Soms heb je het idee dat je een boek zo’n twintig of dertig jaar geleden al hebt gelezen maar blijk je niets van het boek te herkennen, als je het daadwerkelijk openslaat. Twee vrouwen van Mulisch vertelt het verhaal van de liefde tussen twee vrouwen in een tijd dat de maatschappij daar nog niet voor open stond. De oudere vrouw, midden dertig, wordt weggezet als uitgerangeerd op haar leeftijd, de jongere vrouw vertelt leugens om zichzelf te behoeden tegen de woede van haar familie. Aan het einde neemt het boek een bijzondere wending, niet een heel verrassende misschien maar wel een abrupte waardoor je een beetje ‘verloren’ aan het einde van het verhaal komt. Leuk, om die gouwe ouwen weer eens tevoorschijn te halen!