Twee jaar te vroeg stond ik bij het Cobra op de stoep voor de expositie van Frida Kahlo die pas op 22 mei 2021 in het museum te zien zal zijn.

Gelukkig was dat niet de enige waar ik voor kwam. Ik bezocht Kati Horna. Compassie en engagement. Als onafhankelijk fotograaf documenteert Horna haar doorlopende vlucht voor de nazi’s in DL en het fascisme in Hongarije. Maar ook de Spaanse burgeroorlog en wantoestanden in Mexico, haar uiteindelijke thuis na al haar omzwervingen.

Maar naast Kahlo kwam ik eigenlijk voor Eva Besnyö – Dolle Mina. Besnyö, net als Horna afkomstig uit Boedapest, komt via Berlijn naar Amsterdam als het nationaalsocialisme haar belemmert te fotograferen. De reeks foto’s uit Amsterdam, die ik onlangs in Bremen zag, is aanleiding voor dit bezoek. Deze expositie belicht naar betrokkenheid bij de Dolle Mina beweging. Met een voor deze tijd heel treffende foto raakt ze me meteen. De anti-abortus huifkar: abortus uit de strafwet! Een rake serie foto’s.

Verder zijn er foto’s van Ata Kando. Hongaarse vluchtelingen en Slaaf of dood. Maar naast de twee eerdere kunstenaars verbleken deze enigszins.

Een andere serie is bijzonder indrukwekkend: niets-verhullende realistische portretfoto’s van Annette Brolenius, waarin mensen die zich inzetten voor mensenrechten, voor kwetsbaren in deze wereld. Niet alleen de teksten bij de foto’s, ook de foto’s zelf komen binnen!

En als laatste is er de expo Cobra 70. Een meerkoppige slang. Met de usual suspects uit de Cobra beweging: van Appel en Jorn tot Brands en Constant en Dotremont. Ook al de moeite waard!