Huisvrouwmonologen is, als ik het goed begrepen heb, geschreven als theaterstuk. Maar ook het boek is leuk. Drie vrouwen, een moeder en dochter en een nicht, laten de lezer een blik in hun levens werpen door de gesprekken die ze met elkaar voeren. De jongste van het drietal leeft voor haar werk en heeft dwangneuroses, de middelste is net ontslagen en probeert voldoening te halen uit haar huisvrouwschap en een buitenechtelijke relatie. De oudste vrouw is failliet maar leidt desondanks nog steeds aan spilzicht en een gokverlaving. Lekker eenvoudig, grappig en makkelijk leesbaar. En weer eens wat anders dan de (trouwens altijd grappige) columns van Witteman.