Wat een lekker boek! In een adem uit te lezen. En zo herkenbaar, of het nu gaat om ranzig uitziende eethuisjes waar het met de benen uit hangt of dezelfde herinnering aan explosieve diarree in Pangandaran. De verschillende ervaring van ‘personal space’ of je wanhopig een dag opsluiten in je kamer tot je de chaos buiten wel weer kunt bolwerken. Ik heb regelmatig hard zitten lachen, me vervolgens afvragend waarom ontberingen lijden in den vreemde ook alweer zo veel voldoening geeft. Aanrader, voor iedereen die reist in ‘moeilijke’ landen of zelf niet durft (of wil, uiteraard) maar wel het leedvermaak wil hebben!