Misschien wel 25 jaar geleden bezocht ik in Figueras het Dali-museum en dat maakte flinke indruk. Ik had dus goede hoop bij Espace Dali, al was ik er in al mijn bezoeken aan Parijs nog nooit geweest. De Espace Dali is meer een veredelde galerie voor de verkoop dan een showcase voor de werken an sich, en voor mij nogal teleurstellend. Nu vind ik de druipende klok sowieso een vreselijk werk, maar hier kwam ie in soorten en maten terug. Een paar mooie sculpturen, maar die kwamen in de volgepropte ruimte ook niet echt tot hun recht. Jammer, zeker omdat het bezoek 14 euro kost en ik met minder dan een kwartier weer buiten stond.
Category Archives: surrealisme
Espace Dali – Parijs, Frankrijk
Hervé Yamguen – Afikaris Gallery, Parijs, Frankrijk
De expositie van de Kameroense Hervé Yamguen is bijzonder, op het surreële af. De werken lopen van sculpturen tot schilderijen, van schedels met dingen die eruit groeien tot surreële natuurschilderingen waar mensenhoofden uit groeien.
Verder was er in de gallery een separate expo van Marco Posso, Une constellation divine, waar ik helemaal niets mee kon. Vage beelden met fake kaarsen verspreid over de vloer, waardoor het een beetje occult aanvoelde.
Vaste collectie – Museum of Contemporary Art (MOCA), Bangkok, Thailand
Het MOCA Bangkok stond hoog op mijn verlanglijstje. Het museum ligt 14 km uit het centrum van de stad en is met het OV moeizaam te bereiken. Dus nam ik een taxi en zelfs dat was een crime. Het museum is een geweldig gebouw, zowel van binnen als van buiten. De kunst daarentegen is… bijzonder! Het overgrote deel van de werken is surrealistisch, een combi tussen Dali en Jeroen Bosch. Het is interessant te zien hoe de kunst hier gedefinieerd wordt door de overheersende cultuur. Maar als ik eerlijk ben zijn de werken niet aan mij besteed.
Alberto Giacometti. Narrating the Body – Fondation Giacometti, Parijs, Frankrijk
Dit jaar liep ik de expositie van Giacometti mis in Museum de Fundatie in Zwolle. De kans om deze expo dunnetjes over te doen is er met de Fondation Giacometti in Parijs. In het Institut Giacometti exposeren zij werken van Alberto Giacometti in een schitterend bewaard gebleven oud pand met veel authentieke elementen. In de kelder, waar ook de entree is, zie je de opzet van zijn atelier. Op de verdieping staat een verzameling van zijn werken die in de geornamenteerde omgeving extra schraal, mager zo je wilt, afsteken. Een schitterende combinatie!
Der Wache Träumer. Marc Chagall – Kunstmuseum Picasso, Münster, Duitsland
Een cultureel dagje begint met de expositie Der Wache Träumer van Marc Chagall in het Picasso Museum in Münster. De exposities zijn hier altijd de moeite waard! Een groot deel van de expositie gaat over Chagall’s ontkenning van het ‘fantastische’ van zijn werken. Een ander deel, uiteraard, over de bijbelse werken. Een onderwerp dat bij Chagall vaak terugkeert, ook als er niet zoals hier een expliciete opdracht aan vooraf is gegaan. En alsof deze expositie nog niet de moeite waard is, zijn er ook nog een paar ruimten waarin de Surreale Bücher van Miró en Picasso geëxposeerd zijn. Ook erg fraai, zeker nadat ik onlangs in Barcelona het Joan Miró museum bezocht.
Banksy & Dali – MOCO, Amsterdam
Bij mijn eerste bezoek aan het Moco in Amsterdam werden naast Banksy, het hoofdthema van het museum, werken van Andy Warhol getoond. Inmiddels is de tijdelijke expositie in het souterrain vervangen door werken van Salvador Dali. Naast surrealistische schilderijen en tekeningen zijn er een klein aantal sculpturen, kledingstukken én staat er de befaamde Mae West Lips Sofa, een bank in de vorm van lippen die in combinatie met andere werken een gezicht vormt. Ik zag die bank 14 jaar geleden voor ‘t eerst in het Dali Museum in Figueres, Spanje. En ik vond de opstelling nog steeds even briljant. De museumkaart is er niet geldig, maar geeft je wel 3 euro korting op de entree.
Musée Jean Cocteau Collection Séverin Wunderman – Menton, Frankrijk
In een opwelling neem ik op mijn laatste volledige dag in Nice niet de bus naar Monaco maar reis ik door naar Menton, een dorpje tegen de Italiaanse grens. Het futuristisch aandoende Musée Jean Cocteau ligt op een fraaie plek, net voor een kleine landtong, aan de azuurblauwe zee. Het plein ervoor wordt gesierd door een mozaïek van Cocteau. Cocteau is vooral dichter, romanschrijver en toneelschrijver maar heeft ook een aantal tekeningen, schilderijen en schetsen voor toneelkostuums vervaardigd. En daar bleef het niet bij. Hij ontwierp ook sieraden en keramiek. Met twee verdiepingen is het museum niet bijzonder groot maar er zijn interessante werken te vinden, zoals het schilderij Madame Favini of La Nuit du corps humain, Le Mystère de Jean l’Oiseleur (zie ook foto van poster). Een leuk intermezzo tussen de oude stad en de haven in het stadje Menton.
Musée Matisse – Nice, Frankrijk
Op een late middag ligt het tomaatrode gebouw van het Musee Matisse in een vrolijk zonnetje tussen de Gallo-Romeinse ruïnes en petanque spelende mannen in het Parc des Arènes in Cimiez, een buitenwijk van Nice. Binnen is het druk maar de collectie is zo fraai dat ik dat voor lief neem. De toegang is vandaag, onverwacht, gratis. Zalen vol, met kleurrijke werken maar ook impressionistische zeezichten, zwart-witte maskers, allerhande sculpturen en natuurlijk zijn cut-outs, in dit geval als glas-in-loodraam. Het blijft indrukwekkend hoe Matisse, met enkele zwarte lijnen de fraaiste gezichten met volop expressie neer kan zetten. Mijn favoriet, daarin ben ik behoolijk consistent, is een liggende odalisk met oriëntaals aandoende doeken. Dit museum mag zeker niet op je lijstje ontbreken, als je Nice bezoekt. Wat mooi!
Musee National Marc Chagall – Nice, Frankrijk
Ook voor het Musee National Marc Chagall moet ik tegen een steile bergwand op. Op een van de trappen kom ik een klein stukje street art tegen (een oog op een trede), een uitzondering in street art vrij Nice. Het museum is gehuisvest in een statig pand. Ook hier geen garderobes vanwege veiligheidsmaatregelen. De werken zijn enorm groot en hebben vrijwel allemaal een religieus thema, zoals bijvoorbeeld Noah’s ark. Ze zijn groot, kleurrijk en indrukwekkend. En het is vreselijk druk in het museum. Ik doe twee rondjes, zodat ik ook daadwerkelijk alle werken heb kunnen zien. Het is niet een heel grote collectie maar wat er hangt is zeker de moeite waard. En als kers op de taart is er een groot mozaïek op een buitenwand van het museum. De tijdelijke expositie van Henri Olivier in het museum sprak me niet erg aan maar rechtvaardigde wel een snelle wandeling door de ruimte. Het thema leek vooral te zijn: verkoolde olijfboomwortels. Wat betreft de vaste collectie: niet overslaan als je in Nice bent!
Musée Picasso – Antibes, Frankrijk
In het schitterende oude deel van Antibes ligt op een rots boven kliffen het Musée Picasso. Een ongeïnteresseerde ontvangst ten spijt, is het museum indrukwekkend. Naast een aantal werken in een stijl die ik nog niet eerder van Picasso gezien had, zijn er ook een flink aantal stukken keramiek en werken van andere artiesten zoals Niki De St Phalle, Hans Hartung, Corneille en Dubuffet. Een schitterend uitzicht over zee wordt vervolmaakt door een beeldentuin met onder andere Miró en een aantal fraaie bronzen van Germaine Richier. Mooier dan hier kan een museum niet gelegen zijn! Bijzonder!
Joan Miró: Materialidade e metamorfose – Museu Serralves, Porto, Portugal
Het Museu Serralves ligt wat uit de stad maar is makkelijk bereikbaar met bus 502 vanaf Trindade. En het is een bezoekje waard. Het museum voor hedendaagse kunst heeft naast exposities in het hoofdgebouw, ook expo’s in het zoetroze gebouw midden in het park van Fundacao Serralves. De expositie van Miró is niet bijzonder groot, zes relatief kleine zalen, maar laat uitzonderlijke werken zien, inclusief de wordingsvideo die erbij hoort. Zeker de moeite waard om de rit vanuit het centrum van de stad te maken!
Musée Cantini – Marseille, Frankrijk
Het tweede museum dat ik in Marseille bezoek, en ook dit is een bijzondere: duidelijke bewegwijzering ontbreekt net als een fatsoenlijke garderobe om je spullen achter te laten. Het pand is oud en karakteristiek. De expositie van surrealistisch schilder André Masson, waar ik niet speciaal voor kwam, is beter dan ik verwachtte. Het verhaal waarom hij uiteindelijk in Amerika terechtkwam blijft me onduidelijk maar ik kan me er ook niet toe zetten me er in te verdiepen. Mijn aandacht gaat vooral uit naar schilderijen in de vaste collectie: een aantal van Victor Brauner’s werken spreken me best aan, al zie ik zijn werken voor het eerst. En natuurlijk de werken van kunstenaars die ik altijd in meerdere of mindere mate interessant vind: het pointillisme van Signac, maar ook Dufy, Dubuffet, Léger, Derain, Arp, Picasso en nog een Masson. Het verrassendst vond ik de kleurrijke Oskar Kokoschka, Le Port de Marseille. Allemaal enkele werken, dat vind ik best bijzonder! Het museum vraagt niet heel veel tijd, maar het is een leuk uitstapje als je toch in de buurt van Rué Paradis aan het shoppen of sightsee-en bent.