Plein met 23 reusachtige Botero-sculpturen. Prachtig, hoewel plein een beetje sketchy is.

Aan de westkant van het museum worden 123 werken van de meester Botero zelf tentoongesteld, waaronder schilderijen, tekeningen en sculpturen. Deze werken laten de karakteristieke kenmerken van het werk van de kunstenaar zien: zijn buitengewone beheersing van de techniek, de samenhang van zijn visie, creativiteit, sensualiteit, het omgaan met volume, de smaak voor onverwachte details en die combinatie van ironie en respect die kenmerkend is voor zijn behandeling van Colombiaanse thema’s of zijn toespelingen op universele schilderkunst. Het zijn vooral werken uit de laatste decennia van de 20e eeuw die ons laten genieten van de taal en stijl die de schilder in zijn volwassen jaren kenmerkten.

Aan de oostkant van het huis bevindt zich de internationale collectie van het Botero Museum, bestaande uit 85 werken van het hoogste niveau die een zeer compleet beeld geven van de evolutie van de moderne schilderkunst en beeldhouwkunst. Het oudste werk is Gitane au tambourin (vóór 1862) van Camille Corot en het meest recente, het grote olieverfschilderij van Barceló (1998). Een collectie die vooraanstaande kunstenaars als Picasso, Léger, Renoir, Monet, Dalí, Giacometti, Beckmann, Freud, Calder en Bacon samenbrengt en die het Botero Museum tot een van de vijf belangrijkste openbare collecties van internationale kunst in Latijns-Amerika heeft gemaakt.

Elk half jaar zet het Rijksmuseum andere aspecten binnen de 20e eeuw in de spotlight. Zoals dit keer de aandacht voor vakbondsleider Tonia Milgens. Jan Sluijter’s scihlderij heb ik destijds gemist bij het Singer in Laren, dus ik ging voor een herkansing. En dit schilderij was de moeite waard. Verder vond ik de expo 1900 – 1950 met straaltekeningen van Kees de Goede, en de opkomst van het massamedium affiches weinig interessant. Wat wel leuk was, was een oude Fokker, maar daar dromden de mensen zo omheen dat je er amper bij kon.
De expo 1950 – 2000 bood iets interessantere werken, dus al met al toch de moeite van een rondje waard.

Omdat je keuzes moet maken in beperkte tijd, bezocht ik in dit museum alleen de moderne kunst uit Roemenië en dat was al véél. Veel werken die erg tradtioneel (west) europees overkwamen. Zoals bijvoorbeeld dit werk van Nicolae Tonitza

Milton Glasser’s works, the exhibition, the evolution of the role of a graphic designer in the creative industries and world of art, and the ways this type of work manifests and interconnects with other mediums.