Het is een bizarre film, The Grand Budapest Hotel. Niet alleen verwachtte ik op basis van de titel een wat romantische, komische film waardoor de gortdroge, langzaamlopende scenes nogal een verrassing waren. De onverwacht gewelddadige onderdelen brengen iets leven in de brouwerij maar over het algemeen is het verhaal, door een verteller toegelicht, over meneer Gustave en zijn lobby boy Zero traag en redelijk saai. Als je ‘m overslaat, mis je niet veel.
Category Archives: film
The Other Woman (2014)
Een romantische komedie. Een leuke romantische komedie. Over een vrouw (Cameron Diaz) die tot de ontdekking komt dat haar vriend getrouwd is. Ze wordt vriendinnen met de echtgenote en komen er achter dat er nog een derde vrouw (Kate Upton) in ‘t spel is. Dan spannen de drie vrouwen samen om de man een hak te zetten. En dat is grappig, soms zelfs hardop-lachen-grappig.
Bounty Killer (2013)
Een slechte kopie van een Tarantino-film is het eerste wat in me opkomt, als ik Bounty Killer kijk. In een toekomstige post-apocalyptische wereld worden bounty killers ingezet om witteboordencriminelen te vermoorden. Een koelbloedige, mooie vrouwelijke bounty killer en een stoere mannelijke bounty killer komen tegenover elkaar te staan, terwijl ze eigenlijk van elkaar houden. En passant moeten ze zichzelf ook nog verdedigen tegen de gypsies, een moordlustig volk en de witteboordencriminelen die achter hen aanzitten. En dat alles met veel bloed, viezigheid, grafische beelden van gespleten hoofden, ontploffende lichamen en wat dies meer zij… Maar dan net niet op het niveau dat zo’n film goed maakt. En dat is jammer, want de eerste minuten waren veelbelovend. Teleurstellend, dus.
Battle Royale (2000)
De Japanse film Battle Royale is bizar, en dat is dan nog een understatement. Niet alleen de verhaallijn, een gepeste leraar plaatst 42 leerlingen op een eiland, geeft ze een exploderende halsband en laat ze elkaar uitmoorden tot er maar een overblijft, maar ook de gesprekken zijn ridicuul, net als de overtrokken bewegingen van de acteurs. Maar… de film is toch best vermakelijk en het leukst van alles is dat ik al best een aantal woorden en uitdrukkingen in het Japans versta!
The hundred-foot journey (2014)
The hundred-foot journey is een feelgood movie zonder echte highlights: een Indiase familie, verjaagd uit India, komt terecht in Frankrijk en begint daar een restaurant tegenover een restaurant met een Michelin-ster. En dat kan natuurlijk niet goed gaan. De zoon met het meeste gevoel voor eten in de familie zwaait de scepter in de keuken, maar is niet meer tevreden met alleen Indiaas koken. Hij krijgt hulp van een sous-chef uit het restaurant aan de overkant van de straat. Het is jammer dat er niet meer op het eten en het koken ingezoomd wordt. De film blijft nu steken op het niveau van een luie, romantische film en volgens mij had de film meer potentie. Aardig tijdverdrijf, maar ook niet meer dan dat.
Men at Work, seizoen 3 (10 afl.)
Het derde seizoen van Men at Work, de serie over vier vrienden die werken bij een tijdschrift maar feitelijk nooit aan het werk zijn, vond ik de leukste uit de reeks. De personages komen beter tot hun recht dan in de eerdere seizoenen en de humor heeft zich ook leuk ontwikkeld. Jammer dus dat er geen vierde seizoen is.
Welcome to Sweden, seizoen 1 (10 afl.)
In het begin leek de komedie Welcome to Sweden wel aardig te zijn, maar uiteindelijk, na het eerste seizoen moet ik toch concluderen dat de serie niet echt grappig is. Met volop stereotypes, of ‘t nu Amerikaans of Zweeds is, kom je er niet als komedieserie. En de serie biedt eigenlijk niet mee dan dat. Het verhaal is eenvoudig: Bruce gaat met zijn vriendin mee naar Zweden en komt daar niet aan het werk, komt terecht in sauna’s en zuippartijen, gaat onbegrepen door het leven en dat doet de relatie geen goed. Flauw en te weinig verhaal.
Sirens, seizoen 1 (10 afl.)
Ik vond ‘m grappig, de komedieserie Sirens. Een ambulanceteam in Chicago bestaat uit een stoere promiscue gay, een door bindingsangst geregeerde verliefde man en een bij zijn moeder wonende nerd. Samen met de andere ambulanceteams en een politieteam doen en beleven ze de meest bizarre dingen.
Hercules (2014)
Al vanaf midden jaren negentig heb ik een zwak voor series als Hercules (met Kevin Sorbo) en Xena, Warrior Princess. En als ze dan ook nog Dwayne Johnson (The Rock) de hoofdrol geven, dan mag het een wonder heten dat het zo lang geduurd heeft voor ik de film Hercules keek. En de film voldoet bijna aan alle verwachtingen. Er is genoeg ‘verhaallijn’ en genoeg actie en vechten om de film aantrekkelijk te maken. Alleen had Dwayne Johnson af en toe zijn harnas af en toe wel eens af mogen doen. Maar ik klaag niet, de film kijkt lekker weg!
Married, seizoen 1 (10 afl.)
Een man en vrouw lukt het niet hun huwelijk goed te houden onder de druk van familie en geldgebrek. De vrouw stelt de man voor dat hij zijn pleziertjes maar elders moet halen maar dat gaat hem niet goed af. Hun bizarre vriendengroep zorgt voor voldoende afleiding om het huwelijk niet helemaal spaak te laten lopen.
Sex Tape (2014)
Sex Tape is weer zo’n typisch Amerikaanse film waarvan de makers denken dat wat seks en zogenaamd pikante situaties een film kunnen dragen. Maar dat is zelden of nooit het geval. En dan zou de humor de schade kunnen beperken, maar ook dat gebeurt niet in deze film. Al met al een oppervlakkige, weinig grappige en voorspelbare film.
Lucy (2014)
Ik ben een fan van Luc Besson films en dus was Lucy, met in de hoofdrol Scarlett Johansson, een welkome nieuwkomer. Omdat ik gek ben op actiefilms, sprak de omschrijving ‘a woman transforms into a merciless warrior’ me wel aan maar bereidde me niet voor op de inhoud van deze film: fantasy, scifi-achtige actie die mij niet overtuigt en ook filmtechnisch niet bijzonder sterk overkomt. En toch is de film op een wonderbaarlijke manier boeiend genoeg om tot het einde door te kijken. En het einde is dan, in tegenstelling tot wat iemand me vertelde, het minst bizar van de hele film!
Boxtrollen (2014)
In de herfstvakantie is het weer tijd voor een middagje bios. De keuze tussen Dummie de Mummie en Boxtrollen wordt beslecht door de starttijd. De film, over ondergronds levende trollen in dozen met in hun midden een jongetje dat al van jongs af aan bij hen woont, is een mooie metafoor voor vreemdelingenhaat. Het is alleen jammer dat ik de film niet bijzonder spannend of leuk vindt. Maar de andere helft van het gezelschap vindt de film wel erg leuk, en dat is waar het om gaat natuurlijk.
Partners, seizoen 1 (10 afl.)
Een nieuwe serie van Kelsey Grammer keek ik blij tegemoet, niet beseffend dat Partners een komedieserie is én dat Martin Lawrence erin meespeelt. Maar uiteindelijk valt de serie, ondanks Lawrence, best mee: Grammer speelt de met een zilveren lepel in zijn mond geboren advocaat Allen die door zijn vader uit het prestigieuze advocatenkantoor gegooid wordt en terecht komt bij de net gescheiden Marcus, die boven zijn advocatenkantoor woont. Niet supersterk maar gewoon simpel vermaak.
Men at work, seizoen 2 (10 afl.)
De komedie Men at work, met o.a. Danny Masterson van That 70’s Show, is ook in het tweede seizoen weer best aardig. Vier erg verschillende vrienden delen lief een leed met elkaar. En lief en leed is er genoeg, aangezien er ook nog een derde seizoen is.
London (2005)
Nu heb ik een voorliefde voor slechte films, maar dan wel met lekker veel actie. En normaliter staat een film met Jason Statham daarvoor ook garant. Maar in de film London gebeurt, naast een hele boek coke snuiven en dramatische conversaties, heel erg weinig. Ik vond ‘m dan ook nogal saai. Maar inmiddels hoef ik weer een film minder te kijken om alle Statham films gezien te hebben.
Men at work, seizoen 1 (10 afl.)
Onder het opvouwen van de was zapte ik op een zondagochtend langs wat tv-kanalen en kwam daar Men at work tegen: een komedie over 4 vrienden die heel erg verschillend zijn maar door die verschillen wel grappige werk- en liefdesperikelen meemaken. Zoals de poster laat zien: clueless (de nerd met de mooie, rijke vriendin), dumped (net uit een langdurige relatie), ladies’ man (de versierder) en pretty boy (geobsedeerd door zijn haar). Best vermakelijk, dus op naar seizoen 2.
Young and hungry, seizoen 1 (10 afl)
Leuke romcom, simpel vermaak, voorspelbaar en vol met stereotypen maar best grappig. Een jong meisje zoekt werk als kokkin en belandt bij haar nieuwe steenrijke baas in bed. Hij ontslaat haar niet en samen met de huishoudster, een zwarte streetwise vrouw met grote mond en de persoonlijke assistent, een overdreven homo Aziaat ontregelen ze zijn hele leven.
A million ways to die in the west (2014)
Ik had natuurlijk gewaarschuwd moeten zijn door de opmerking dat deze film van de maker van de film Ted was. Maar ik koos er voor me daar niets van aan te trekken en dus heb ik anderhalf uur film in het genre Naked gun gekeken. Een verspilling van tijd. Flauw en overtrokken. Niets aan.
Seed, seizoen 2 (13 afl.)
Spermadonor Harry heeft, naast een tienerdochter bij succesvolle ouders en een zoontje bij een lesbisch stel, inmiddels ook een baby bij Rose. Harry is nog steeds onverantwoordelijk en lui, maar zorgt toch als een vader voor de nieuwe baby en daarbij komen gevoelens voor Rose los. En dat kan niet goed gaan, natuurlijk. Seizoen twee is, net als het eerste seizoen, lekker simpel vermaak.