De Joodse Arthur neemt in het eerste seizoen een jonge kansloze zwarte jongen aan. In het tweede seizoen hebben de twee inmiddels een hechte band opgebouwd en helpen ze elkaar door dik en dun, tot discriminatie en racisme in het spel komen en ze elkaar niet meer begrijpen. Maar zoals het in een komedie hoort te gaan, komen ze aan het einde van die aflevering na wat precaire voorbeelden, toch weer nader tot elkaar. En alsof dat nog niet genoeg is, zijn er de vaste gasten die met regelmaat zorgen voor een fikse ‘moraal van het verhaal’. Maar dat is in Amerikaanse komedies eigenlijk altijd wel het geval. Gewoon een lekker simpele komedie.