De boeken van Bart Chabot over Herman Brood vind ik geweldig. Dus toen ik hoorde dat er een roman van Chabot uitkwam, moest ik die hebben. Het boek gaat over Frank, een succesvol chirurg die steeds meer toegeeft aan de duistere kanten van zijn karakter. Het idee is op zich niet slecht, maar de uitvoering van het boek valt me tegen: er zit geen diepte in het boek, het verhaal schokt heen en weer tussen echtgenote 1 en 2 en Frank’s jeugd, waarin zijn perversiteit zich begint te ontwikkelen. De dialogen zijn ongeloofwaardig en geforceerd. Het boek is (erg) makkelijk leesbaar maar laat een vaag en onbevredigd gevoel achter.