Omdat een vriendin de film graag wilde zien, liet ik me overhalen om te gaan. Mijn voorkeur gaat namelijk uit naar harde actiefilms en niet naar Oscar-bekroonde kwaliteitsfilms. Maar wonder boven wonder vond ik The Green Book echt goed. Een briljante zwarte muzikant speelt in de jaren zestig piano in het zuiden van Amerika. Om dat veilig te kunnen doen heeft hij een potige chauffeur nodig. Die vindt hij in de persoon van een rasechte Italiaanse uitsmijter die net zijn baan kwijt is. De racistische vooroordelen tussen hen verdwijnen langzaamaan. Maar dat is zeker niet het geval voor de wereld om hen heen. Mooi, gevoelig, heel licht aangezet en toch vreselijk indringend.
Category Archives: film
Nobody’s Fool (2018)
En weer koos ik een vreselijk slechte, foute film. Een succesvolle zus haalt haar slechte zus op uit de gevangenis. Als de grofgebekte, onaagepaste zus bij haar komt wonen, is dat het begin van allerlei gedoe. Haar lange-afstandsrelatie valt in duigen, haar aanbidder lijkt een catfisher te zijn en van de weeromstuit begint ze een relatie met haar barista. Gelukkig is het begin erger dan de rest maar ik zei het al eerder over een boek. Mijn tip: doe het niet!
Creed II (2019)
Met mijn neefje naar de bios. Gelukkig hebben we grotendeels dezelfde smaak in films. Hij is dan ook enorm verbaasd als ik Dolf Lundgren in beeld zie komen en zag: Drago. Dat ik vroeger de Rocky Balboa-films verslond vindt hij maar raar, geloof ik. Creed II levert wat het beloofd: boksen, een krappe verhaallijn en gewoon simpel vermaak. De lispelende Sylvester Stallone, dat moest alleen niet meer mogen!
Tienminutengesprek (2018)
Als het van Renske de Greef komt, vind ik ‘t meestal leuk. Of het nu columns, getekende strips zijn of boeken. Dus keek ik zojuist ook het NPO3 Kort-filmpje Tienminutengesprek. Over een leerkracht die na 40 jaar in het onderwijs, net dat ene verwijtende gesprek met een moeder niet meer trekt.
The spy who dumped me (2018)
Ik was ‘m eigenlijk al vergeten, de film The Spy Who Dumped Me. Een krabbeltje in een oud notitieblok herinnerde me er aan dat ik deze film had willen kijken en dus deed ik dat op deze vroege zondagochtend alsnog. De film is best leuk: eenvoudige komedie zonder een moraal van het verhaal. Ik blijf me doodergeren aan die geforceerde Amerikaanse grofgebektheid of in dit geval de beste vriendin van Mila Kunis. Zonder haar was de film ongetwijfeld een stuk leuker geweest. Maar zoals ‘t is was ‘ie grappig genoeg voor een koude winterochtend.
A Simple Favor (2018)
Ik kan er kort over zijn: wat een baggerslechte film is A Simple Favor! Ik vermoedde al dat de combi van thriller en komedie geen goede zou zijn maar dat was een understatement. Op één of twee wat leukere scenes na vond ik de film saai, voorspelbaar, stereotiep en overdreven tegelijk. Waste of time and money! Dus wees wijs en ga er niet naartoe!
Crazy Rich Asians (2018)
Kies ik een keer de film, blijk ik net zo’n softe romcom te kiezen als de vriendinnen meestal doen. Crazy Rich Asians is net zo zoetsappig als de poster doet vermoeden. Maar een heel klein stukje draait om de wicked mother in law en verder is ‘t vooral heel veel lovey, dovey geweldigheid, met bruiloften van 40 miljoen en veel vertoon van rijkdom, excessieve rijkdom. Maar ik vond het desalniettemin best een aardige film.
The Equalizer 2 (2018)
Net als het eerste deel is The Equalizer 2 een best wel harde film, maar wel in beperkte doses. Het verhaal ontwikkelt zich langzaam maar gaat er wel van uit dat je de achtergrond van hoofdpersoon Denzel Washington al kent. Gelukkig had ik die op de valreep nog gekeken en kon ik Bart wat achtergrond influisteren. Vooral in het begin is de film flink expliciet (head shot in de eerste paar minuten) maar verder valt het aardig mee. En dat was dan wel weer fijn omdat Bart enigszins illegaal bij deze 16+ film zat.
The Equalizer (2014)
Omdat ik met Bart naar The Equalizer 2 zou gaan, heb ik nog snel even het eerste deel gekeken. Voor een actiefilm met het nodige geweld, ontwikkelt de film zich traag maar doeltreffend. Vanaf het eerste moment voel je de spanning in Denzel Washington, die de hoofdrol speelt, zich ontwikkelen. En langzaam maar zeker wordt de verhaallijn en het personage duidelijk. Mooie film!
The Meg (2018)
Gezien het feit dat ik sinds de Jaws-films decennia geleden het muziekje maar hoef te horen om snel het water uit te willen was The Meg niet mijn keuze van film. Maar dat gebeurt me wel vaker met een neefje die heel overtuigend kan zijn. Bart’s sterkte argument: Jason Statham speelt erin, die vind jij toch zo leuk?! En dus zaten we bij een film over de haai aller haaien: een megalodon, een prehistorische haai van het formaat een-vissersboot-bijt-ik-in-één-hap-doormidden. En hoewel overduidelijk nep (thank god for small mercies) was de film hartstikke leuk en spannend. Dus ga gerust zien hoe de überhaai met huid en haar opslikt wat hij tegenkomt: boten, duikbootjes en vooral mensen!
Skyscraper (2018)
Een film met Dwayne Johnson moet gekeken worden, dat weet ook Bart. Er was dus weinig nodig om me over te halen. Stiekem zijn dit soort zwaar overtrokken, ongeloofwaardige actiefilms het leukst! Er wordt in Skyscraper wel een beetje veel geneuzeld over hoe veel hij wel niet van zijn gezin houdt maar dat biedt de bodem voor lekker veel actie. En daarin zijn ze goed geslaagd. Lekker hersenloos vermaak!
Ocean’s 8 (2018)
Ik val maar met de deur in huis: Ocean’s 8 vond ik tegenvallen. Ik verwachtte een lekker spetterende actiefilm maar in plaats daarvan kwam er een tam soort chick flick: meiden die iets stoers gaan doen maar dat zo rustig en plat uitvoeren, dat je teleurgesteld bent door de afloop. Terwijl ‘t voor een chick flick eigenlijk een sterke film was. Manage je verwachtingen voor je naar deze film gaat, dan kom je misschien wel tevreden de bioscoopzaal uit.
I feel pretty (2018)
Omdat de vriendin waarmee ik naar de bios ging de starttijd voor Ocean’s 8 niet had gecheckt, kwamen we terecht bij I Feel Pretty. Het laat zich raden wat voor film het was: een chick flick van de flauwste soort: een nogal gewoon mollig meisje stoot haar hoofd en vindt zichzelf daarna beeldschoon en gedraagt zich ernaar, ze krijgt de baan zie de altijd wilde maar vervreemdt van haar vrienden. Ik heb ergere films gezien maar of dat nu de aanprijzing is die een film hebben wil?
Tomb Raider (2018)
Het is lang, lang geleden dat ik Tomb Raider dagelijks voorbij zag komen. Een goeie 23 jaar zelfs schat ik in, toen mijn ex-vriendje elke dag uren aan het spel zat. Maar dit keer is het de film en vind ik het ook leuk. En dat komt natuurlijk ook door het gezelschap. De film is een leuk combi van verhaal en actie, met flink wat (nogal ongeloofwaardige) actiescènes. En al zijn ze ongeloofwaardig, de scenes waarin ze onder water raakt zijn realistisch genoeg om mij al benauwd te maken bij de aanblik alleen. Mocht je een actiefilm willen pakken, dan is deze echt wel leuk!
Black Panther (2018)
Door wat berichtjes op Facebook ging ik met erg lage verwachtingen met Bart naar Black Panther. En ik vond het zowaar een leuke film: natuurlijk, het verhaal slaat nergens op en rammelt, in één omgeving heel cultureel Afrika op één hoop gooiend verdient misschien ook geen schoonheidsprijs maar kom op, het is een Marvel film dus realistisch zou het toch al niet zijn. En als je partner in crime naast je zit te genieten van de actie, dan kun je niet anders dan zelf ook genieten. Ik heb me dus prima vermaakt, bij Black Panther.
The Other Woman (2014)
Eindelijk eens een grappige film die niet vol zit met grove scheldwoorden en Amerikaans overdreven drugs- en drankgebruik: The Other Woman met een leuke rol van Cameron Diaz. Een juriste komt er achter dat de man waar ze voor valt, getrouwd blijkt te zijn. Als zijn vrouw er achter komt, vormen ze een onwaarschijnlijke vriendschap. Helemaal als blijkt dat hij er nog een vriendin op na houdt. Met z’n drieën zetten ze hem zijn overspeligheid betaald. Lekker simpel vermaak waarbij ik af en toe hardop heb gelachen!
Friday After Next (2002)
Ik ben enigszins hardnekkig met het kijken van films ‘for old times sake’. Eigenlijk vallen ze altijd tegen. Bij Friday After Next is dat niet anders. Ice Cube speelt een niksnut uit the ghetto die voor de kerst een bewakingsbaantje krijgt. En dat gaat natuurlijk vreselijk mis. Ik vraag me af hoe ik de flauwe, overdreven humor ooit leuk heb kunnen vinden. Maar ja, de film is dan ook al 16 jaar oud, en belangrijker: ik ben 16 jaar ouder!
Barbershop. The next cut (2016)
Waar ik me vorige Barbershops vooral herinner als komedies, is dit vooral een sterk staaltje van ‘moraal van het verhaal’ door zo’n beetje de hele who’s who van de African American film- en muziekwereld. Goed, dat is wat overdreven maar de meeste comedians komen voorbij, net als bijvoorbeeld zangeressen Eve, Niki Minaj en zanger Common. De strijd tegen het steeds crimineler worden van Chicago wordt door Ice Cube en collega’s niet onaardig neergezet, maar een komedie is het niet meer, zelfs de titel drama wordt weggedrukt door het belerende toontje. Jammer.
Bad Moms 2 (2017)
Bad Moms 2 is niet direct een film die ik zelf zou uitkiezen maar een gezellig avondje met een vriendin én het feit dat er geen andere acceptabele films draaien, maakten dat ik toch bij Bad Moms 2 belandde. En zoals verwacht is de film weer over the top en gevuld met humor op z’n Amerikaans: grof, banaal en af en toe wel gewoon leuk. Hier en daar moest ik wel lachen maar ‘t overgrote deel van de film lijkt vooral gericht op tieners of puriteinen die zich willen laten shockeren. Ik vind die obsceniteiten en het gevloek zonder functie eigenlijk alleen maar triest. Maar een gezellig avondje was ‘t wel.
47 meters down (2017)
Net voor ik ga duiken, hoef ik films over haaien niet te zien maar net na een duikvakantie is ‘t wel grappig. Dus als je neefje 47 meters down op Netflix kijkt, dan kijk je automatisch mee. In dezelfde lijn als The Shallows is ook deze film niet heel realistisch. Als je ziet dat ze drie kwartier hysterisch rondhopsen, op 47 meter diep met maar 17 bar aan lucht dan is dat niet heel geloofwaardig. Maar je kent mij, alles met water en diepte en niet weten wat er ‘out there’ is, vind ik eng genoeg!