Elk half jaar zet het Rijksmuseum andere aspecten binnen de 20e eeuw in de spotlight. Zoals dit keer de aandacht voor vakbondsleider Tonia Milgens. Jan Sluijter’s scihlderij heb ik destijds gemist bij het Singer in Laren, dus ik ging voor een herkansing. En dit schilderij was de moeite waard. Verder vond ik de expo 1900 – 1950 met straaltekeningen van Kees de Goede, en de opkomst van het massamedium affiches weinig interessant. Wat wel leuk was, was een oude Fokker, maar daar dromden de mensen zo omheen dat je er amper bij kon.
De expo 1950 – 2000 bood iets interessantere werken, dus al met al toch de moeite van een rondje waard.

Romcom met Matthew McConnaughy en Sarah Jessica Parker. Eentje die best aardig was voor een romcom.

Kunsthal Rotterdam presenteert een grootschalig overzicht van de Amerikaanse fotograaf Richard Avedon (1923-2004). De tentoonstelling Relationships belicht in ruim honderddertig foto’s zowel Avedons baanbrekende bijdrage aan de modefotografie als zijn karakteristieke portretfotografie. Zijn krachtige, expressieve portretten omvatten onder anderen schrijver Truman Capote, actrice Marlene Dietrich, muzikant Bob Dylan, kunstenaar Andy Warhol en actrice en model Nastassja Kinski. Relationships is een viering van Avedons innovatie en creativiteit en laat zien hoe de fotograaf als geen ander de complexiteit en kwetsbaarheid van menselijke relaties kan weergeven.

Nasser Road vormt het hart van de Ugandese hoofdstad Kampala: een plek waar je van alles (illegaal) kunt laten ontwerpen en drukken. Van reisdocumenten, getuigschriften en bankbiljetten tot aan een van de misschien wel opvallendste producten die het straatbeeld sieren: politieke posters. De posters dienen niet enkel als commercieel product, maar fungeren ook als daad van verzet.

Provocerende installaties, sculpturen, readymades en schilderijen zijn voor het eerst in Nederland te zien. Op speelse wijze stelt Fleury genderstereotypen aan de kaak. Ze maakt gebruik van moderne reclamestrategieën zoals aandachtstrekkende slogans, felgekleurde neonlichten en verleidelijke presentaties, waarmee ze de grenzen tussen hedendaagse kunst en het consumentisme verkent. Met elementen uit de mode- en filmwereld, popcultuur, autosport en kunstgeschiedenis creëert Fleury keer op keer onverwachte nieuwe verhalen, altijd met een flinke dosis humor en eigenzinnigheid!

A World in Common verkent het dynamische landschap van fotografie op het Afrikaanse continent van vandaag. 22 kunstenaars van verschillende generaties en uit verschillende regio’s komen samen. Zij onderzoeken hoe fotografie en film hen in staat stelt de erfenis van het verleden te onderzoeken en zich een gezamenlijke toekomst vol mogelijkheden voor te stellen. Met werken van Kelani Abass – Malala Andrialavidrazana – Atong Atem – Edson Chagas – Kudzanai Chiurai – Rotimi Fani-Kayode – Maïmouna Guerresi – Hassan Hajjaj – Délio Jasse – Kiripi Katembo – Samson Kambalu – Lebohang Kganye – JulianKnxx – Mário Macilau – Sabelo Mlangeni – Fabrice Monteiro – Aïda Muluneh  – Wura-Natasha Ogunji – Zohra Opoku – George Osodi  – Dawit Petros – Zina Saro-Wiwa – Khadija Saye.

Daarnaast ook de expo Kolonialisme en Rotterdam bekeken. Een expo die de stadsgeschiedenis in relatie tot wereldgeschiedenissen weergeeft.

De Mapuche zijn de grootste etnische groep in Chili en vormt ongeveer 10% (meer dan 1.000.000 mensen) van de Chileense bevolking. De helft van hen woont in het zuiden van Chili vanaf de rivier de Bío Bío tot aan het eiland Chiloé. De andere helft woont in en rond de hoofdstad Santiago. Er wonen ook ongeveer 300.000 Mapuches in Argentinië.

De tentoonstelling is opgebouwd aan de hand van drie thema’s: verspreiden, zaaien en oogsten. De beelden illustreren de routes die velen sinds de jaren 1970 hebben genomen naar Europa. Deze worden verbonden met beelden van een grotere migratiegeschiedenis die sinds de negentiende eeuw het leven van de Mapuche heeft gevormd.

De tentoonstelling vormt een dynamische dialoog tussen heden en het recente verleden en viert de rijkdom en diversiteit van kunst uit Afrika en de diaspora. Laat je meevoeren in de verschillende leefwerelden van kunstenaars en de manier waarop zij beïnvloed worden door het verleden in het heden.

Onderaan de multiculturele Schilderswijk ligt de Haagse markt, met groente, fruit, kleding en allerlei huishoudelijke benodigdheden. Op de woensdag dat ik er was hing het er met de benen uit, terwijl de rest van de Schilderswijk, waar ik doorheen gelopen was vanaf Hollands Spoor, behoorlijk uitgestorven aandeed.

Centraal in Arps artistieke praktijk stond gips, een veelzijdig materiaal waarmee hij zijn vloeiende en organische vormen kon vertalen naar een driedimensionale ruimte. Deze gipsen vormen dienden als werkmodellen in zijn studio, waar hij innovatief met het materiaal werkte in een tactiel, cyclisch proces van vormverkenning. Arp – of een van zijn assistenten of de ambachtslieden met wie hij samenwerkte – creëerde ten minste twee gipsen van elke vorm, zodat ze konden worden ontleed, hergebruikt en geïntegreerd in nieuwe creaties. Het atelier van Arp kreeg daardoor de uitstraling van een “versteend, betoverd woud”.

Heel erg rustig park met sculpturen, een rozentuin en een theehuis aan het water, waar een pontje met een draaiwiel overgezet wordt. Lekker ontspannen op een warme middag.

Met het strand zo dichtbij is niets verleidelijker dan na werktijd in de auto springen en lekker met de voeten door de branding lopen en een uurtje of wat in een strandstoel een boekje lezen.

28-07, 29-07, 30-07, 02-08

In True Colors gaan hoogtepunten uit de hedendaagse kunst de dialoog aan met iconen uit de moderne kunst. Charley Toorop, Donald Judd en Bridget Riley onderzoeken samen met Zanele Muholi, Rafaël Rozendaal en Louise Giovanelli de betekenis van kleur in relatie tot vorm, identiteit en samenleving.

True Colors laat werk zien van ruim zestig Nederlandse en internationale kunstenaars die zich bezighouden met deze onderwerpen. Kunstwerken van onder anderen Steven Aalders, Yael Bartana, Ann Veronica Janssens, Emma Talbot, Alan Uglow en Marthe Wéry gaan in Den Haag een dialoog aan met werken uit de collectie van het Kunstmuseum, van onder anderen Donald Judd, Sarah Lucas, Piet Mondriaan, Bridget Riley en Charley Toorop. Kleur brengt interessante combinaties samen: zo zullen herman de vries en Pieter Paul Pothoven (collectie AkzoNobel Art Foundation) met hun werken over kleur en pigmenten een zaal delen met Isa Genzken (collectie Kunstmuseum) die juist een sterk industrieel palet hanteert. Even verderop maken eenvoud van vorm, onderzoek en complexiteit van kleurstelling het verwantschap zichtbaar van schilder Steven Aalders (AkzoNobel Art Foundation) met zijn voorgangers in de kunstgeschiedenis als Piet Mondriaan en Donald Judd (collectie Kunstmuseum).

True Colors ontvouwt zich dan ook als een rijke waaier van beelden en verhalen die een scherpe blik werpen op de roerige wereld van vandaag. Zo gebruikt Otobong Nkanga een poëtische beeldtaal voor een aanklacht tegen de uitbuiting van de aarde. En Femmy Otten en Buhlebezwe Siwani laten het mens zijn in al diens kracht en kwetsbaarheid zien.

Ik was er een beetje (te) vroeg, waardoor de activiteiten en de kraampjes met Afrikaanse spullen nog op gang moest komen. Het was wel het juiste moment om een Ghanese jollof rice en waakye te scoren, met runderstoofvlees en bakbanaan. Voor de spinazie was het nog net te vroeg. Die brachten ze pas later.