Vanwege de titel wilde ik dit boek lezen. Het geeft een amusant inkijkje in de Amsterdamse criminele wereld. Maar naarmate het boek vorderde, werd het ook minder interessant: telkens weer criminelen die elkaar naar het leven staan, mislukte drugssmokkel en veranderende loyaliteiten. Al met al leest het snel weg, in korte eenvoudige zinnetjes, maar daar zit meteen ook de crux: het niveau ontstijgt niet dat van de gemiddelde Panorama en Revu, de bladen waar de auteurs normaliter voor schrijven. Absoluut niet, zelfs. Om een collega te citeren “het lijkt wel geschreven voor een achtjarige”.