In de serie Happy Endings vond ik de rol van Eliza Coupe eigenlijk al de leukste, en dat zet ze aardig door in de nieuwe komedie Benched. Ze speelt advocate Nina Whitley die na een woedeuitbarsting haar baan bij een prestigieus advocatenkantoor kwijtraakt en alleen nog als pro deo advocaat aan de slag kan. En dat is een doffe ellende: belachelijk veel zaken, ridicule zaken en collega’s die zich door die ellende heen worstelen. En tussen de bedrijven door strandde haar relatie ook nog en komt ze haar ex als openbaar aanklager elke dag weer tegen. Uiteraard zijn komedies geen hoogstandjes, maar deze is wel erg leuk!
Category Archives: komedie
Selfie, seizoen 1 (13 afl.)
Een voormalig lelijk eendje heeft zichzelf getransformeerd tot een IT-girl met vreselijk veel volgers. En al die volgers zien het vernederende filmpje op Youtube waarin ze in een vliegtuig alleen maar overgeeft en overgeeft. Het is dus tijd dat ze, met behulp van de marketingmanager van de zaak, haar imago oppoetst. Maar de marketingmanager besluit dat ze met beide benen op de grond moet komen en normaal moet worden. John Cho, de marketingmanager, draagt feitelijk de show die leuker wordt naarmate de serie vordert. De show is gecancelled na 13 afleveringen, van mij had ie nog wel even door mogen gaan. Lekker simpel vermaak!
Playing house, seizoen 1 (10 afl.)
In de komedie Playing house blijkt Emma’s beste vriendin zwanger te zijn, net op het moment dat Emma genoeg heeft van haar carriere. Dus als de man van Maggie vreemd gegaan is en Maggie hem het huis uit zet, trekt Emma bij Maggie in. Het is geen sterke komedie en vooral Maggie (Lennon Parham, getrouwd met Javier Guzman las ik trouwens) is af en toe nogal irritant, maar af en toe zitten er wel leuk afleveringen tussen.
Mystery girls, seizoen 1
Het gebeurt niet vaak dat ik aan een serie begin en ‘m niet uit kijk maar met Mystery Girls lukte het me niet om verder dan de eerste paar afleveringen te komen. Het acteerwerk is ontzettend slecht, de verhaallijnen zo mogelijk nog erger. Het enige grappige aan deze ‘komedie’ is het feit dat Tori Spelling zichzelf regelmatig op de korrel neemt. Bij lange na niet zo grappig als So noToriuous. Niet kijken dus!
Tammy (2014)
Note to self: géén films meer kijken met Melissa McCarthy. De film Tammy is zo mogelijk nog vreselijker dan de laatste film van haar die ik keek: The Heat. In Tammy speelt ze een grofgebekte en onaangepaste serveerster die haar ontslag krijgt, haar man met de buurvrouw betrapt waarna ze aan alles wil ontsnappen en met haar grootmoeder een road trip gaat doen. Het is bijzonder hoeveel best grote namen in deze film meespelen en helemaal bizar is dat de 25 jaar oudere Susan Sarandon haar grootmoeder speelt. De film is voor mij te platvloers, te grof en de humor is niet de mijne. Weer eentje die ik dus had kunnen overslaan.
Blended (2014)
Een romantische komedie, Blended, met Adam Sandler en Drew Barrymore, dat belooft weinig goeds. Maar ik vond het best een aardige romcom. Natuurlijk, de film is erg voorspelbaar, maar dat mag in dit genre best. De kinderen zijn overdreven neergezet, alle vooroordelen worden gepareerd met kinderlijke eenvoud. En toch vond ik de film leuk. Zo’n lekkere, nikszeggende film met een redelijk feelgood-gehalte.
Last man standing, seizoen 4 (11 afl.)
Conservatieve, calvinistische Mike Baxter heeft het zwaar te stellen met zijn 3 dochters, vrouw en pacifistische linkse schoonzoon. Of anders wel met zijn buurman, of Kyle, de niet erg snuggere vriend van zijn middelste dochter. En alles roept bij Mike niet altijd even politiek correcte kritiek op. Of je het met hem eens bent of niet, zijn kritiek op maatschappij en politiek zijn vaak wel grappig en maakt daardoor misschien wel zaken bespreekbaar. Leuke serie, die de kracht een beetje lijkt te gaan verliezen.
Jennifer Falls, seizoen 1 (10 afl.)
Het was even wennen aan Jaime Pressly in deze serie over een carrièrevrouw die haar baan kwijt raakt en met haar dochter bij haar moeder moet intrekken. Een baantje in de bar van haar broer, met een bemoeizuchtige schoonzus als bazin is de zoveelste vernedering. De serie, Jennifer Falls, is niet bijzonder en wordt pas tegen het einde leuker eigenlijk. Zeker niet zo sterk als haar rollen in I hate my teenage daughter of My name is Earl. Jammer.
The Other Woman (2014)
Een romantische komedie. Een leuke romantische komedie. Over een vrouw (Cameron Diaz) die tot de ontdekking komt dat haar vriend getrouwd is. Ze wordt vriendinnen met de echtgenote en komen er achter dat er nog een derde vrouw (Kate Upton) in ‘t spel is. Dan spannen de drie vrouwen samen om de man een hak te zetten. En dat is grappig, soms zelfs hardop-lachen-grappig.
The hundred-foot journey (2014)
The hundred-foot journey is een feelgood movie zonder echte highlights: een Indiase familie, verjaagd uit India, komt terecht in Frankrijk en begint daar een restaurant tegenover een restaurant met een Michelin-ster. En dat kan natuurlijk niet goed gaan. De zoon met het meeste gevoel voor eten in de familie zwaait de scepter in de keuken, maar is niet meer tevreden met alleen Indiaas koken. Hij krijgt hulp van een sous-chef uit het restaurant aan de overkant van de straat. Het is jammer dat er niet meer op het eten en het koken ingezoomd wordt. De film blijft nu steken op het niveau van een luie, romantische film en volgens mij had de film meer potentie. Aardig tijdverdrijf, maar ook niet meer dan dat.
Men at Work, seizoen 3 (10 afl.)
Het derde seizoen van Men at Work, de serie over vier vrienden die werken bij een tijdschrift maar feitelijk nooit aan het werk zijn, vond ik de leukste uit de reeks. De personages komen beter tot hun recht dan in de eerdere seizoenen en de humor heeft zich ook leuk ontwikkeld. Jammer dus dat er geen vierde seizoen is.
Welcome to Sweden, seizoen 1 (10 afl.)
In het begin leek de komedie Welcome to Sweden wel aardig te zijn, maar uiteindelijk, na het eerste seizoen moet ik toch concluderen dat de serie niet echt grappig is. Met volop stereotypes, of ‘t nu Amerikaans of Zweeds is, kom je er niet als komedieserie. En de serie biedt eigenlijk niet mee dan dat. Het verhaal is eenvoudig: Bruce gaat met zijn vriendin mee naar Zweden en komt daar niet aan het werk, komt terecht in sauna’s en zuippartijen, gaat onbegrepen door het leven en dat doet de relatie geen goed. Flauw en te weinig verhaal.
Sirens, seizoen 1 (10 afl.)
Ik vond ‘m grappig, de komedieserie Sirens. Een ambulanceteam in Chicago bestaat uit een stoere promiscue gay, een door bindingsangst geregeerde verliefde man en een bij zijn moeder wonende nerd. Samen met de andere ambulanceteams en een politieteam doen en beleven ze de meest bizarre dingen.
Married, seizoen 1 (10 afl.)
Een man en vrouw lukt het niet hun huwelijk goed te houden onder de druk van familie en geldgebrek. De vrouw stelt de man voor dat hij zijn pleziertjes maar elders moet halen maar dat gaat hem niet goed af. Hun bizarre vriendengroep zorgt voor voldoende afleiding om het huwelijk niet helemaal spaak te laten lopen.
Sex Tape (2014)
Sex Tape is weer zo’n typisch Amerikaanse film waarvan de makers denken dat wat seks en zogenaamd pikante situaties een film kunnen dragen. Maar dat is zelden of nooit het geval. En dan zou de humor de schade kunnen beperken, maar ook dat gebeurt niet in deze film. Al met al een oppervlakkige, weinig grappige en voorspelbare film.
Partners, seizoen 1 (10 afl.)
Een nieuwe serie van Kelsey Grammer keek ik blij tegemoet, niet beseffend dat Partners een komedieserie is én dat Martin Lawrence erin meespeelt. Maar uiteindelijk valt de serie, ondanks Lawrence, best mee: Grammer speelt de met een zilveren lepel in zijn mond geboren advocaat Allen die door zijn vader uit het prestigieuze advocatenkantoor gegooid wordt en terecht komt bij de net gescheiden Marcus, die boven zijn advocatenkantoor woont. Niet supersterk maar gewoon simpel vermaak.
Men at work, seizoen 2 (10 afl.)
De komedie Men at work, met o.a. Danny Masterson van That 70’s Show, is ook in het tweede seizoen weer best aardig. Vier erg verschillende vrienden delen lief een leed met elkaar. En lief en leed is er genoeg, aangezien er ook nog een derde seizoen is.
Men at work, seizoen 1 (10 afl.)
Onder het opvouwen van de was zapte ik op een zondagochtend langs wat tv-kanalen en kwam daar Men at work tegen: een komedie over 4 vrienden die heel erg verschillend zijn maar door die verschillen wel grappige werk- en liefdesperikelen meemaken. Zoals de poster laat zien: clueless (de nerd met de mooie, rijke vriendin), dumped (net uit een langdurige relatie), ladies’ man (de versierder) en pretty boy (geobsedeerd door zijn haar). Best vermakelijk, dus op naar seizoen 2.
Young and hungry, seizoen 1 (10 afl)
Leuke romcom, simpel vermaak, voorspelbaar en vol met stereotypen maar best grappig. Een jong meisje zoekt werk als kokkin en belandt bij haar nieuwe steenrijke baas in bed. Hij ontslaat haar niet en samen met de huishoudster, een zwarte streetwise vrouw met grote mond en de persoonlijke assistent, een overdreven homo Aziaat ontregelen ze zijn hele leven.
A million ways to die in the west (2014)
Ik had natuurlijk gewaarschuwd moeten zijn door de opmerking dat deze film van de maker van de film Ted was. Maar ik koos er voor me daar niets van aan te trekken en dus heb ik anderhalf uur film in het genre Naked gun gekeken. Een verspilling van tijd. Flauw en overtrokken. Niets aan.