Phyllida Barlow. LWL-Museum – Münster, Duitsland

Om de expo van Andy Warhol in het Picassomuseum in Münster niet mis te lopen, trok ik op een tweede vrijdag van de maand naar de Duitse stad. Bijkomend voordeel: op die avond is de ingang van het LWL-Museum gratis. En omdat de expo van Phyllida Barlow erg klein was, vond ik dat prima. Het enorme bouwwerk in een koepel van het oude gedeelte van het museum pronkt roze in de grote ruimte. Een bezoekje waard, maar even more so doordat de vast collectie toch weer anders ingericht was dan de laatse keer dat ik hier was. Voldoende nieuws voor een mooi bezoek dus.

Andy Warhol. Kunstmuseum Pablo Picasso – Münster, Duitsland

Een erg fijne voorstelling van Andy Warhol in het Kunstmuseum Pablo Picasso in Münster, in Duitsland. Volgens mij wisselt het museum nogal eens van naam, maar dat doet niets af aan de altijd bijzondere expo’s die ze organiseren. De huidige, met veel grafische prints van Warhol, is erg de moeite waard. Anderhalve verdieping vol met posters van bijv. Elisabeth Taylor, Marilyn Monroe en zelfs Queen Elisabeth de Tweede. En dat is behoorlijk toevallig, nu ze net een dag of wat geleden is overleden. Blij dat ik deze expo nog mee heb kunnen pakken.

Collectie. Emil Schumacher Museum – Hagen, Duitsland

Bij een bezoek aan het Osthaus Museum Hagen ontdekte ik dat in hetzelfde gebouw aan de overkant van de hal het Emil Schumacher Museum gevestigd is. Na een wat vage ruimte waar gebruiksartikelen gecombineerd werden met Schumacher’s werken, kwam ik in een zaal waar ik erg enthousiast van werd, namelijk met werken uit respectievelijk Tunesië, Egypte en Marokko. En die waren verrassend mooi. Eenvoudig en sereen. Een mooie toevallige vondst dus!

Hunt Slonem. Osthaus Museum Hagen – Hagen, Duitsland

Door een poster merkte ik op dat ik één deel van het Osthaus Museum Hagen compleet gemist had. Ik werd door een suppoost naar het betreffende gedeelte geleid en daar hingen een flink aantal kleurrijke neo-expressionistische werken van Hunt Slonem. Een artiest die ik nog niet kende, met veelal dieren in de hoofdrol, zoals deze toekans maar ook andere vogels en konijntjes. Qua kleur doen de werken me sterk denken aan de werken van Chinees-Amerikaanse Wallase Ting, die begin jaren ’90 indruk op me maakten, toen de schilder in Amsterdam kwam wonen. Interessante expo.

Chen Wenling. Osthaus Museum Hagen – Hagen, Duitsland

Chinese kunstenaars timmeren flink aan de weg de laatste jaren (zie bijv. ook mijn posts één en twee van de Perrotin galerie in Parijs) en Ai Wei Wei is misschien de beroemdste, maar zeker niet meer de enige. De expositie van Chen Wenling in het Osthaus Museum Hagen was indrukwekkend. Naast wat volgens mij vooral magisch-realistische sculpturen zijn, hingen er ook foto’s en schilderijen van deze kunstenaar, die ik nog niet eerder zag. De moeite van het ritje waard (ware het niet dat ik al in de omgeving was).

Collectie. Osthaus Museum Hagen – Hagen, Duitsland

Het Osthaus Museum staat al minstens 5 jaar op mijn to-do-lijstje maar nog met de vermelding dat het museum in 2019 verwachtte oopnieuw open te gaan. Veel te lang dus. De belangrijkste reden dat het museum op dat lijstje stond, is het feit dat ze een aantal Von Jawlensky’s in de collectie hebben. En die werken (een stuk of zes) stellen niet teleur, zoals dit schitterende portret. Maar ook een aantal werken zoals eerder in het Gemeentemuseum Den Haag te zien waren of in ieder geval soortgelijke, zijn Meditaties, die abstracter van aard zijn. Een aanrader dus!

Museum Insel Hombroich – Neuss, Duitsland

Om zeven uur vanochtend liep ik al street art te spotten in Düsseldorf. Het leek me een mooie afwisseling om na de stadse omgeving, ook het Museum Instel Hombroich in Neuss (naast Düsseldorf) te bezoeken. Hoe ‘natuurlijk’ die omgeving was, had ik onderschat. Het Museum Instel Hombroich is meer een park waarin natuur afwisselt met sculpturen, bijzondere bouwwerken van met name Erwin Heerich en kunst. Vanwege de vakantieperiode waren een aantal kunstruimten gesloten, maar de ruimte waar ik voor kwam, de Schnecke, was wel open. Het museum geeft zelf aan werken te hebben van Hans Arp, Constantin Brancusi, Marcel Breuer, Alexander Calder, Paul Cézanne, Eduardo Chillida, Lovis Corinth, Jean Fautrier, Alberto Giacometti, Gotthard Graubner, Raymond Hains, Erwin Heerich, Anatol Herzfeld, Alfred Jensen, Yves Klein, Gustav Klimt, Norbert Kricke, Oliver Kruse, Henri Matisse, Francis Picabia, Rembrandt, Gerrit Rietveld, Medardo Rosso, Fritz Schwegler, Kurt Schwitters, Norbert Tadeusz, Bart van der Leck maar let me tell you, dat was wel een speurtocht. Niet alleen is het terrein erg slecht bewegwijzerd, ook de werken hebben geen bordjes dus is het raden welk werk van welke kunstenaar is. Desalniettemin een uitstapje dat de moeite meer dan waard is, alleen adviseer ik dat niet bij >32 graden te doen.

Unknown landscape. Monali Meher – Het Atelier, Brugge, België

Door de voorkeur te geven aan het strand en mijn planning daarom na minuut 1 aan het water al om te gooien, kwam het dit uitstapje niet van de geplande museumbezoeken en galeries. Máár, nadat ik mijn auto geparkeerd had in Brugge en bij het Entrepot flink veel street art gespot te hebben, kwam ik in de straat van mijn B&B de expositie Unknown landscape van Monali Meher tegen. In het kleine Het Atelier moet je door je eerste impressie (rommelig) heenprikken om de werken van de kunstenaar echt te zien. Ze blijkt een Indiase kunstenaar met al een behoorlijke track record te hebben, zag ik toen ik informatie over haar opzocht. Een kort uitstapje dat een leuk intermezzo was.

PopAir. Grande Halle de la Villette – Parijs, Frankrijk

Als je met een tiener naar Parijs gaat, dan moet je natuurlijk ook wat Instawaardigs doen. En precies om die reden kwamen we terecht bij PopAir. De expositie van allerlei kleurrijke installaties waarin lucht (Air) een hoofdrol speelden. En het ene moment rol je in een hallucinair van kleuren veranderende ballenbak waarbij lichtbollen uit het plafond komen dalen, het volgende sta je tussen levensgrote balloonanimals of op champignons gelijkende kleurrijke figuren. Tot mijn grote verbazing vond ik de expositie ook nog leuk. Aan het einde was het ook wel genoeg, maar de expo was mooi uitgebalanceerd en gevarieerd.

Regarde Moi. Perrotin Galerie – Parijs, Frankrijk

Terwijl Bart achterblijft in het 18e arrondissement om een henna tattoo te laten zetten, race ik met de metro naar de Marais, naar de Galerie Perrotin om precies te zijn. In de expositie Regarde moi zijn drie werken opgenomen van Izumi Kato, die ik graag in levende lijve wil zien. En de galerie is de moeite van een bezoek waard. De drie werken van Izumi Kato stellen zeer zeker niet teleur, maar ook de andere kunstenaars, zoals Trevon Latin en Daniel Arsham, Jiang Cheng en Chen Fei zijn de moeite van de rit naar het 10e meer dan waard.