Naast de traditionele geschiedenis van Amsterdam biedt het Amsterdam Museum tegengeluiden en minder bekende en recentere geschiedenissen van de stad. Met objecten en werken uit het koloniale verleden van Nederland, wordt een stukje geschiedenis ontsloten die minder bekend is en lange tijd minder zichtbaar werd gehouden.
Category Archives: black art
Neo Matloga ABN AMRO – Hermitage, Amsterdam
Nairobi Gallery – Nairobi, Kenia
Carbon Slowly Turning. Ingrid Pollard. MK Gallery – Milton Keynes, Engeland
Kehinde Wiley. National Gallery – Londen, Engeland
Between Islands. Tate Britain – Londen, Engeland
Lubaina Himid. Tate Modern – Londen, Engeland
Postwar Modern. Barbican Gallery – Londen, Engeland
A revelatory new take on art in Britain after the Second World War, a period when artists had to make sense of an entirely altered world.
Postwar Modern explores the art produced in Britain in the wake of a cataclysmic war. Certainty was gone, and the aftershocks continued, but there was also hope for a better tomorrow. These conditions gave rise to an incredible richness of imagery, forms and materials in the years that followed.
Focusing on ‘the new’, Postwar Modern features 48 artists and around 200 works of painting, sculpture, photography, collage and installation. It explores the subjects that most preoccupied artists, among them the body, the post-atomic condition, the Blitzed streetscape, private relationships and imagined future horizons. As well as reconsidering well-known figures, the exhibition foregrounds artists who came to Britain as refugees from Nazism or as migrants from a crumbling empire, in addition to female artists who have tended to be overlooked.
Icons of Colour. Portraits of Brent’s Change Makers – Brent Museum and Archives, Londen, Engeland
Het is een kleine en wat teleurstellende expositie, Icons of Colour in het Brent Museum and Archives. In een expositieruimte in de openbare bibliotheek in een buitenwijk van Londen worden portretten getoond van lokale mensen van kleur die het ‘gemaakt’ hebben. Voor mij was feitelijk alleen het portret van Zadie Smith door Nigeriaanse kunstenaar Toyin Ojih Odutola interessant. En ach, ik ben weer eens in een week van Londen geweest waar je normaal gesproken niet snel komt.
Young OSCAM Art Kitchen – Amsterdam Zuidoost (Bijlmer)
Nikè Marchand
Natasja Kensmil & Sadik Kwaish Alfraji. Kunsthal KAdE, Amersfoort
Vandaag bezocht ik Kunsthal Kade, waar een heel interessante dubbelsolo-expositie is van Natasja Kensmil en Sadik Kwaish Alfraji. Van deze laatste zijn er vooral animaties te zien, die gaan over zijn roots in Irak. Natasje Kensmil’s werken zijn diverser, lopen over een langere periode en gaan van abstract, tot doodsportretten van kinderen tot de machtsrelaties bij machtige historische figuren. Waar Kensmil’s werk vooral zwaar en een beetje macaber is, is Sadik Kwaish Alfraji’s dat voor mij juist niet, ondanks het feit dat alles in zwart/wittinten is. Aanrader hoor!
Pinault Collection – Bourse de Commerce, Parijs, Frankrijk
Eerste openstelling van Pinault Collection, Bourse de Commerce.Over het algemeen vind ik de collectie wat tegenvallen. Het enige dat me aanspreekt zijn de werken in met name galerie 7, met een grote vertegenwoordiging van zwarte makers, zoals Kerry James Marshall, Ser Serpas, Lynette Yiadom-Boakye, Antonio Oba, maar ook werken van Martin Kippenberger, Peter Doig, Marlene Dumas etc.
The Power of my Hands. Afrique(s): artistes femmes – Musee d’Art Moderne de Paris, Parijs, Frankrijk
a group of works by sixteen women artists from various English – and Portuguese – speaking African countries or the diaspora. The result is an insight into an African contemporary art scene rarely presented in France.
The Power of My Hands tells us how artists can use their personal histories to address the social issues that govern the condition of women today. Examining a range of themes – the body, sexuality, self-representation, motherhood, beliefs – the exhibition asks how, for Black women, attitudes to privacy reveal what goes unsaid and their relationship with the world. It does this via an intermingling of the notions of memory, family, spirituality and imagination.
The works on display – including paintings, pottery, photographs, videos, performances and needlework – celebrate the liberating energy of the «power of their hands».
Even if some of these artists make no claim to feminist or radical political stances, the exhibits enable the sharing of individual experiences whose collective, universal assertion chimes resonantly with the famous 1970s slogan «the personal is political».
With works by: Stacey Gillian Abe, Njideka Akunyili Crosby, Gabrielle Goliath, Kudzanai-Violet Hwami, Keyezua, Lebohang Kganye, Kapwani Kiwanga, Senzeni Marasela, Grace Ndiritu, Wura-Natasha Ogunji, Reinata Sadimba, Lerato Shadi, Ana Silva, Buhlebezwe Siwani, Billie Zangewa, Portia Zvavahera.
Surinaamse School. Stedelijk Museum – Amsterdam
Surinaamse School is een viering van Surinaamse schilderkunst in al haar verscheidenheid en diepgang. Met meer dan 100 kunstwerken van 35 kunstenaars neemt Surinaamse School je mee langs de schilderkunst van ca. 1910 tot midden jaren 1980 en de verhalen die eraan ten grondslag liggen; van de verbeelding van de eigen geschiedenis, spiritualiteit en het alledaagse leven tot abstracte experimenten en maatschappelijke veranderingen.
Iriée Zamble. Paradiso – Amsterdam
Op Insta zag ik dat Paradiso een buitenexpositie met werken van de jonge kunstenaar Iriée Zamblé had, dus toen ik in Amsterdam was, was dit mijn eerste stop. En de expositie stelde niet teleur: zo’n twee dozijn portretten sieren de gevel met portretten van mensen van kleur, die volgens de kunstenaar normaliter in de kunst te weinig belicht worden. Blij dat ik de expo mee kon pakken.
Tell me your story. 100 jaar Afrikaans-Amerikaanse kunst – Kunsthal KAdE, Amersfoort
Op de eerste werkdag in Amersfoort gebruik ik de pauze (en iets meer) om de expositie Tell me your story te bekijken. De expositie toont 100 jaar Afrikaans-Amerikaanse kunst van artiesten als Kehinde Wiley, Henry Taylor, Kerry James Marshall, Devan Shimomaya en anderen. Veel kunstwerken zijn activistisch, enkele bijzonder grimmig en weer andere een weergave van een tijdsgewricht. Een indrukwekkende expositie en bijzonder getimed nu de Black Lives Matter-beweging steeds meer tractie krijgt.
El Anatsui. Triumphant Scale & Women in Society – Mathaf Museum of Modern Art, Doha, Qatar
Het Mathaf Museum of Modern Art in Doha ligt zo’n 15 km van Souq Waqif, het hart van Doha. Met het OV kom je er lastig dus nam ik een taxi. Op het moment van bezoek is er een tijdelijke expositie van El Anatsui, een artiest geboren in Ghana, die later veel omzwervingen maakte. De expositie opent met enorme werken, een soort gordijnen, gemaakt van aan elkaar gehechte flessendoppen en andere soortgelijke materialen. Ze zijn enkele meters bij enkele meters groot en enorm indrukwekkend. Verder zijn er bewerkte houten sculpturen uit zijn vroege perioden en mooie schilderijen van de laatste jaren. Een interessante artiest om kennis mee te maken.
De vaste expositie is zo mogelijk nog interessanter. Onder de titel Women in Society hangen er werken van vrouwelijke kunstenaars of van vrouwen in werken van mannelijke kunstenaars uit Qatar en het (arabische) buitenland. Dit werk van Ismail Fattah sprak me, net als het werk dat er naast hing, in het bijzonder aan. Dit museum mag je eigenlijk niet overslaan als je naar Doha gaat!
Prince(sse)s des villes – Palais de Tokyo, Parijs, Frankrijk
Op mijn laatste dag in Parijs waag ik toch de trip naar het Palais de Tokyo, al vond ik tot nu toe de exposities in dit museum altijd dusdanig bizar of onbegrijpelijk dat ik er niet zoveel mee kan. Maar ik verwacht dat de expositie Prince(sse)s des Villes, waarin werken uit Dhaka, Teheran, Mexico, Manila, Lagos en meer getoond worden, anders is. Dat blijkt niet terecht. Op een paar werken na is het een bonte verzameling van werken die mij niet aanspreken of die ik niet begrijp. De werken die me wel aanspreken zijn de wat traditionelere, zoals deze schildering. Of een orka, waar allerlei zaken uit zijn lijf puilen.
Deana Lawson – Huis Marseille, Amsterdam
Een indringende expositie van Deana Lawson wordt gepresenteerd in Huis Marseille. Het aantal werken in de expositie is beperkt maar de foto’s registreren een harde waarheid in het leven van niet alleen zwarte Afrikanen maar ook Zuid-Afrikanen. Vaak in kleine, beperkte ruimtes laat Deana Lawson mensen op schrijnende wijze zien.
Vaste collectie – Van Abbemuseum, Eindhoven
Op een middag, tussen de NJK zwemwedstrijden van mijn neefje door vond ik de tijd om de vaste collectie van het Van Abbemuseum te bezoeken. Zoals ik op de site al had kunnen zien hingen er veel schitterende werken. Naast het al bekende werk Angela Davis van Iris Kensmil is er nu ook het werk Here the New Negro Begins. Verder vind ik er Kokoschka, Ernst, Kandinsky, Picasso en fraaie Jan Sluijters. Maar ook de dikke baby’s van Jörg Immendorff, een opstapeling van een soort zandzakken in een cirkel van Dan Peterman, de harde gezichten in een schilderij van Charley Toorop, een kleurrijk werk van Jean Dubuffet. En misschien wel voor het eerst zie ik een foto van Rineke Dijkstra. Echt de moeite waard, deze vaste collectie!