Het Museum van de geest in Haarlem viel me erg tegen. In de eerste plaats omdat ik dacht dat er meer art brut werken te vinden zouden zijn. Die indruk wekte de informatie vanuit de Hermitage in ieder geval. En in de tweede plaats omdat het museum alleen ‘begrijpelijk’ is met een audiotour, iets waar ik een enorme hekel aan heb. Wat de teleurstelling in ieder geval een beetje goedmaakte, waren een mooi werk van Yayoi Kusama en een een film over haar leven, een voor het eerst in het echt een Anton Heijboer én een sculptuur van een Japanse kunstenaar, die ik ook in Parijs gezien heb een aantal jaren terug.