Charles Bukowski schreef Pulp net voor zijn dood in 1994. Bukowski’s werken, vooral zijn poëzie, worden geroemd: ‘the secret of Bukowski’s appeal is that he combines the confessional poet’s promise of intimacy with the larger-than-life aplomb of a pulp-fiction hero’. Ik kon de aantrekkingskracht van deze schrijfstijl in ieder geval niet ontdekken in dit laatste boek: slechte fictie, rare wendingen, rare eindes aan hoofdstukken en valse noten van ‘spitse opmerkingen’. Ik wilde het boek per se uitlezen maar het was een worsteling. Volgens mij dekt de titel, Pulp, de lading goed. Maar misschien zit het ook in de tijdgeest en had ik het boek 20 jaar eerder moeten lezen?