Per toeval kwam ik gedichten van Tim Hofman tegen, waardoor ik eens keek wat hij geschreven heeft. Er staan een paar mooie gedichten in maar ook een paar waar ik geen drol van snap en dan nog alles er tussenin. Of ik het tweede boek ga lezen, weet ik nog niet maar deze was vermakelijk genoeg. In ieder geval is het een jong, eigentijds geluid met ook een aantal schrijnende onderwerpen.