Indiase literatuur kan, voor de niet-geoefende lezer, best pittig zijn. En dit boek, dat gaat over de verachting die een jonge monnik voelt voor zijn moeder die hem als dank aan de tempel heeft geschonken voor het feit dat ze op late leeftijd toch nog een kind mocht krijgen, is érg pittig. De bloemrijke taal, de gedachtensprongen en de referenties aan heilige teksten maken dit een (voor mij) weinig toegankelijk boekje. De rode draad in het verhaal en de ontwikkeling van de hoofdpersoon zijn wel interessant maar het is niet een boekje dat je even lekker voor de ontspanning leest.