The Sinner, seizoen 2 (8 afl.)

Een heel indringende crimeserie: The Sinner. Ik begin (door Netflix) bij het tweede seizoen en het is redelijk naargeestig. Een jongen is op roadtrip mijn zijn ouders en tijdens panne met de auto worden de ouders vermoord. Maar niets is wat het lijkt en er ontspint zich een lange zoektocht naar de waarheid, die leidt langs sektes, moederschap, wanhoop en uitzichtloosheid. Een heel mooie serie maar wel zware kost.

The Missing, seizoen 2 (8 afl.)

Baptiste is betrokken geweest bij de vermissing van een Frans meisje jaren terug. Als een ontvoerd Duits meisje na 12 jaar vermissing uit een bos tevoorschijn komt, is de naam van het Franse meisje het enige dat ze zegt. Baptiste zelf heeft het zwaar door een hersentumor die hij probeert te negeren. Te midden van zijn onderzoek naar het Duitse meisje, waarvan Baptiste niet gelooft dat ze de Duitse is, komt hij terecht in Irak, raakt gebrouilleerd met zijn vrouw, heeft hij visioenen en verliest hij zijn geloofwaardigheid.

The Missing, seizoen 1 (8 afl.)

Ik begon bij wat eigenlijk seizoen 3 is van The Missing. Maar dat hoorde ik pas later. Dus pakte ik seizoen 1 op. Het is een ontzettend indringende serie over een Engelse vader en moeder op vakantie in Frankrijk met hun 5 jarige zoontje. Als ze stranden in een klein plaatsje, wordt hun zoontje ontvoerd. Dat is het begin van een benauwende zoektocht. Eigenlijk wil je heel vroeg in de serie niet meer verder kijken maar tegelijkertijd kun je er niet mee ophouden.

Flack, seizoen 1 (6 afl.)

Flack is een mooie, harde, grappige dramaserie over een fixer die de problemen van de rijke sterren moet oplossen. Of het nou de seksuele escapades van een topvoetballer zijn of een anti-botoxblogger die haar gezicht liet verbouwen, ze krijgt alle levens met enige moeite wel weer op de rit. Alleen haar eigen leven, daar heeft ze geen grip op. Jammer dat het maar 6 afleveringen zijn.

Damned, seizoen 2 (6 afl.)

Weer een goed seizoen, het tweede seizoen van Damned. Alan Davies en Jo Brand spelen maatschappelijk werkers bij jeugdzorg. Een zware, veeleisende baan waar weinig fut uit te halen is, collega’s die niet te harden zijn. De rare zaken die ze op hun bordje krijgen zijn vaak schrijnend. En toch houden ze de lol erin, in het werk. Maar Al (Davies) zoekt een andere baan en Rose heeft het vooral druk met haar ontregelende privéleven. Weer een mooi seizoen van deze tragikomische serie.

Damned, seizoen 1 (6 afl.)

De acteur met zijn lispelende, beetje kwezelige toontje, Alan Davies, speelt in een keur van programma’s. Ik ken ‘m vooral als goochelaar die met trucs allerlei misdaden oplost. Maar ook in Damned, waarin hij een gedesillusioneerde goedzak van een maatschappelijk werker bij jeugdzorg speelt, is hij erg goed. Met de rare en schrijnende zaken die over hun bureau komen is de serie bijna meer drama dan komedie. Zijn collega Jo Brand is ook goed, trouwens, in deze serie.

Brassic, seizoen 1 (6 afl.)

Een stel Lancashire vrienden willen en kunnen maar niet deugen: ze dealen in drugs en stelen wat los en vast zit. En ze komen overal mee in de problemen. En voor Dylan betekent dat dat hij zijn relatie op het spel zet, terwijl Vinnie een gevecht levert tegen zijn bipolair zijn. De serie wordt een komedie genoemd, maar het is eerder een tragikomedie, met levens die nergens naartoe lijken te gaan, behalve richting ellende. Een ijzersterke serie, met ook best een moraal van het verhaal, onder alle Engelse humoristische tragedie. Een aanrader!

Reef Break, seizoen 1 (13 afl.)

In de serie Reef Break zet Poppy Montgomery een voormalige dievegge neer die fixer wordt voor de gouverneur van een klein Amerikaans eiland. Ze moet allerlei onvoorziene ellende rondom die man oplossen. Poppy’s verleden drukt zijn stempel op alles wat ze doet: de FBI-agent waar ze nog net niet van gescheiden is, de politieagent waar ze een verhouding mee begint, de drugscriminelen die ze verlinkt heeft en die vanuit de gevangenis druk op haar uitoefent. Het is een chaos. Het verhaal is op zich best aardig maar voor het eerst vind ik dat ze bijzonder slecht acteert. En wat ook heel irritant is: dat ze beduidend voluptueuzer is dan voorheen en dat ze dat met rare outfits willen verbergen. En nog ongeloofwaardiger: het zogenaamde surfen… Maar goed, de serie is redelijk vermakelijk.

Turn up Charlie, seizoen 1 (8 afl.)

Op zoek naar een komedie, kwam ik Turn up Charlie tegen, met Idris Elba. Hij is een aan lager wal geraakte muzikant die door zijn succesvolle vriend gevraagd wordt zijn dochter te babysitten. En die dochter is natuurlijk een onuitstaanbaar kind dat van haar ouders te weinig aandacht krijgt. In ruil voor het oppassen bedingt Charlie dat de moeder, een beroemde dj (Piper Perabo), hem helpt met zijn carriere. Maar als hij succesvol wordt, ontspoort hij weer net als vroeger. Het is een niet onaardige serie, en natuurlijk helpt het dat Elba in de eerste aflevering al zonder shirt rondparadeert. Het grappige is trouwens, dat de serie veel ouder aanvoelt maar gewoon uit 2019 stamt.

Fleabag, seizoen 2 (6 afl.)

Het tweede seizoen van Fleabag is echt steengoed. De serie volgt de opzet van het eerste seizoen maar is minder geforceerd en zit vol emotie. Fleabag heeft eindelijk haar leven op de rit en het is de rest van de familie die er een chaos van maakt. Ze staakt haar seksuele escapades maar tot overmaat van ramp wordt ze echt verliefd. Op de meest ongeschikte man die er is.

Crashing, seizoen 1 (6 afl.)

Phoebe Waller Bridge, van Fleabag, speelde een paar jaar geleden in de serie Crashing. Die gewoon op Netflix bleek te staan. Het is de zoveelste coming of age serie uit Engeland, maar in dit geval weer eens eentje die me wel aanstaat. Een groep twintigers woont anti-kraak in een oud ziekenhuis. Hun levens zijn een zootje en iedereen zit overal telkens voor op de eerste rang. Als Lulu (Phoebe), de beste vriendin van Anthony, in het ziekenhuis komt wonen, lijkt alles tegelijkertijd te ontsporen.

Fleabag, seizoen 1 (6 afl.)

Doordat de serie allerlei Emmy’s won, hoorde ik er voor het eerst van. Engelse komedie kan heel erg goed zijn, maar ook heel erg slecht. Over Fleabag heb ik zelfs na 6 afleveringen van het eerste seizoen, nog geen heldere mening. Ja, er zijn erg grappige stukjes en soms moet je hardop lachen, maar tegelijk is het verhaal ook bijzonder tragisch. En dat met een sausje van Engelse lompheid… The jury is still out. Het tweede seizoen maar eens proberen.

Unbelievable, seizoen 1 (8 afl.)

Acht afleveringen zijn het, maar jeetje wat een ímpact heeft de serie Unbelievable. De jonge Marie wordt verkracht en doet aangifte maar wordt door de politie én haar voormalige pleegmoeder door de mangel gehaald en trekt haar verklaring terug. De pijn van het in de steek gelaten worden is voelbaar. Als er jaren later in andere steden ook verkrachtingen plaatsvinden, komen twee politievrouwen bij elkaar en zetten samen de jacht op de dader in. Langzaam, met schitterend neergezette hoofdrollen door Toni Colette en Kaitlyn Dever (Eve uit Last man standing) en Merritt Wever, alle pijnlijke processen uitgelicht. En verrassend om te zien dat Ayelet Waldman, een schrijfster waarvan ik de lichte crime boeken erg waardeerde, één van de schrijvers van deze op ware gebeurtenissen gebaseerde serie is.

Derry Girls, seizoen 2 (6 afl.)

In het tweede seizoen van Derry Girls gaan Erin en haar misfit-vriendinnen flink tekeer. In Derry in de jaren ’90, onder de constante dreiging van de burgeroorlog, mishandelen de meiden van de katholieke meisjesschool de jongens van een protestantse jongensschool, sneaken ze weg om een Take That concert in Belfast bij te wonen en juichen ze de Amerikaanse president toe als die de vrede in Ierland komt bekrachtigen.

Derry Girls, seizoen 1 (6 afl.)

De zestienjarige Erin woont in de jaren ’90 in Londonderry, Derry in het kort, te midden van IRA-bomaanslagen. Op de katholieke meisjesschool strijd ze voor acceptatie van homoseksualiteit, thuis voor wat persoonlijke vrijheid. Samen met haar groepje van misfit-vrienden en nichtje zetten ze de boel op de kop.

The Good Karma Hospital, seizoen 2 (6 afl.)

De Engelse dokter Ruby heeft zich gesetteld in het Indiase ziekenhuis en heeft haar eerste operatie zonder toezicht van collega’s. Maar alsof de situatie in het ziekenhuis nog niet moeilijk genoeg is, is er een hittegolf, valt de stroom uit en is haar collega het niet eens met haar aanpak. Maar dat is nog niet alles: op privévlak gebeurt er ook van alles waar Ruby niet op gerekend had. Heel wat spanning en sensatie rond het kleine ziekenhuis.

Guardians of the Glades, seizoen 1 (6 afl.)

Een zalige hersenloze serie, Guardians of the Glades. Ergens in de jaren negentig zijn bij een storm uit een laboratorium pythons de Everglades ingespoeld en deze niet endemische monsters vreten de Glades kaal aan endemische dieren. Maar het zootje ongeregeld van de Guardians of the Glades doen hun best om de pythons te vangen. Een beetje hillbilly redneck maar dan op een heel sympathieke manier. Bijzonder jammer dat er maar 6 afleveringen zijn en vooralsnog geen plannen om een tweede seizoen uit te brengen want ik zat al weken te wachten op een volgende aflevering.

Seal Team, seizoen 2 (22 afl.)

Het Seal Team van Jason staat in het tweede seizoen voor nog zwaardere klussen dan in het eerste seizoen. Meng dat met een flinke dosis relationele problemen (Jason’s overleden vrouw, Sonny’s relatie met een collega enzovoorts) en je hebt een recipe for disaster. Het team loopt door alle gedoe het risico om opgeheven worden. En of het nu tactische blunders zijn in Mexico of een redelijk rustige trainingstijd in de Filipijnen, overal ontsnapt het team maar net aan situaties die hen het leven kunnen kosten of het team hun bestaansrecht. Leuke serie weer!

American Housewife, S03 (23 afl.)

In American Housewife is een voluptueuze huismoeder het buitenbeentje in hun woonwijk van perfecte Stepford Wives. Ook in het derde seizoen maken haar kinderen haar leven niet makkelijk: de jongste met allerlei gebruiksaanwijzingen, de zoon die zich ver boven het gezin verheven voelt en de oudste dochter die te dom is om tot drie te tellen. Gelukkig heeft ze haar twee vriendinnen om haar normaal te houden.

Veep, S07 (7 afl.)

Het laatste seizoen helaas, van Veep. Julia Louis-Dreyfus is briljant in deze rol al is ze steeds meer een persiflage op haar eerdere invulling van de vice president van de VS. Ontzettend grof in de mond, over lijken gaand, ze dankt haar team af als het haar uitkomst, ze offerte haar dochter op als dat politiek gunstig is, alles om maar president te kunnen worden. En juist doordat deze serie zoveel grover is dan de eerste zes blijft ze de vaart erin houden. Maar nu is het dan echt einde verhaal.