De Parade – Amsterdam

Ik wist niet helemaal wat ik ervan moest verwachten, maar De Parade stelde niet teleur. Op een groot terrein verrees een klein dorp vol leuke eettentjes en kleine theaterzaaltjes, in een tent, een klein woonkamertje of in een torentje. Met draaimolens voor klein en groot, met muziek en een relaxte sfeer. Een soort culturele kermis. Wel met een hoog havermelkelite gehalte, maar ook senioren en cultuurafficionado’s. En de voorstellingen op de eerste dag waren al de moeite waard.

Posted in art

Point of View – Rijksmuseum, Amsterdam

De expositie Point of view, over hoe er over de eeuwen heen naar genderidentiteit gekeken werd. Bestonden er in de 15e eeuw amper verschillen in bijvoorbeeld kleding voor babyjongetjes en babymeisjes? Werden relaties tussen vrouwen vroeger gezien als vriendschappen, maar tussen mannen als relaties, of werden beide niet onderkend of herkend? Het verhaal is interessant, de (kunst)werken en historische beelden vond ik minder interessant. Behalve foto’s van bijv. Grace Jones, of werken van Erwin Olaf en Robert Mapplethorpe.

Lee Ufan in de Rijksmuseumtuinen – Rijksmuseum, Amsterdam

Hij stond al lange tijd in mijn agenda: de expositie in de Rijksmuseumtuinen. Een jaarlijks terugkerende expositie tussen het groen van het Rijks, met de fontein waarin kindjes spelen, de stoelen waar vooral toeristen even op adem komen. Maar mijn hart ging nu niet direct sneller kloppen van de werken van Lee Ufan. In mijn cultuurbarbaarlijke ogen waren het vooral grote keien, die onderbouwd met een verhaal, her en der in de tuin gelegd waren.

Kandinsky – H’ART Museum

H’ART Museum organiseerde de eerste tentoonstelling in samenwerking met Centre Pompidou. Over de kunstenaar Wassily Kandinsky (1866 – 1944). Speciaal voor deze tentoonstelling reisden meer dan 60 kunstwerken uit de Parijse collectie naar Amsterdam. Het is een bijzondere overzichtstentoonstelling van Kandinsky’s vroege figuratieve werk tot aan zijn wereldberoemde abstracte schilderijen. Of ik word blasé of de expositie was gewoon wat tam. In ieder geval niet helemaal wat ik ervan verwacht had, terwijl juist de figuratieve werken me het meest aanspraken.

Figures Contemporaines. Fares Cachoux – l’Institute du Monde Arabe Tourcoing

Geweldig mooie en indrukwekkende expositie van Fares Cachoux in het kleine Institute du Monde Arabe in Tourcoing. Posterart en kunst van strakke lijnen, een aanklacht tegen de oorlog in Syrië, het zwart wit van de niqab afgezet tegen de witte gewaden van de mannen in landen als de Verenigde Arabische Emiraten en Qatar. En een mooie aanleiding om eindelijk eens Lille te bezoeken.

European Art Gallery of the Muzeul National de Arta al Romaniei

De Europese kunstgalerie van het National Museum of Art of Romania bleek niet om 10 maar pas om 12 uur open te gaan. dus kwam ik er later voor terug. De kunst, vooral religieus geörienteerd, sprak me helemaal niet aan. Op een enkele Govert Flinck, Albert Guyp, Brueghel de Oudste was er niet veel dat ik herkende. Wat me, na een bezoek aan een museum in Utrecht, wel blijft opvallen is dat er vaak zwarte personen afgebeeld worden in werken, maar daarin niet benoemd worden. En zo ook in dit schilderij ‘Bonifazio de ‘pitati’ van Antonio Palma.

People you’ve been before. Lea Rasovsky – Mobius Gallery, Boekarest, Roemenië

Een onderneming die lijkt op die van een antropoloog, die de verhalen ontwikkelt die in elk artefact geweven zijn en je uitnodigt om na te denken over het ingewikkelde wandkleed van menselijke ervaring. Het is alsof je een oud fotoalbum verkennen, met mensen die je nog nooit hebt ontmoet, onbekende gezichten, anonieme identiteiten, maar zonder je vermogen te verliezen om hun essentie te begrijpen, terwijl je met een zachte en oprechte nieuwsgierigheid kijkt. Zelfs als je deze mensen misschien nooit ontmoet, hun verhalen resoneren diep en nodigen je uit om getuige te zijn van de essentie van menselijke verbinding in zijn puurste vorm.