De Zweedse serie Arne Dahl is een fijne crime serie met weliswaar de gruwelijkste misdrijven maar met een bijzonder team om die misdrijven op te lossen. Het A-team bestaat uit allerlei specialisten die ieder een eigen inbreng in het team hebben. Waar de eerste afleveringen zich vooral rondom Paul Hjelm lijken te vormen, krijgen de andere teamleden in latere afleveringen meer een eigen plaats.

De serie Young Wallander is leuk, wat alleen vreselijk irritant is, is dat de serie nagesynchroniseerd is. Het verhaal is verder prima: de jonge Wallander is op de stoep van zijn huis in een achterstandswijk getuige van een moord op een jonge voetballer. En die moord zet een serie van gebeurtenissen in gang waarbij zowel Wallander als zijn beste maat het bijna met hun leven moeten bekopen als ze het opnemen tegen een heel grote tegenstander.

Al veel te snel komt de serie Bron/Broen, ook wel The Bridge, ten einde. In het vierde seizoen lopen Zweedse politieagente Saga en Deense politieagent Henrik redelijk wat averij op in hun persoonlijke levens. En intussen moeten ze ook nog een vreselijke steniging van een vrouw oplossen. Het hoofd van de immigratiedienst is pas het begin van een reeks moorden. Maar al te snel, namelijk in 8 afleveringen, is de zaak opgelost en moeten we afscheid nemen van deze spannende serie. Jammer.

Als er weer een zaak speelt tussen Zweden en Denemarken krijgt Zweedse politieagente Saga een nieuwe Deense collega. Een die niet bereid is haar autisme te accepteren en vanwege de situatie met Martin al een hekel aan Saga heeft. Een vrouw die voor genderneutrale opvoeding is, wordt vermoord. In de zoektocht naar de dader wordt Saga meteen verlost van de onwelwillende collega. Maar daar komt een nieuwe onwelwillende voor in de plaats. Toch weten ze ook nu de seriemoorden op te lossen.

De Zweedse politieagente Sage en haar Deense partner Martin onderzoeken de dood van vier jonge mensen aan boord van een op drift geraakt schip. Het is het begin van een moeizame zoektocht naar een wrede moordenaar. Martin, die zijn zoon verloren is, probeert in het reine te komen met zijn gevoelens over de moordenaar door hem in de gevangenis te bezoeken. Dat lijkt een wijs besluit te zijn. Lijkt…

Alweer ben ik late to the party. Dit keer met de Deens/Zweedse serie Bron/Broen. De nogal autistische Zweedse rechercheur Saga moet samenwerken met de joviale Deense Martin in een erg complexe zaak waarin een psychopaat in vijf stappen vreselijke moorden begaat. Mooie serie, en dat ‘ie al uit 2011 stamt maak je uit de beelden niet op.

Een Engelse agente moet de moord op een pizzabezorger zien op te lossen. En dat is nog niet zo eenvoudig want wie en wat is de immigrant. Als er een tweede moord wordt gepleegd die ook nog eens een heel andere modus operandi heeft, wordt de verwarring alleen maar groter. Spannende serie. Erg jammer dat er maar één seizoen van is.

Het is een heel nieuw concept voor mij, de serie Criminal. Een team van agenten zet alles op alles om de verdachten die ze in een verhoorkamer hebben zitten, de waarheid te laten spreken. Of het nu een arts is die zijn stiefdochter heeft vermoord of een vrouw die een relatie had met de vermoorde man van haar zus. Het is niet heel flitsend maar wel een heel nieuwe invalshoek om niets anders dan die betreffende verhoorkamer in beeld te brengen.

Het politieduo Ash en Scribbs in Murder in Suburbia uit 2004 is een redelijk standaard invulling: één serieus en volwassen, één vrolijk en een wat ongeleid projectiel. Maar allebei erg goed in hun werk. Samen met hun baas, die ze allebei wel aantrekkelijk vinden, lossen ze de nodige moorden op en leven hun vermakelijke privélevens. Een gemoedelijke politieserie. En da’s ook wel eens leuk. Dat het een beetje gedateerd is, want uit 2004, valt eigenlijk niet eens heel erg op. Op naar het tweede seizoen.

Ik was verbaasd om te lezen dat Instinct het ‘first ever gay lead’ tv-serie op prime time was. Bizar eigenlijk, in 2020. In het tweede seizoen is er inderdaad de nodige nadruk op het privéleven en de pogingen een kindje te adopteren door Dylan en Andy. Maar verder is het gewoon weer moordzaken oplossen die vooral de hulp van een behavioural science professor nodig hebben. Jammer dat de serie hierna gestopt is.

Nadat Harrow op onverklaarbare wijze aan het einde van seizoen weggekomen is met moord, zet hij in dit seizoen weer alles op alles om een veroordeeld moordenaar te vangen, alleen blijkt die moordenaar dood en verklaart zijn hele omgeving Harrow voor gek, dat hij denkt dat de man nog rondloopt. Maar de telefoontjes van deze moordenaar maken het duidelijk: hij gaat Harrow alles afpakken waar ‘ie om geeft.

Het laatste seizoen over de twee politieagenten, die inmiddels dezelfde rang hebben. Lewis wordt, na zijn pensioen, door zijn meerdere Innocent als consultant binnen gehaald. Hathaway moet nog leren klussen aan zijn assistente over te dragen anders werkt hij zich over de kop, dus iedereen is blij dat Lewis terug is op het nest, behalve misschien de patholoog-anatoom, waar Lewis inmiddels mee samenwoont. Tot de laatste aflevering lossen de mannen de moeilijkste, bizarre moordzaken op.

De afleveringen van Lewis vragen wel om de nodige aandacht, en als je telkens indommelt (in je week vakantie) mis je teveel. Dus sommige afleveringen van de politieserie in het pittoreske Oxford heb ik wel 3x gekeken 🙂 Maar ook het zesde seizoen is weer interessant en de moordzaken zijn toch telkens weer voldoende nieuw. Of het nu de moord op een oppas betreft of op een bezoekende professor aan de universiteit, ze gaan altijd tot het uiterste en weten de dader te vinden, maar niet altijd voordat er meer slachtoffers zijn gevallen.

Het team Lewis en Hathaway van de politie in Oxford lossen de meest moeilijke moordzaken op, die vrijwel altijd een relatie hebben met de universiteit. Ze worden vaak met dedain behandeld maar met name Hathaway meet zich met de besten als het om cultuur, literatuur of wetenschap gaat. Lewis daarentegen is is meer de volkse agent, maar wel een slimme. Het vijfde seizoen is ook weer hartstikke leuk.