KAWS: New Fiction – Serpentine North Gallery, Londen, Engeland

Op de een-na-laatste dag pakte ik toch mooi nog even de expositie KAWS: New Fiction mee. Door kunstcriticus Tabish Khan neergesabeld, maar voor mij toch erg leuke expo van een kunstenaar die ik nog niet zo lang geleden in de Fire Station in Qatar nog zag. En deze expositie was heel anders: veel schilderijen en leuke virtual reality aanvullingen op je telefoon. Dus sorry Tabish Khan, smaken verschillen. Ik vond het de moeite waard!

Processing spaces-times – Nieuw Dakota, Amsterdam

Stelt kunst als onderzoek ons in staat om de wereld op een andere manier te begrijpen? En, welke vormen van kennis brengt dit voort?

Artistiek onderzoek is een proces, maar kan ook begrepen worden als een processor: een krachtig instrument dat verschillende ruimtes, tijden en systemen met elkaar verbindt. De kunstenaar-onderzoekers in deze tentoonstelling zijn allemaal betrokken in het herdefiniëren van ‘kennis’ in het veld van onderzoek. Voor deze kunstenaars functioneert onderzoek namelijk als een vorm van navigatie: waar paden worden gelegd binnen een veelvoud aan vraagstukken en informatiebronnen. De deelnemende werken tonen de persoonlijke reis die iedere kunstenaar heeft afgelegd.

Creator Doctus (CrD)
Creator Doctus (CrD) is de titel van de recent ontwikkelde graad in het veld van internationaal hoger kunstonderwijs, geïnitieerd door de Gerrit Rietveld Academie in samenwerking met de onderstaande partners. Om deze graad –gelijkwaardig aan PhD– te behalen zijn kunstenaars niet verplicht om een proefschrift te schrijven. In plaats daarvan stelt het CrD-traject de ontwikkeling van artistieke methodes en resultaten voorop, en cultiveert hiermee innovatieve modellen voor artistiek onderzoek. De kunstenaars in Processing Space-Times zijn allen aangesloten bij het Creator Doctus Project.

I remember – Beautiful Distress Gallery, Amsterdam

Het wordt gebruikt als expositieruimte voor de kunstwerken die de kunstenaars maken tijdens hun drie maanden durende residency in de psychiatrische instellingen in Brooklyn, New York. Het is ook een plek voor speciale thema tentoonstellingen, toneelvoorstellingen en vele andere evenementen en bijeenkomsten rondom het thema kunst en psychiatrie.

I remember Mirthe Berentsen & Martin La Roche Contreras

Retweet – NDSM Fuse

De expositie RETWEET gaat over delen, uitwisselen en verbinden. Kunstenaars zijn uitgenodigd om, in overleg met elkaar, hun werk te combineren tot een geheel. Werken worden naast elkaar en tegenover elkaar geplaatst in verrassende combinaties. Soms spreekt het elkaar tegen en soms versterkt het werk elkaar. Er zijn werken van kunstenaars die dezelfde fascinatie hebben en ook van kunstenaars die een zelfde thema totaal anders benaderen. Kunstenaar?

Champú. Vincent Delbrouck – Huis Marseille, Amsterdam

De immer gevoelige Waalse fotograaf Vincent Delbrouck – zelf geen tiener meer, maar naar eigen zeggen met ‘adolescence as ongoing story always burning in me’ – portretteert in Champú een vloedgolf van tienergevoelens en stillevens van Cuba in een positieve flow van een honderdtal foto’s die verdeeld zijn over de museumzalen in Keizersgracht 401. Wanneer beleef je grotere hoogte- en dieptepunten dan wanneer de liefde je voor de allereerste keer overvalt? Als alles nieuw en tegelijkertijd zo dramatisch intens is dat je blind en doof bent voor al het andere om je heen? ‘Life Sux!’ schreef Oriss Abreu Pavie op haar Facebook-pagina: typisch een uitroep van een verliefde tiener, wier zeer persoonlijke relaas in het Spaans, Engels en Nederlands naast Delbroucks foto’s op de wanden van de museumzalen te lezen is. Oriss is een van de tieners uit de wijk La Vibora in Havana die in 2018 samenkwamen in het park waar Delbrouck, die al sinds 1997 in Cuba komt en er diverse fotoseries heeft gemaakt, in de lente van dat jaar bij toeval op hen stuitte. Hij raakte vervuld van hun positieve energie, die hij via zijn foto’s wil delen. Die eerste liefde beleef je maar één keer. Het is daarom zo bijzonder dat Vincent Delbrouck dat unieke gevoel in foto’s heeft weten te vatten. Hij zegt daarover: ‘This colorful work is the most exciting and ambitious project of my life.’

Het oeuvre van de Indiase fotograaf, filmmaker, schrijver en curator Sohrab Hura (1981, Chinsurah, West-Bengalen, India) ontvouwt zich deze herfst in de zalen van Huis Marseille. In de afgelopen vijftien jaar heeft Hura’s werk zich ontwikkeld van documentair tot experimenteel, confronterend en zelfs sceptisch tegenover het medium fotografie. Door middel van fotoseries, videowerken, installaties en ingrepen in de museumruimtes dompelt Hura de bezoeker onder in zijn zienswijze, waarin verschillende elementen niet los van elkaar staan maar juist in elkaar overlopen.

 

 

Of life of love of sex of movement of hope. Liz Johnson Artur – FOAM, Amsterdam

Foam presenteert de solotentoonstelling of life of love of sex of movement of hope door fotograaf Liz Johnson Artur. De tentoonstelling viert dagelijkse gebeurtenissen en brengt ze samen in de vorm van een verhaal, in een poging om de menselijke emotie uit te vergroten.

De tentoonstelling The Possibility of Existence toont het vergeten fotografische oeuvre van Shigeru Onishi (1928 – 1994). Nadat de kunstenaar in 1953 afstudeerde in topologie (tak van de wiskunde) aan de universiteit van Hokkaido, begon hij zijn wiskundige theorieën toe te passen op fotografie. Hoewel zijn theorieën voor de leek onbegrijpelijk zijn, heeft het een uniek oeuvre opgeleverd waarmee hij zich distantieerde van andere stromingen en ideeën in de Japanse fotografie van zijn tijd.

Foam 3h presenteert de tentoonstelling Leave and Let Us Go van Alexandra Rose Howland. Howland toont met haar serie een intiem portret van Irak, een land dat vaak verkeerd wordt begrepen en onjuist wordt afgebeeld.

De afgelopen 15 jaar presenteerde Foam het werk van 95 opkomende talenten in Foam 3h, dat uitgegroeide tot een belangrijke ontmoetingsplaats voor fotografen, kunstenaars, studenten, verzamelaars en andere spelers uit het veld. In Foam 3h – 15 jaar talent uit de collectie presenteert Foam een selectie van 16 kunstenaars uit deze reeks waarvan werk in de collectie van Foam is opgenomen.

Natasja Kensmil & Sadik Kwaish Alfraji. Kunsthal KAdE, Amersfoort

Vandaag bezocht ik Kunsthal Kade, waar een heel interessante dubbelsolo-expositie is van Natasja Kensmil en Sadik Kwaish Alfraji. Van deze laatste zijn er vooral animaties te zien, die gaan over zijn roots in Irak. Natasje Kensmil’s werken zijn diverser, lopen over een langere periode en gaan van abstract, tot doodsportretten van kinderen tot de machtsrelaties bij machtige historische figuren. Waar Kensmil’s werk vooral zwaar en een beetje macaber is, is Sadik Kwaish Alfraji’s dat voor mij juist niet, ondanks het feit dat alles in zwart/wittinten is. Aanrader hoor!

Les Temps Donnés. Parijs, Frankrijk

Ondanks dat ik al twee keer eerder bij Le Temps Donnés voor de dichte deur heb gestaan omdat ik altijd in augustus in Parijs ben, probeerde ik het nu weer maar helaas. Pas een paar dagen na mijn vertrek richting Nederland gingen ze weer open. En dat is jammer, want de street art is, als ik hun socials mag geloven, altijd van gerenommeerde artiesten. Maar eens een keer buiten augustus naar Parijs, dus!

Echo Musee. Goutte d’Or, Parijs, Frankrijk

Heel toevallig kwam ik, omdat ik naar het Cultureel centrum voor de islam in de wijk Goutte d’Or wilde, over de stoep van Echo Musee. Jammer genoeg zat ook deze galerie dicht in augustus maar voor zover ik door de ramen kon zien, is dit zeker een interessante galerie om een volgende keer naartoe te gaan, met street art van bekende artiesten. Volgende keer beter.

Galerie Eko Sato

Galerie Eko Sato ligt in een wijk vol met street art (Abesses) maar de galerie heb ik nog niet open aan kunnen treffen. Ook zij zijn tijdens de maand augustus altijd gesloten. Ik hou deze galerie, waar ze volgens mij vooral ook veel werken van Fred Le Chevalier hebben, op mijn lijstje voor een volgende keer Parijs.

l’Institut des Cultures d’Islam – Parijs, Frankrijk

In een nogal obscuur stukje Parijs, de Goutte d’Or-wijk, zit het l’Institut des cultures d’Islam. Het pand is lastig te vinden, zeker met de luiken gesloten in de maand augustus. Ware het niet voor een enorme mural met kalligrafie, dan was het alleen op huisnummer al lastig geworden. De galerie van het institut schijn vaak fotografie uit de islamitische wereld te tonen, dus ook deze galerie blijft op mijn verlanglijstje voor een volgend bezoek.

les Extatiques: l’art contemporain á ciel ouvert – Parijs, Frankrijk

La Defense heeft sowieso al veel kunst in de openbare ruimte: vooral grote sculpturen van bekende artiesten zoals César en Calder bijvoorbeeld. Maar in de zomermaanden zijn daar de sculpturen van grote kunstenaars aan toegevoegd. In Les Extatiques: l’art contemporain à ciel ouvert vind je werken van bijvoorbeeld ….. en …. Erg leuk om deze sculpturen nog even mee te pakken op mijn laatste dag in Parijs.