Sentinelle (2021)

Sentinelle is een niet bijzonder sterke film over een jonge vrouw die met PTSD uit het leger komt, om vervolgens geconfronteerd te worden met hardvochtige daders die haar zus zwaar mishandelen en voor dood achterlaten. En dat kan ze niet over haar kant laten gaan, dus gaat ze op zoek naar de waarheid. De film is weliswaar vermakelijk genoeg om uit te kijken maar een beetje voorspelbaar en wat ‘tam’.

Azali (2018)

Azali, een Ghanese film over een veertienjarig meisje dat door haar moeder, onder druk van de oma, verkocht wordt om buitenshuis geld te gaan verdienen. Of haar te laten trouwen met een oude man. De moeder denkt haar dochter en zichzelf een betere toekomst te geven en gaat na lang aandringen overstag. Maar de bemiddelaar heeft andere plannen en je ziet de bui al hangen: dat gaat niet goed. Trieste film met jammer genoeg een verhaal dat voor veel arme gezinnen in Afrika, Azië maar ook Oost-Europa de realiteit is.

Instant Family (2018)

Uit pure verveling keek ik de film Instant Family, met Mark Wahlberg. Een man en vrouw die hun leven helemaal op de rit hebben, vinden het tijd om een gezin te stichten maar in plaats van zelf aan kinderen te beginnen, besluiten ze te gaan adopteren. En daarmee krijgen ze een instant gezien met 3 kinderen tussen de 4 en 15. Daar gaat hun goed georganiseerde leventje.

Brotherhood, Short Film (2020)

Brotherhood is een korte dansfilm die allerlei zware thema’s adresseert, zoals onderdrukking, ongelijkheid maar ook saamhorigheid. Het geeft de uitdagingen weer die zwarte mannen ervaren in onze maatschappij terwijl het tegelijkertijd ook het gevoel van herstel en verandering belicht. De dans die de twee dansers uitvoeren heeft zijn oorsprong in verschillende  Afrikaanse dansen, wat het een interessante draai geeft.

The Keeper of Lost Causes (2014)

Ik dacht te beginnen met een nieuwe Scandinavische tv-serie maar het bleek een verfilming van een boek van Jussi Adler-Olsen. Een scherpe maar niet-subtiele politieagent wordt geparkeerd op een cold case afdeling. Ook daar trekt hij zich van alle conventies niets aan en weet een bijzondere verdwijning van een vrouw op te lossen.

Black and Blue (2019)

Tyrese Gibson en Mike Colter (Luke Cage) spelen naast Naomie Harris een grote rol in Black & Blue. De film over een rookie agente die per ongeluk de executie van een drugsdealer door narcotica-agenten filmt, laat een harde wereld van drugdealers en corrupte politieagenten zien. Mooie actiefilm waarin ze niet schuwen de positie van agenten in zwarte wijken te belichten.

Moonlight (2016)

Moonlight is een indrukwekkende film, het coming of age verhaal van een eenzame zwarte jongen die worstelt met zijn leven: drugsverslaafde moeder, continu pesten op school en zijn geaardheid. De enige jongen die hem begrijpt en hem zijn eerste seksuele ervaring geeft is ook degene die hem voor de pesters in elkaar slaat.

Enola Holmes (2020)

Enola Holmes is een leuke feelgood film. Het jonge zusje van Sherlock en Mycroft wordt op haar zestiende verjaardag door haar moeder achtergelaten in hun enorme, vervallen huis. Mycroft vindt dat Enola opgevoed moet worden als een dame. Enola is het daar niet mee eens en ontvlucht haar broers. Enola is net zo slim als Sherlock, overleeft grote stad Londen en redt en passant ook nog een markies.

Fred’s Burqa – Zarqa Nawaz (2005)

Een van Zarqa Nawaz’ short films is Fred’s Burqa. Fred is een falende berover. Als de panty die hij wil dragen bij een overval scheurt, steelt hij de burqa van een buurvrouw. Gekleed in de burqa overvalt hij een winkel maar ook dat mislukt. Een man die achter hem in de winkel staat, wordt verliefd op de enkels van Fred en probeert te achterhalen waar zijn ‘grote liefde’ woont. Eenvoudig en best grappig.

BBQ Muslims – Zarqa Nawaz (1996)

Zarqa Nawaz, bekend van Little Mosque on the Prairie en het erg humoristische boek Laughing all the way to the mosque, maakte eerder in haar carriere een aantal short films, waarvan het semi-humoristische BBQ Muslims er eentje is. Twee broers, moslims,  liggen rustig te slapen als hun barbecue in de achtertuin explodeert, waardoor ze ervan beschuldigd worden dat ze terroristen zijn.

Knives Out (2019)

Op Twitter prees iemand de film Knives Out, met Daniel Craig. Dus ik waagde het erop: een steenrijke pater familias wordt gevonden met een doorgesneden keel en de politie krijgt ondersteuning van een anoniem ingehuurde privédetective met een southern drawl. In ruim 2 uur ontwikkelt zich een bijzondere whodunnit. Knives Out heeft wel een bij elkaar geraapte cast met Jamie Lee Curtis, Toni Collette én Don Johnson.

Little (2019)

Toen de film Little in de bioscoop draaide, had ik ‘m eigenlijk willen gaan zien, alleen al om te zien waar de hype over Marsai Martin (Diane in Black-ish) op sloeg. Achteraf bezien ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb. Regina Hall zet een persiflage neer van een succesvolle zakenvrouw die door een meisje dat ze kleineert omgetoverd wordt naar een klein kind. En, moraal van het verhaal, dat kind komt er achter dat ze niet snoeihard hoeft te zijn om succesvol te zijn. Zwak verhaal, subpar acteerwerk en algeheel een zwakke film. En gelukkig is die waste of time een stuk minder erg als je toch niet in slaap kunt komen.

Like a Boss (2020)

Het is weer een vreselijk simpele en platvloerse film, Like a Boss. Net als zoveel zogenaamd komische film begint het meteen met ranzige seksistische opmerkingen, springt de drugs en drank je binnen minuten om de oren en doet het verhaal er niet echt toe. Voorspelbaar en niet-origineel. Dus eigenlijk een verspilling van tijd en geld, als je deze film gaat zien.

Murder Mystery (2019)

Het is me weer gelukt om een vreselijke komedie (film) te vinden: Murder Mystery. Jennifer Aniston en Adam Sandler (dat laatste had een waarschuwing moeten zijn) spelen een lang getrouwd echtpaar dat op een reis naar Europa verstrengeld raakt in een paar moorden. Als ze proberen de moorden op te lossen, worden ze door de politie als de moordenaars beschouwd. Adam Sandler is weer zo plat dat je er kromme tenen van krijgt. Voor de rest is het gewoon een simpele komedie.

The Losers (2010)

Voor het eerst gebruik ik Netflix echt. The Losers, met onder andere Idris Elba, is een film die wel in mijn straatje past: simpele en harde actie. Een team van soldaten wordt voor dood achtergelaten in de jungle van Bolivia door iemand van de CIA, die en passant ook nog even een helicopter opblaast waarin 25 kinderen zitten. En dat vraagt natuurlijk om wraak. Het team van the Colonel werkt samen met een andere agent, een rol van Zoe Saldana, die ik eigenlijk alleen ken van haar rol in Colombiana (van een jaar later). Leuke actie!

Otherhood (2019)

Eigenlijk wilde ik een serie kijken maar het werd de film Otherhood. Een feelgood movie over 3 moeders die zich op moederdag verwaarloosd voelen door hun volwassen zoons en besluiten die zoons onverwacht en onuitgenodigd te bezoeken. En dat kan natuurlijk niet goed gaan. Over en weer worden de nodige frustraties uitgewisseld. Maar een feelgood film zou geen feelgood heten als het aan het einde niet toch op z’n pootjes terechtkomt.

Hobbs & Shaw (2019)

Een actiefilm zoals ie moet zijn. Niet alleen worden de hoofdrollen gespeeld door de trifecta van mooie mannen: Dwayne Johnson, Idris Elba and Jason Statham, er is veel en harde actie, veel geknok en het nodige sarcasme tussen de tegenpolen Johnson en Statham. Badguy Elba speelt zijn rol als halve robot goed. Een prima film dus!