De kaft van Djinn, het eerste boek van Tofik Dibi, is voor mij al aanleiding het boek te willen hebben: de mooi gestileerde Arabische kalligrafie en de titel spreken me aan. En het boek stelt niet teleur. Ik ben niet zo lyrisch als menig ander maar het is een mooi en toegankelijk boek, dat Dibi’s strijd tegen zijn seksuele geaardheid beschrijft. De botsing die hij ervaart tussen wat er van hem verwacht wordt, vanuit de Marokkaans-Nederlandse cultuur en vanuit de politiek, zijn religie en zijn gevoelens is op bijzondere wijze opgetekend. Als ik het boek lees, verbaas ik me een beetje over de drempels die Dibi ervaart om zichzelf te zijn, tot ik dezelfde avond een Facebook-bericht lees van een jongen wiens stage rond was, tot zijn homoseksualiteit ‘ontdekt’ werd en hij niet meer welkom was op het stageadres. Een sterker argument om dit boek te waarderen, kan ik niet vinden!