Pijn – Beau van Erven Dorens (2008)

Het boek begint als een brallerige coming of age, waarin hoofdpersoon Werner overkomt zoals ik me Beau van Ervens Dorens voorstel in zijn dagelijks leven. Maar dat is niet het ergste van dit boek: de verhaallijn gaat van ridicuul naar complete onzin, bagger, bij gebrek aan een betere omschrijving. Absurd, in een te populair toontje geschreven, met ook nog even een flinke dosis vooroordelen en overdadig gevloek. Alles bij elkaar opgeteld weet ik nu, op de derde dag van het nieuwe jaar al, dat dit het meest slechte boek zal zijn dat ik in 2019 lees. Vre-se-lijk!