Zwart als roet. Our colonial hangover (documentaire) – Sunny Bergman

zwartSunny Bergman heeft een heel eigen stijl van documentaires maken en nu, een aantal weken nadat de verhitte discussies over Zwarte Piet weggezakt zijn heb ik Zwart als roet. Our colonial hangover gekeken. Een confronterend verhaal over white privilige en het niet zien of het niet ervaren kunnen hebben van racisme. Confronterend als je de reacties op Sint en zijn pieten ziet in Engeland, waar de normen niet bepaald zijn door jarenlange traditie. Confronterend als de vraag gesteld wordt of je als witte Nederlander echt vrij kunt zijn van vooroordelen, terwijl je al jaren beseft dat je zelf zeker vooroordelen hebt en ze nu benoemd ziet als mogelijk racisme. Mijn standpunt dat je met zogenaamde tradities niet willens en wetens (en volkomen nodeloos) mensen moet willen kwetsen, is alleen maar onderbouwd en versterkt. Een goed tegengeluid tegen alle “pro-traditie”-schreeuwers.

Going to meet the man – James Baldwin

jamesbaldwinDe verzameling korte verhalen in Going to meet the man is best taai, de tijdgeest (jaren 60) pijnlijk aanwezig en racisme altijd sterk voelbaar in de achtergrond: of het nu gaat om mixed race relaties, moeilijke familieverhoudingen of vriendschappen, het zijn grotendeels verhalen die je met een naar gevoel laten zitten. Het titelverhaal is, waarschijnlijk niet onbewust, tot het laatst bewaard. En niet onterecht. Ik heb bij het laatste korte verhaal het boek 3x weggelegd en weer opgepakt: pure haat, onomwonden racisme en een ‘gezellige’ familie picknick gevuld met bruut geweld. Naargeestig en confronterend. Een blik op een ‘andere wereld’, nog niet eens zo heel lang geleden.