Sara Kroos schrijft leuk, althans, één bundel van haar columns heb ik gelezen en vond ik leuk. Doorkijk is daar een lichte variatie op: korte verhalen in plaats van columns. Alleen hebben de verhalen in Doorkijk één ding gemeen: ze zijn allemaal een beetje triest. Of zoals Japin ‘t op de cover verwoordt: ‘invoelbare menselijke drama’s, tot op de vierkante centimeter vol liefde beschreven’. Beter kan ik het niet zeggen.