Sunny Bergman heeft een heel eigen stijl van documentaires maken en nu, een aantal weken nadat de verhitte discussies over Zwarte Piet weggezakt zijn heb ik Zwart als roet. Our colonial hangover gekeken. Een confronterend verhaal over white privilige en het niet zien of het niet ervaren kunnen hebben van racisme. Confronterend als je de reacties op Sint en zijn pieten ziet in Engeland, waar de normen niet bepaald zijn door jarenlange traditie. Confronterend als de vraag gesteld wordt of je als witte Nederlander echt vrij kunt zijn van vooroordelen, terwijl je al jaren beseft dat je zelf zeker vooroordelen hebt en ze nu benoemd ziet als mogelijk racisme. Mijn standpunt dat je met zogenaamde tradities niet willens en wetens (en volkomen nodeloos) mensen moet willen kwetsen, is alleen maar onderbouwd en versterkt. Een goed tegengeluid tegen alle “pro-traditie”-schreeuwers.