met de vermelding dat het museum in 2019 verwachtte oopnieuw open te gaan. Veel te lang dus. De belangrijkste reden dat het museum op dat lijstje stond, is het feit dat ze een aantal Von Jawlensky’s in de collectie hebben. En die werken (een stuk of zes) stellen niet teleur, zoals dit schitterende portret. Maar ook een aantal werken zoals eerder in het Gemeentemuseum Den Haag te zien waren of in ieder geval soortgelijke, zijn Meditaties, die abstracter van aard zijn. Een aanrader dus!
Jan Cremer. Noordwaarts 2010-2020 – Museum Jan, Amstelveen
Onverwacht bleek er bij Museum Jan ook een expo te zijn van werken van Jan Cremer. De onstuimige, reliëfrijke werken van Cremer verbeelden vooral de zee: woeste golven met schuimkragen, indrukwekkend en soms zelfs angstaanjagend wild. Hier en daar worden de werken verbonden met fotografie uit de jaren dat Cremer op de grote vaart werkte en waarbij hij met name tochten naar het noorden ondernam (hence the name). Hoewel de werken enigszins monotoon worden als er zoveel soortgelijke naast elkaar hangen, was ik toch positief verrast de expo te zien. Heel wat anders natuurlijk dan Lichtenstein, waar ik voor kwam, maar een mooie aanvulling.
Do not touch, caress! Jaume Plensa – Museum Beelden aan Zee, Scheveningen
Schitterende sculpturen van Jaume Plensa staan binnen en buiten het Museum Beelden aan Zee in Scheveningen. De afgelopen jaren heb ik al een flink aantal werken van Plensa gezien: van een sculptuur in Yerevan, Armenië die ik pas later, op foto’s, herkende als een Plensa, tot een waanzinnig indrukwekkend beeld in de haven van Antibes. Maar ook de ‘straatverlichting’ in het hart van Nice. Nieuw zijn de werken dus niet voor me. Maar in het grauwe weer van deze septemberochtend hebben ze weer een andere dimensie. De stalen beelden voor het museum met hun snijlijnen, de albaster-witte hoofden, het getinkel van de letters in de opengewerkte sculpturen in de binnentuin en niet te vergeten de warm verlichte gezichten in de hoofdzaal. Een schitterend geheel. Een leuke bijkomstigheid was ook de expositie van Kees Gubbels, waarvan ik tot op heden alleen werken had gezien bij ArtZuid en in het Kröller-Muller.
Calder / Picasso – Musée Picasso, Parijs, Frankrijk
De expositie van Calder – Picasso stond na de Islamic Art Department van het Louvre bovenaan mijn verlanglijstje van exposities voor deze trip naar Parijs. En wat was het de moeite waard. Op fraaie wijze, soms onnavolgbaar dat wel, worden stukken uit de collectie van Picasso ontsloten door ze te koppelen aan werken van Alexander Calder. Maar ook van Calder krijg ik een volledig andere kant te zien dan de mobiles die ik voornamelijk van hem ken. Ultrafijne figuratieve draadinstallaties bijvoorbeeld, of sculpturen van menselijke figuren. Een expositie waar ik bijzonder blij van werd!
Alberto Giacometti. Narrating the Body – Fondation Giacometti, Parijs, Frankrijk
Dit jaar liep ik de expositie van Giacometti mis in Museum de Fundatie in Zwolle. De kans om deze expo dunnetjes over te doen is er met de Fondation Giacometti in Parijs. In het Institut Giacometti exposeren zij werken van Alberto Giacometti in een schitterend bewaard gebleven oud pand met veel authentieke elementen. In de kelder, waar ook de entree is, zie je de opzet van zijn atelier. Op de verdieping staat een verzameling van zijn werken die in de geornamenteerde omgeving extra schraal, mager zo je wilt, afsteken. Een schitterende combinatie!
Kunstpalast – Düsseldorf, Duitsland
Al jaren staat de vaste collectie van het Kunstpalast in Düsseldorf op mijn to-do-lijstje en eindelijk komt het ervan. Het is een fijne wandeling vanaf het K20 museum langs de Rijnoever naar het museum, met statige gebouwen waar je ook kijkt. Het Kunstpalast is enorm groot. De tijdelijke exposities sla ik over. De vaste collectie begint goed, met de expressionisten zoals Kandinsky, Nolde, Feininger, Kirchner, Schmidt-Rottluff en Pechstein. Ik kom er voor mij nieuwe kunstenaars tegen als Heinrich Hoerle en Yury Kharchenko (zie foto). Verrassend zijn ook een paar kamers met Islamitische kunst en Japanse kunst. En na een sprintje getrokken te hebben door 11e t/m 17e eeuwse kunst is er aan het einde de moderne kunst, waarvan Nam June Paik wel de opvallendste kunstenaar is. De moeite waard dus, deze vaste collectie, zelfs als je de zalen met 11e t/m 17e eeuwse kunst overslaat.