Omdat je keuzes moet maken in beperkte tijd, bezocht ik in dit museum alleen de moderne kunst uit Roemenië en dat was al véél. Veel werken die erg tradtioneel (west) europees overkwamen. Zoals bijvoorbeeld dit werk van Nicolae Tonitza

Milton Glasser’s works, the exhibition, the evolution of the role of a graphic designer in the creative industries and world of art, and the ways this type of work manifests and interconnects with other mediums.

Een onderneming die lijkt op die van een antropoloog, die de verhalen ontwikkelt die in elk artefact geweven zijn en je uitnodigt om na te denken over het ingewikkelde wandkleed van menselijke ervaring. Het is alsof je een oud fotoalbum verkennen, met mensen die je nog nooit hebt ontmoet, onbekende gezichten, anonieme identiteiten, maar zonder je vermogen te verliezen om hun essentie te begrijpen, terwijl je met een zachte en oprechte nieuwsgierigheid kijkt. Zelfs als je deze mensen misschien nooit ontmoet, hun verhalen resoneren diep en nodigen je uit om getuige te zijn van de essentie van menselijke verbinding in zijn puurste vorm.