Na op Twitter Sylvia Witteman weer enthousiast over Sedaris te horen praten, heb ik het boek Van je familie moet je het hebben weer opgepakt maar echt enthousiast kan ik er niet over zijn. Goed, sommige verhalen zijn leuk, sommige net niets leuker, maar andere ook helemaal niet. Het ontbreken van enthousiasme kan natuurlijk voortkomen uit het feit dat ik een Nederlandse vertaling lees, en dan ook nog eentje waar je het Engels bijna letterlijk in terugvindt, maar daar is het niet in zijn geheel aan te wijten. Misschien binnenkort nog maar eens een poging doen met een andere titel. Voor nu was het even genoeg.