Ik ben gek op de boeken van Karin Slaughter en zeker nu de verhaallijnen van Will en Sara Linton bij elkaar komen. Maar in dit boek worden de eerste uren parallel verteld en dat is best irritant, alsof je telkens afgeremd wordt. En het boek is dan ook nog in de toekomst geschreven. Ik ben er nog niet achter wat het nut daarvan is. Ik vind het wel fraai dat Slaughter het boek om een maatschappelijk probleem heen gebouwd heeft, namelijk extreem rechtse, paramilitaire groeperingen. Ze maakt daarmee niet alleen een spannend crimeboek, ze maakt daarmee ook een statement. En dat allemaal in haar bijzonder goede schrijfstijl.