Een prachtig boek over een vader die drie jaar na de zelfdoding van zijn zoon gedreven zoekt naar de redenen voor die zelfdoding. Manu Joseph vervlecht op een fraaie manier de herinneringen en gevoelens van de nabestaanden: de vrienden, die allemaal een klein stukje van hem kenden, de moeder die lijdt aan vlagen van verstandsverbijstering, het jongere broertje dat zich altijd minder voelde dan zijn broer en de vader die zich elke avond bedrinkt en daar al lang voor de dood van zijn zoon mee begon. Langzaam aan leer je de hoofdpersoon Unni kennen, een niet altijd even fraai mens. Een boek dat langzaam op gang komt, met een spannend midden stuk en een ontluisterend einde. Aanrader!
Author Archives: Danielle
Van Gogh aan het werk – Van Gogh Museum, Amsterdam
De expositie Van Gogh aan het werk is de eerste tentoonstelling in het vernieuwde, vergrootte Van Gogh Museum. Het is een schitterend gebouw en de altijd spectaculaire schilderijen van Van Gogh komen goed tot hun recht. In deze redelijk lineair opgezette expositie loop je door 10 jaar Van Gogh. Nog niet zo lang geleden, net voor de verhuizing, bezocht ik nog de expositie van Van Gogh in de Hermitage. De werken zijn uiteraard nog even indrukwekkend. Mijn voorkeur blijft uitgaan naar de Japans geïnspireerde werken uit de Parijse periode, zoals deze door Hiroshige geïnspireerde pruimenbloesem. Vreselijk mooi! Echt een aanrader!
Ming. Keizers en kooplui in het oude China – Nieuwe Kerk, Amsterdam
In het mooie gebouw van de Nieuwe Kerk in Amsterdam is een (relatief kleine) expositie opgezet over 276 jaar Ming-dynastie in China. Met fraai porselein, schilderijen, sieraden, schuinschriftteksten, borduurwerken als ‘schilderijen’ en zelfs een stukje erotische kunst dankzij de welvaart in die tijd, is het een brede expositie. Compact en interessant!
Mondriaan in Amsterdam – Amsterdam Museum
Omdat ik geïnteresseerd was in de figuratieve werken van Mondriaan na eerder dit jaar bij De Fundatie in Zwolle zo een werk te hebben gezien, bezocht ik in het Amsterdam Museum de expositie Mondriaan in Amsterdam. Deze expositie toont de ontwikkeling van Mondriaan in de jaren in Amsterdam: van donkere, realistische landschappen naar kleurrijker en wat minder realistisch werk. Interessant! Maar het is nog een flinke stap van deze werken naar de schilderijen met lijnen en vlakken waar Mondriaan vooral bekend door werd.
Rijksmuseum – Amsterdam
Zo’n 31 jaar geleden moest ik onder dwang van mijn vader naar het Rijksmuseum om De Nachtwacht van Rembrandt te bekijken. Omdat het museum recentelijk heropend is, kon een bezoek natuurlijk niet uitblijven, ook al ben ik geen liefhebber van kunst van ca. 1400 tot net voor 1900. En dat was een goede inschatting: 90% van de werken en kunstvoorwerpen kon me niet boeien: donkere schilderijen van adel of oorlog, lopen van kanonnen, ambtskettingen en porselein… Maar gelukkig zaten er hier en daar ook wat stukken tussen die ik wel erg mooi vond: een achttal werken van Cobra (in dit geval Jorn en Appel), maar ook een Breitner (Meisje in witte kimono), een Monet en zelfs een verdwaalde Van Gogh. Dus in hoog tempo langs alles wat me niet aansprak, en net even wat meer tijd voor werken die me wel aanstonden. En natuurlijk nog een momentje om even goed naar De Nachtwacht te kijken.
I AMhali. Najib Amhali – De Meervaart, Amsterdam
Op de tweede avond van de try-out van Najib Amhali’s nieuwste show, I AMhali, ben ik in Amsterdam en ik zit niet eens zo ver van De Meervaart. Ik koop een paar dagen voor de show letterlijk het laatste kaartje in de zaal (daarna krijg ik de melding ‘uitverkocht’). Amhali’s show is grotendeels opgehangen aan de geboorte van zijn kind. Niet alle onderdelen zijn even grappig en hij moet regelmatig even op zijn iPad spieken om te bekijken wat hij gedaan heeft en wat nog niet. Maar ook al gaat het niet zo vloeiend als je van hem gewend bent, hij zet uiteindelijk weer een hartstikke leuke show neer. En iedereen moet het ontgelden: voor een stel dat te laat binnenkomt springt hij het podium af en begeleidt ze naar de stoelen, de Chinese massagehuizen, de Marokkaanse pizzabakkers, de hond van zijn nieuwe vrouw maar bovenal Najib zelf. Aanrader!
Takedown Twenty – Janet Evanovich
De humoristische reeks boeken van Janet Evanovich over de onhandige premiejaagster Stephanie en haar onhandige sidekick Lula (een voormalig straatprostituee) is natuurlijk al heel erg lang niet meer geloofwaardig, zo de reeks dat al ooit was. Maar de boeken blijven vermakelijk. Ik betrap me zelden meer op hardop lachen, zoals dat in de eerste 8 boeken ofzo nog volop gebeurde, maar toch grijp ik een nieuw boek, nu al nummer 20, zodra het uit komt. Humoristisch, overdreven, met criminaliteit die je in je stoutste dromen niet kunt bedenken. Verdwijnende of uitbrandende auto’s, twee mannen waar ze maar niet uit kan kiezen, en meer ongeluk dan één mens kan hebben. Het blijven aanraders voor simpel vermaak!
Kunsthaus Kannen. Museum für Outsider Art und Art Brut – Münster, Duitsland
Een tijdje terug miste ik net een interessante expositie bij het Kunsthaus Kannen, onderdeel van het psychiatrische Alexianer Krankenhaus. Het Museum für Outsider Art en Art Brut heeft op dit moment een eindejaarsexpositie en verkoop van werken. Het is een grote, professioneel opgezette hal met veel werken. Uiteenlopend van ronduit kinderlijke tekeningen, tot bijzondere, door iconen geïnspireerde gedetailleerde werken. Ik werd vooral aangesproken door twee kleurrijke stempelwerken van een olifant en haas in naïeve stijl. En nu heb ik er al spijt van dat ik ze niet gekocht heb! Een leuk uitstapje, zo’n 13 km buiten het centrum van Münster.
Die Liebe zu den Dingen – Kunsthalle Münster, Duitsland
De Kunsthalle Münster is gevestigd op een gerenoveerd haven, de Kreativkai genoemd. De Kunsthalle zit op de vierde verdieping van één van de stijlvolle, mooie panden aan het water. De kunst, en dat had ik kunnen weten, spreekt me niet aan. De expositie Die Liebe zu den Dingen gaat over het feit dat wij in onze consumptiemaatschappij maar liefst 10.000 dingen bezitten. Wat dat te maken heeft met een op de kop hangende Volkswagen Kever waarin een bed en tv gemaakt is, of een kast waarin tientallen stoffen penissen bevestigd zijn… Wat wel grappig was, was een op hoge toeren ronddraaiende kerstboom, waar af en toe met luid geraas een kerstbal uitgezwiept werd en een gruzelementen viel. Maar dit bezoek kwalificeert zich voor ‘kortste museumbezoek ooit’.
Henri Matisse. Figur & Ornament – Kunstmuseum Picasso, Münster, Duitsland
De tentoonstelling Henri Matisse, Figur & Ornament toont bijzonder mooie werken van de Fransman Matisse. In deze expositie worden vooral werken getoond waar de spanning tussen persoon en patronen van materialen aanwezig is. In schilderijen, pentekeningen en litho’s vind je met name odalisken terug, haremdames uit het Nabije Oosten terug, veelal naakten. Aanvullend is er ook een flink aantal werken waarin de patronen, kleurrijke fel contrasterende vormen, de hoofdrol spelen. Voor een relatief klein museum, biedt het Kunstmuseum Picasso vaak mooie exposities. En de regelmatig wisselende grafische werken van Picasso uit de vaste collectie vormen daarbij altijd een leuk extraatje.
Baby Daddy, seizoen 2 (16 afl.)
In het tweede seizoen is de ‘onverwachte’ dochter van Ben niet meer het belangrijkste onderwerp: de liefdeslevens van de drie mannen en Ben’s moeders bemoeienissen met haar zoons zijn de rode draad. Een chaotische rode draad. Gelukkig is de serie daardoor niet minder grappig. Leuk!
Law & Order SVU, seizoen 13 (23 afl.)
Er is weinig nieuws onder de zon bij de special victims unit van New York, en dat is op zich goed. Christopher Meloni is weliswaar uit de serie en na zoveel seizoenen is dat wat raar, maar de zaken die opgelost moeten worden blijven onveranderd. De interpersoonlijke interactie op het bureau wordt er door het vertrek van Meloni wel weer leuker door, dus het is gewoon weer een goed seizoen van deze sterke serie. De gruwelijkheden die voorbij komen zijn in het dertiende seizoen aardig bekend bij het kijkerspubliek. Pas een aflevering waar de dader een onderbeen van zijn slachtoffers amputeert, doet me een keer met de ogen knipperen.
King & Maxwell, seizoen 1 (10 afl.)
Het concept van King & Maxwell is eenvoudig: twee voormalige CIA-agenten zijn samen een privédetectiveburo begonnen. Gaandeweg krijgen ze hulp van een hoogintelligente autist en een mooie vrouw met een dubieuze achtergrond. Ze lossen bijzondere zaken op, vooral omdat de twee hoofdrolspelers (Jon Tenny en Rebecca Romijn) elkaar de loef willen afsteken. De serie is gebaseerd op de boeken van David Baldacci (waarvan ik er een aantal in de kast heb staan maar nog nooit gelezen heb). Het concept brengt weinig nieuws maar het is een aardige en ‘gezellige’ serie.
Covert Affairs, S04, 16 afl.
CIA-agente Annie Walker moet in het vierde seizoen van Covert Affairs steeds meer moeilijke keuzes maken. Er zit een verrader in de afdeling en het blijft lang niet duidelijk wie te vertrouwen is en wie niet. Zelfs de relatie tussen Annie en Auggie lijdt er onder. De carriere van alle hoofdrolspelers staat op het spel. Spannend!
Pain & Gain (2013)
Het begin van Pain & Gain is wat langzaam. Daniel (Mark Wahlberg), Paul (Dwayne Johnson) en Adrian (Anthony Mackie)zijn drie niet al te slimme bodybuilders die een rijke man kidnappen voor zijn geld. Maar dat laat het slachtoffer niet zomaar gebeuren en dan zitten ze met hem opgezadeld. En dat kan natuurlijk alleen maar fout gaan. Dwayne Johnson zet een geweldige rol neer van een ultradomme, zwaar christelijke, cokesnuivende bajesklant die over zijn enorm gespierde lijf shirts draagt met teksten als ‘one way Jesus’ en ‘Team Jesus’. Maar gelukkig paradeert hij, vaker dan niet, rond met ontbloot bovenlijf of kleine wifebeaters en ramt hij bijna iedereen in zijn buurt in elkaar. Net voor de helft wordt de film zelfs leuk, met voldoende actie, bruut geweld en half blote gespierde mannen om achteraf te zeggen: dat was leuk!
Now Japan – Kunsthal KAdE, Amersfoort
In de Kunsthal KAdE loopt op dit moment een expositie van actuele Japanse kunst: Now Japan. 37 kunstenaars tonen werk dat uiteenloopt van meer dan manshoge roze opblaaskonijnen tot video-art geschoten in een verwoest Fukushima als oppepper voor de bevolking. De werken bestrijken allerlei stromingen en diverse kunstvormen. Een paar werken laten duidelijk de invloed van pop-art iconen als Andy Warhol zien, en dat vind ik dan ook meteen de mooiste werken. Maar over het algemeen is hedendaagse Japanse kunst, net als hedendaagse Chinese kunst, niet echt aan mij besteed.
Dust – Patricia Cornwell
Als je de reacties op internet leest, dan is er voor veel mensen geen goed woord meer te zeggen over Patricia Cornwell. Ze wordt beticht van paranoia en overdadige plastische chirurgie enzovoorts. Dus met enige aarzeling begon ik aan haar nieuwe boek Dust. En laat het nou weer eens net zo’n geweldig boek zijn als vrijwel al haar andere. Het verhaal is sterk, mooi geschreven en het boek is dan ook bijna niet weg te leggen. Scarpetta en Benton moeten heel wat weerstand overwinnen in hun zoektocht naar een moordenaar, terwijl om hen heen de persoonlijke relaties een warboel zijn. Maar uiteindelijk vormt het team een hecht front. Mooi!
Kazimir Malevich en de Russische avant-garde – Stedelijk museum, Amsterdam
Malevich wordt gezien als één van de belangrijkste grondleggers van de abstracte kunst. De overzichtstentoonstelling, met werken uit de Khardzhiev collectie van het Stedelijk en de Costakis collectie uit Griekenland is, met 500 werken, groots. Het toeval wil, dat ook de kunstverzamelaars Morozov en Sjtsjoekin, vanochtend bij de Hermitage genoemd, ook een belangrijke rol bij deze schilderijen hebben gespeeld. De invloed van andere stromingen in de tijd van Malevich zijn duidelijk zichtbaar in de (nog niet abstracte werken) uit zijn vroege carrière, en dat levert mooie schilderijen op, ook van tijdgenoten. Een expositie die absoluut de moeite waard is. En daarna natuurlijk nog even langs alle mooie werken uit de vaste collectie van het Stedelijk. Genieten!
Schönberg & Kandinsky. Tegendraads in kunst en muziek – Joods Historisch Museum, Amsterdam
De Joodse componist Arnold Schönberg komt in de eerste twee decennia van de twintigste eeuw in contact met kunstenaar Wassily Kandinsky. Kandinsky werd geïnspireerd door de muziek van Schönberg en wederzijdse creativiteit was het gevolg. Schönberg was ook schilder en in deze expositie is een veelheid van zijn werken te zien, enerzijds zijn realistische schilderijen, anderzijds zijn ‘visioenen’ schilderijen, met (vaak naargeestige en vage) portretten. De schilderijen van Kandinsky, nog niet zo abstract als zijn meest bekende werken, zijn in kleinen getale aanwezig maar wel de moeite waard. En ook een mooi werk van Gabriële Münter wordt geëxposeerd. Een relatief kleine expositie, maar mooi.
Gaugain, Bonnard & Denis. Een Russische liefde voor Franse kunst – Hermitage, Amsterdam
De expositie in de Hermitage in Amsterdam van Gaugain, Bonnard & Denis (en een aantal kunstenaars meer) uit de Russische collecties van Ivan Morozov en Sergej Sjtsjoekin is indrukwekkend mooi. Gaugain, een durfal en trendsetter, was een voorbeeld voor de stroming die bekend staat als Les Nabis (de profeten) met o.a. Pierre Bonnard en Maurice Denis maar ook Vallotton en Vuillard. De expositie begin met drie erg mooie werken van Gaugain. De Tahitiaanse periode van Gaugain is mijn favoriete, dus vooral het schilderij Nave nave moe maakt indruk. Maar ook de overige schilderijen in deze expositie zijn zeer de moeite waard. Aanrader!