Josh en zijn groep van rare vrienden gaan in het tweede seizoen door met gênante relaties, rare behoeftigheid en de emotionele ontwikkeling van pubers. En dat terwijl ze allemaal begin twintig zijn. Tijdens het kijken voel je een soort van plaatsvervangende schaamte maar ook wil je weten hoe fout het nu weer gaat. En er gaat genoeg mis, natuurlijk. Josh valt telkens op de verkeerde jongens, vriend Tom rolt van de ene vriendin naar de andere, Josh’s moeder leeft zich uit in de kliniek waar ze na een paar zelfmoordpogingen is opgenomen. En zijn vader-op-leeftijd heeft weer een baby. A train wreck, maar ook het tweede seizoen was zo uit.