Ik had niet verwacht dat ik kaartjes voor deze voorstelling zou krijgen, omdat ik op de wachtlijst stond. Maar het het verruimen van de coronamaatregelen nam Concordia volgens mij al een paar dagen eerder de ruimte om meer mensen toe te laten. De show, Aanstalten, van Paulien Cornelisse was erg leuk. Sterke humor, mooie lijn en zoals altijd ook weer het spelen met taal. Wat wil je nog meer van een show?
Author Archives: Danielle
Les Temps Donnés. Parijs, Frankrijk
Ondanks dat ik al twee keer eerder bij Le Temps Donnés voor de dichte deur heb gestaan omdat ik altijd in augustus in Parijs ben, probeerde ik het nu weer maar helaas. Pas een paar dagen na mijn vertrek richting Nederland gingen ze weer open. En dat is jammer, want de street art is, als ik hun socials mag geloven, altijd van gerenommeerde artiesten. Maar eens een keer buiten augustus naar Parijs, dus!
Echo Musee. Goutte d’Or, Parijs, Frankrijk
Heel toevallig kwam ik, omdat ik naar het Cultureel centrum voor de islam in de wijk Goutte d’Or wilde, over de stoep van Echo Musee. Jammer genoeg zat ook deze galerie dicht in augustus maar voor zover ik door de ramen kon zien, is dit zeker een interessante galerie om een volgende keer naartoe te gaan, met street art van bekende artiesten. Volgende keer beter.
Galerie Eko Sato
Galerie Eko Sato ligt in een wijk vol met street art (Abesses) maar de galerie heb ik nog niet open aan kunnen treffen. Ook zij zijn tijdens de maand augustus altijd gesloten. Ik hou deze galerie, waar ze volgens mij vooral ook veel werken van Fred Le Chevalier hebben, op mijn lijstje voor een volgende keer Parijs.
l’Institut des Cultures d’Islam – Parijs, Frankrijk
In een nogal obscuur stukje Parijs, de Goutte d’Or-wijk, zit het l’Institut des cultures d’Islam. Het pand is lastig te vinden, zeker met de luiken gesloten in de maand augustus. Ware het niet voor een enorme mural met kalligrafie, dan was het alleen op huisnummer al lastig geworden. De galerie van het institut schijn vaak fotografie uit de islamitische wereld te tonen, dus ook deze galerie blijft op mijn verlanglijstje voor een volgend bezoek.
les Extatiques: l’art contemporain á ciel ouvert – Parijs, Frankrijk
La Defense heeft sowieso al veel kunst in de openbare ruimte: vooral grote sculpturen van bekende artiesten zoals César en Calder bijvoorbeeld. Maar in de zomermaanden zijn daar de sculpturen van grote kunstenaars aan toegevoegd. In Les Extatiques: l’art contemporain à ciel ouvert vind je werken van bijvoorbeeld ….. en …. Erg leuk om deze sculpturen nog even mee te pakken op mijn laatste dag in Parijs.
Paris La Defense Art Collection- Parijs, Frankrijk
Raoul Dufy. Musée Montmartre – Parijs, Frankrijk
Teuthis. Le Lavo//matik – Parijs, Frankrijk
Memorial de Shoah. Parijs, Frankrijk
MAC VAL – Vitry sur Seine, Frankrijk
Picasso & Rodin. Musee Picasso, Parijs, Frankrijk
Permanente collectie. Musée des Beaux-Arts. Rouen, Frankrijk
Grande Mosquee de Paris – Parijs, Frankrijk
Cherry Blossoms. Damien Hirst – Fondation Cartier, Parijs, Frankrijk
Pinault Collection – Bourse de Commerce, Parijs, Frankrijk
Eerste openstelling van Pinault Collection, Bourse de Commerce.Over het algemeen vind ik de collectie wat tegenvallen. Het enige dat me aanspreekt zijn de werken in met name galerie 7, met een grote vertegenwoordiging van zwarte makers, zoals Kerry James Marshall, Ser Serpas, Lynette Yiadom-Boakye, Antonio Oba, maar ook werken van Martin Kippenberger, Peter Doig, Marlene Dumas etc.
Vhils – Fluctuart, Parijs, Frankrijk
Permanente collectie – Musee d’Art Moderne de Paris, Parijs, Frankrijk
The Power of my Hands. Afrique(s): artistes femmes – Musee d’Art Moderne de Paris, Parijs, Frankrijk
a group of works by sixteen women artists from various English – and Portuguese – speaking African countries or the diaspora. The result is an insight into an African contemporary art scene rarely presented in France.
The Power of My Hands tells us how artists can use their personal histories to address the social issues that govern the condition of women today. Examining a range of themes – the body, sexuality, self-representation, motherhood, beliefs – the exhibition asks how, for Black women, attitudes to privacy reveal what goes unsaid and their relationship with the world. It does this via an intermingling of the notions of memory, family, spirituality and imagination.
The works on display – including paintings, pottery, photographs, videos, performances and needlework – celebrate the liberating energy of the «power of their hands».
Even if some of these artists make no claim to feminist or radical political stances, the exhibits enable the sharing of individual experiences whose collective, universal assertion chimes resonantly with the famous 1970s slogan «the personal is political».
With works by: Stacey Gillian Abe, Njideka Akunyili Crosby, Gabrielle Goliath, Kudzanai-Violet Hwami, Keyezua, Lebohang Kganye, Kapwani Kiwanga, Senzeni Marasela, Grace Ndiritu, Wura-Natasha Ogunji, Reinata Sadimba, Lerato Shadi, Ana Silva, Buhlebezwe Siwani, Billie Zangewa, Portia Zvavahera.