Category Archives: 21e eeuw
Cherry Blossoms. Damien Hirst – Fondation Cartier, Parijs, Frankrijk
Pinault Collection – Bourse de Commerce, Parijs, Frankrijk
Eerste openstelling van Pinault Collection, Bourse de Commerce.Over het algemeen vind ik de collectie wat tegenvallen. Het enige dat me aanspreekt zijn de werken in met name galerie 7, met een grote vertegenwoordiging van zwarte makers, zoals Kerry James Marshall, Ser Serpas, Lynette Yiadom-Boakye, Antonio Oba, maar ook werken van Martin Kippenberger, Peter Doig, Marlene Dumas etc.
Vhils – Fluctuart, Parijs, Frankrijk
The Power of my Hands. Afrique(s): artistes femmes – Musee d’Art Moderne de Paris, Parijs, Frankrijk
a group of works by sixteen women artists from various English – and Portuguese – speaking African countries or the diaspora. The result is an insight into an African contemporary art scene rarely presented in France.
The Power of My Hands tells us how artists can use their personal histories to address the social issues that govern the condition of women today. Examining a range of themes – the body, sexuality, self-representation, motherhood, beliefs – the exhibition asks how, for Black women, attitudes to privacy reveal what goes unsaid and their relationship with the world. It does this via an intermingling of the notions of memory, family, spirituality and imagination.
The works on display – including paintings, pottery, photographs, videos, performances and needlework – celebrate the liberating energy of the «power of their hands».
Even if some of these artists make no claim to feminist or radical political stances, the exhibits enable the sharing of individual experiences whose collective, universal assertion chimes resonantly with the famous 1970s slogan «the personal is political».
With works by: Stacey Gillian Abe, Njideka Akunyili Crosby, Gabrielle Goliath, Kudzanai-Violet Hwami, Keyezua, Lebohang Kganye, Kapwani Kiwanga, Senzeni Marasela, Grace Ndiritu, Wura-Natasha Ogunji, Reinata Sadimba, Lerato Shadi, Ana Silva, Buhlebezwe Siwani, Billie Zangewa, Portia Zvavahera.
Surinaamse School. Stedelijk Museum – Amsterdam
Surinaamse School is een viering van Surinaamse schilderkunst in al haar verscheidenheid en diepgang. Met meer dan 100 kunstwerken van 35 kunstenaars neemt Surinaamse School je mee langs de schilderkunst van ca. 1910 tot midden jaren 1980 en de verhalen die eraan ten grondslag liggen; van de verbeelding van de eigen geschiedenis, spiritualiteit en het alledaagse leven tot abstracte experimenten en maatschappelijke veranderingen.
Iriée Zamble. Paradiso – Amsterdam
Op Insta zag ik dat Paradiso een buitenexpositie met werken van de jonge kunstenaar Iriée Zamblé had, dus toen ik in Amsterdam was, was dit mijn eerste stop. En de expositie stelde niet teleur: zo’n twee dozijn portretten sieren de gevel met portretten van mensen van kleur, die volgens de kunstenaar normaliter in de kunst te weinig belicht worden. Blij dat ik de expo mee kon pakken.
Tell me your story. 100 jaar Afrikaans-Amerikaanse kunst – Kunsthal KAdE, Amersfoort
Op de eerste werkdag in Amersfoort gebruik ik de pauze (en iets meer) om de expositie Tell me your story te bekijken. De expositie toont 100 jaar Afrikaans-Amerikaanse kunst van artiesten als Kehinde Wiley, Henry Taylor, Kerry James Marshall, Devan Shimomaya en anderen. Veel kunstwerken zijn activistisch, enkele bijzonder grimmig en weer andere een weergave van een tijdsgewricht. Een indrukwekkende expositie en bijzonder getimed nu de Black Lives Matter-beweging steeds meer tractie krijgt.
World Press Photo Exhibition 2020 – Nieuwe Kerk, Amsterdam
Een ontzettend coronaproof route leidt in de Nieuwe Kerk door de wereldpremière van World Press Photo Exhibition 2020. Ruim 150 beelden en video’s is de tentoonstelling rijk. Grote vakken geven de ruimte aan die je kunt gebruiken om stil te staan en te kijken en een looppad voor als je wilt passeren. Ik vond de tentoonstelling dit jaar minder indrukwekkend dan andere jaren. Thematisch opgebouwd en toch vond ik er weinig echt uitspringen. Maar interessant is het altijd en het drukt je met je neus op de feiten dat er wel erg veel brandhaarden zijn die allemaal na hun korte ‘moment of fame’ eigenlijk weer in de vergetelheid schieten. Hoe triest dat ook is.
Venus & Mercury. Vivianne Sassen – Huis Marseille, Amsterdam
Vrijdag bezocht ik één van de meest bizarre expo’s van de laatste tijd. Venus & Mercury van Vivianne Sassen in het Huis Marseille verbind het Franse hof met hedendaagse fotografie. Bijzondere verhalen over homofilie aan het hof, standbeelden met ontbrekende ledematen, het frivole witte nachthemdje waarin een prinses of koningin geportretteerd werd, bloedlatingen en syfilis, héél veel syfilis. Needless to say dat ik er wel een keer doorheen was.
Rob van Koningsbruggen. Schilderijen 2003 – 2019 – Kunstmuseum, Den Haag
Voor het eerst sinds 2002 is er in het Kunstmuseum Den Haag weer een overzichtstentoonstelling van Rob van Koningsbruggen. Kleurrijke abstracte schilderijen uit de periode 2003 – 2019 van deze Haagse schilder. De schilderijen in de reeks zoals op de posters geadverteerd spreken me het meest aan, maar ook dan zijn de kleurstellingen met name bepalend.
Louise Bourgeois. To Unravel a Torment – Museum Voorlinden, Wassenaar
Na de expositie met een flink aantal sculpturen in de Rijksmuseumtuinen én een Maman in het congrescentrum van Doha, Qatar is het geweldig om deze overzichtstentoonstelling van Bourgeois in Nederland te kunnen zien. Veertig werken hangen er, van het Glenstone Museum, The Easton Foundation en Voorlinden zelf, in 8 zalen. De Maman in de tuin is de enige spin, maar wel de grootste die ze ooit heeft gemaakt. Haar vroege sculpturen zijn lang en slank, de daaropvolgende periode zijn haar sculpturen met name macaber. Haar tekeningen, schilderijen en textielwerken zijn verrassend, ondanks de vaak wel zware thematiek die er, gezien de titel van de expo, achter moet zitten. Haar installaties vragen wat meer verbeelding. Al met al een expositie die ik bijzonder mooi vind en waar ik erg van genoten heb.
Anselm Kiefer – Museum Voorlinden, Wassenaar
Museum Voorlinden exposeert 5 werken van Anselm Kiefer in de tuinzaal. Kiefer, geboren aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, heeft in zijn werken de oorlog als rode draad. Drie enorme werken met een enorme gelaagdheid van materialen hangen er, een sculptuur van wat lood lijkt en een installatie van blaadjes in een glazen cabine. De schilderijen zijn donker, duister en indrukwekkend. Het luchtige van de installatie van blaadjes daarmee in schril contrast. Zijn werken kwam ik al vaker tegen, vaak in Duitsland maar ook op onverwachte andere plekken. Mooi om even mee te pakken naast de expo van Louise Bourgeois.
Look. Andrii Abhinava Chernovil – Katara Cultural Village, Doha, Qatar
Het Katara Cultural Village zou één groot cultureel geheel moeten zijn. Vanaf de metro kom je in een soort doolhof van gebouwen formaat Bijenkorf, te beginnen met Galerie Lafayette, en doorzettend in gebouwen die zuiver op Qatari gericht zijn met producten die binnen hun maatschappij passen. De beloofde cultuur blijft onzichtbaar, misschien verstopt in één van de grotere gebouwen, of nu gewoon niet aanwezig. Het enige wat ik tegenkom is een kleine expositie van schilderijen over Qatar van de Oekraïense schilder Andrii Abhinava Chernovil. Zweverige, bijna impressionistische schilderijen met rare lijsten. Een kleine expo die leuk was om even de warmte voor uit te stappen maar verder niet heel schokkend.
El Anatsui. Triumphant Scale & Women in Society – Mathaf Museum of Modern Art, Doha, Qatar
Het Mathaf Museum of Modern Art in Doha ligt zo’n 15 km van Souq Waqif, het hart van Doha. Met het OV kom je er lastig dus nam ik een taxi. Op het moment van bezoek is er een tijdelijke expositie van El Anatsui, een artiest geboren in Ghana, die later veel omzwervingen maakte. De expositie opent met enorme werken, een soort gordijnen, gemaakt van aan elkaar gehechte flessendoppen en andere soortgelijke materialen. Ze zijn enkele meters bij enkele meters groot en enorm indrukwekkend. Verder zijn er bewerkte houten sculpturen uit zijn vroege perioden en mooie schilderijen van de laatste jaren. Een interessante artiest om kennis mee te maken.
De vaste expositie is zo mogelijk nog interessanter. Onder de titel Women in Society hangen er werken van vrouwelijke kunstenaars of van vrouwen in werken van mannelijke kunstenaars uit Qatar en het (arabische) buitenland. Dit werk van Ismail Fattah sprak me, net als het werk dat er naast hing, in het bijzonder aan. Dit museum mag je eigenlijk niet overslaan als je naar Doha gaat!
40 Different Narratives. Reza Doust – The Fire Station, Doha, Qatar
Iraans-Canadese kunstenaar Reza Doust exposeert in één van de expositieruimte bij The Fire Station in Doha. In de expo 40 Different Narratives geeft hij zijn interpretatie op de werken van Mirza Ali, een kunstenaar uit de 16e eeuwse Safawiedische Gouden Eeuw. Het resultaat is een collage van elementen die samen een soort droombeeld vormen. De artiest was op het moment van mijn bezoek in de studio aan het werk. Interessant om te zien.
Mubarak Nasser Al-Thani -The Fire Station, Doha, Qatar
Bij The Fire Station in Doha zijn verschillende expositieruimtes. In één ervan is een expositie met werken van Mubarak Nasser Al-Thani. Kleurrijke werken van drukke stedelijke landschappen. Een interessante kleine expo waar verbazingwekkend veel mensen rondliepen. En op de bovenverdieping is een installatie met een soort kerstboompieken en bedrukte doeken van Bouthayna Al Muftah, één van Qatar’s bekendste hedendaagse artiesten.
KAWS. He eats alone – The Fire Station, Doha, Qatar
Every since I found out there was a KAWS exhibit in The Fire Station I was super exhilarated. The exhibit in The Fire Station was amazing: more than life size sculptures, murals and paintings in bright colors. His well known figures with the crossed out eyes of course but also works I hadn’t seen before. The four museum guards were a little much for the size of the exhibit but hey… Loved it!
Spectrosynthesis II – Exposure of Tolerance: LGBTQ in Southeast Asia – Bangkok Art & Culture Center (BACC), Bangkok, Thailand
Het BACC ligt in het hartje van de stad en is één groot cultureel centrum met diverse exposities over het 8 verdiepingen tellende moderne gebouw. De belangrijkste expositie op het moment dat ik bezoek gaat over LGBTQ-rechten in Zuid-Oost Azië. Dat is wereldwijd een onderwerp dat speelt. In deze expositie met name fotografie van verschillende Aziatische fotografen. Indringende werken die resoneren, als je de vertegenwoordiging van LGBTQ in de Thaise samenleving ziet. Verder zijn er nog diverse andere exposities die ook allemaal in meer of mindere mate rond hetzelfde thema spelen. Ben je in centraal Bangkok, dan is hier binnenlopen zeker de moeite waard. En de entree is ook nog eens gratis.
Vaste collectie – Museum of Contemporary Art (MOCA), Bangkok, Thailand
Het MOCA Bangkok stond hoog op mijn verlanglijstje. Het museum ligt 14 km uit het centrum van de stad en is met het OV moeizaam te bereiken. Dus nam ik een taxi en zelfs dat was een crime. Het museum is een geweldig gebouw, zowel van binnen als van buiten. De kunst daarentegen is… bijzonder! Het overgrote deel van de werken is surrealistisch, een combi tussen Dali en Jeroen Bosch. Het is interessant te zien hoe de kunst hier gedefinieerd wordt door de overheersende cultuur. Maar als ik eerlijk ben zijn de werken niet aan mij besteed.